Teodozjusz (Jankowski)

Teodozjusz, imię świeckie Fiodor Wasiljewicz Jankowski, także spotykane formy Jankewicz, Iankowski (ur. 1696 w Wilnie, zm. 11 kwietnia^?/22 kwietnia 1750) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego pochodzenia ukraińskiego.

Teodozjusz

Arcybiskup petersburski i rewelski
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	1696 Wilno
Data śmierci	22 kwietnia 1750
Miejsce pochówku	?↗
Arcybiskup petersburski
Okres sprawowania	1745–1750
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1718
Diakonat	1718
Prezbiterat	1736
Chirotonia biskupia	10 marca 1745

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	10 marca 1745
Konsekrator	Ambroży (Juszkiewicz)
Konsekrowani biskupi Sylwester (Kulabka) 18 listopada 1745

Życiorys

Był z pochodzenia Ukraińcem. W 1718 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Św. Ducha w Wilnie, po czym został wyświęcony na hierodiakona. Dwa lata później wyjechał do Kijowa, by uczyć się w Kijowskiej Akademii Duchownej. Przez dwa lata był jej słuchaczem i zarazem członkiem wspólnoty Monasteru Kijowsko-Pieczerskiego. Od 1722 żył w Zmejewskim Monasterze w eparchii białogrodzkiej. W 1726 biskup białogrodzki Epifaniusz wyznaczył go na archidiakona soboru w Białogrodzie, zaś przed swoją śmiercią zasugerował jego kandydaturę na swojego następcę na katedrze. Do chirotonii hierodiakona Teodozjusza jednak nie doszło.

W 1737 mianowany przełożonym monasteru Trójcy Świętej w Achtyrce. Przed tym wydarzeniem został wyświęcony na kapłana. Po pięciu latach został przeniesiony do Ławry Troicko-Siergijewskiej jako jej przełożony. 10 marca 1745 został wyświęcony na biskupa petersburskiego i rewelskiego, po czym natychmiast otrzymał godność arcybiskupią. Jego awans w hierarchii cerkiewnej był wynikiem protekcji ze strony carowej Katarzyny II, która ceniła jego działalność jako przełożonego Ławry. W eparchii petersburskiej angażował się w budowę szeregu nowych cerkwi i klasztorów, dbał także o ich wyposażenie. Starał się podnieść poziom moralny duchowieństwa (np. walcząc z pijaństwem wśród księży) i jego poziom wykształcenia.

Mimo objęcia najbardziej prestiżowej katedry biskupiej w ówczesnym Rosyjskim Kościele Prawosławnym nie odgrywał znaczącej roli politycznej w państwie, nie został także członkiem Świątobliwego Synodu Rządzącego.

Zmarł w 1750 i został pochowany w cerkwi Zwiastowania w kompleksie Ławry Aleksandra Newskiego.

Bibliografia

• Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego. ortho-rus.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].