Tokyo Express (z ang. tokijski ekspres) – określenie nadane przez aliantów okrętom Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej, które w okresie walk na Pacyfiku w czasie II wojny światowej pod osłoną nocy dostarczały żołnierzy, zaopatrzenie i wyposażenie dla sił operujących na wyspach archipelagu Wysp Salomona i Nowej Gwinei w latach 1942–1943, zwłaszcza podczas walk o Guadalcanal.

Tokyo Express
Ilustracja
Załadunek wojsk japońskich na okręty w 1942 roku
Historia
Państwo

 Japonia

Działania zbrojne
Bitwa koło przylądka Ésperance
Bitwa pod Tassafarongą
Operacja Ke
Bitwa w cieśninie Blackett
Bitwa w zatoce Kula
Bitwa pod Kolombangarą
Bitwa w zatoce Vella
Bitwa pod Horaniu
Bitwa koło Przylądka Świętego Jerzego
Organizacja
Dyslokacja

Rabaul, Papua-Nowa Gwinea, Nowa Brytania

Rodzaj sił zbrojnych

marynarka wojenna

Rodzaj wojsk

Japońska Cesarska Marynarka Wojenna

Japończycy pod wodzą admirała Raizō Tanaki wykorzystywali do tego celu szybkie jednostki nawodne, przede wszystkim niszczyciele, które mogły w ciągu jednej nocy dostarczyć ładunek i powrócić do bazy, dzięki czemu lotnictwo alianckie nie mogło przechwycić okrętów w ciągu dnia, jak miałoby to miejsce w przypadku powolnych transportowców. Podczas tych operacji doszło do kilku bitew z okrętami amerykańskimi, m.in. bitwy pod Tassafarongą.

Obok niszczycieli funkcjonował także kanał przerzutowy na bazie okrętów podwodnych. Jednak ich ograniczona ładowność nie pozwalała na wystarczające zaopatrywanie oddziałów lądowych.

W operacjach na Guadalcanal mimo szybkości transportu opartego na niszczycielach Japończycy musieli wykorzystywać dodatkowe środki, aby nie wiązać okrętów na czas rozładunku. Zaopatrzenie pakowano w powiązane ze sobą beczki, które zrzucane do morza przy brzegu przez niszczyciele miały w założeniu dotrzeć na plażę dzięki falom lub być wyłowione przez łodzie. Samoloty amerykańskie starały się topić wykryte beczki w morzu ostrzeliwując je z broni pokładowej.

25 listopada 1943 miała miejsce ostatnia operacja ekspresu. Zespół składający się z pięciu niszczycieli – w tym trzy załadowane żołnierzami piechoty – miał dostarczyć zaopatrzenie i uzupełnienia do Rabaulu, lecz amerykańskie niszczyciele przechwyciły go i zatopiły trzy okręty Marynarki Cesarskiej podczas bitwy koło Przylądka Świętego Jerzego (ang. Cape St George).

Bibliografia

edytuj
  • Joseph N. Mueller: Guadalcanal 1942: The Marines Strike Back. London: 1992, s. 74. ISBN 1-85532-253-6.