Tadeusz Płoski
Tadeusz Stefan Płoski (ur. 9 marca 1956 w Lidzbarku Warmińskim, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk prawnych, generał dywizji Wojska Polskiego, biskup polowy Wojska Polskiego w latach 2004–2010; pośmiertnie awansowany do stopnia generała broni (2010).
 Tadeusz Płoski (2009) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 marca 1956 | ||
| Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 2010 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Biskup polowy Wojska Polskiego | |||
| Okres sprawowania |
2004–2010 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
6 czerwca 1982 | ||
| Nominacja biskupia |
16 października 2004 | ||
| Sakra biskupia |
30 października 2004 | ||
| Odznaczenia | |||
               
| |||
| Data konsekracji |
30 października 2004 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
 Tadeusz Płoski (2006) | |
 generał broni
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1992–2010 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dziekan Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych, dziekan Biura Ochrony Rządu, biskup polowy Wojska Polskiego |
.JPG)
Życiorys
edytujWykształcenie i praca naukowa
edytujW 1976 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Metropolii Warmińskiej „Hosianum” w Olsztynie. Święceń kapłańskich udzielił mu 6 czerwca 1982 biskup Jan Obłąk. W latach 1983–1986 studiował prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1993 na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie obronił doktorat nt. Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej w latach 1957–1971. Studium prawno-historyczne. 11 grudnia 2007 zdał kolokwium habilitacyjne przed Radą Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na podstawie rozprawy Duszpasterstwo w Wojsku Polskim. Studium prawne z uwzględnieniem praw człowieka i prawa humanitarnego uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych.
W 1994 na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne. Był zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Prawa Kanonicznego i Wyznaniowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W 2008 został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz kierownikiem Katedry Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na Wydziale Prawa i Administracji. W 2010 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[1].
Kapłaństwo i służba wojskowa
edytujPo przyjęciu święceń kapłańskich był wikariuszem w parafii św. Józefa w Morągu. Od 1986 pracował w kurii biskupiej oraz sądzie biskupim diecezji warmińskiej w Olsztynie. W tym okresie pełnił funkcję redaktora naczelnego „Warmińskich Wiadomości Diecezjalnych”. Był również duszpasterzem Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.
W 1992 został skierowany do służby w Ordynariacie Polowym Wojska Polskiego. Początkowo piastował posadę notariusza, a w 1994 powierzono mu obowiązki szefa Wydziału Duszpasterskiego Kurii Polowej w Warszawie. Od 1995 był dziekanem Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, a od 2001 Biura Ochrony Rządu. W latach 1995–2001 kierował redakcją pisma „Nasza Służba”, natomiast w latach 1996–2004 był opiekunem alumnów Wyższego Seminarium Duchownego Ordynariatu Polowego. Pracował także jako korespondent Radia Watykańskiego i Katolickiej Agencji Informacyjnej. W 1999 otrzymał godność prałata. W 2001 został kanclerzem Kurii Polowej.
16 października 2004 papież Jan Paweł II mianował go biskupem polowym Wojska Polskiego[2]. Dwa tygodnie później otrzymał sakrę biskupią. Konsekracji dokonał arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, wraz ze Sławojem Leszkiem Głódziem, biskupem diecezjalnym warszawsko-praskim, i Edmundem Piszczem, arcybiskupem metropolitą warmińskim.
W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski był członkiem Rady Prawnej oraz delegatem ds. harcerzy, kombatantów i duszpasterstwa policji. W 2005 premier Marek Belka powołał go w skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
W Zakonie Bożogrobców miał rangę Komandora z Gwiazdą[3].
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[4]. Pochowany został 19 kwietnia 2010 w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Upamiętnienie
edytuj26 maja 2010 Rada Miejska Olsztyna podjęła uchwałę o nazwaniu części dotychczasowej alei generała Władysława Sikorskiego ulicą Biskupa Tadeusza Płoskiego (na odcinku od ulicy Biskupa Tomasza Wilczyńskiego do granic miasta)[5]. 28 października 2010 w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie odsłonięto i poświęcono jego popiersie[6], a 7 kwietnia 2011 odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową na frontonie Klubu Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie[7]. 15 sierpnia 2012 odsłonięto jego popiersie w Panteonie Bohaterów Sanktuarium Narodowego na Cmentarzu Poległych w Bitwie Warszawskiej w Ossowie[8][9]. W marcu 2016 r. w kolegiacie Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Lidzbarku Warmińskim odsłonięto tablicę upamiętniającą generała[10].
Awanse oficerskie
edytuj- kapitan – 1992
- major – 1995
- podpułkownik – 1998
- pułkownik – 2000
- generał brygady – 2004[11]
- generał dywizji – 2006[12]
- generał broni – 2010 (pośmiertnie)[13]
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Państwowe i resortowe
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 2010, pośmiertnie[14]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2008[15]
- Złoty Krzyż Zasługi – 2007[16]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1999[17]
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Policji”
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” – 2009[18]
- Odznaka Honorowa Biura Ochrony Rządu – 2009[19]
- Złota Odznaka „Zasłużony dla Służby Celnej” – 2010, pośmiertnie[20][21]
- Odznaka Honorowa imienia gen. Stefana Roweckiego „Grota” – 2011, pośmiertnie
- Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – 2018, pośmiertnie[22]
- Wielki Oficer Orderu Zasługi – 2008, Portugalia[23]
- Pozostałe
- Krzyż Wielki z Gwiazdą Orderu Świętego Stanisława (2006)[24]
- Komandoria Missio Reconciliationis
- Medal „Pro Memoria”
- Odznaka Honorowa „Za Wybitne Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”
- Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Stowarzyszenia Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari”
- Odznaka „Za zasługi dla Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich”
- Honorowa Odznaka Organizacyjna „Za Zasługi dla Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej” – 2009[25]
- Krzyż Honorowy Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej – AD AMICUM – 2010, pośmiertnie[26]
- Wyróżnienie „Zasłużony dla Warszawy” 2010, pośmiertnie[27].
Publikacje książkowe
edytuj- Dobrze, że jesteś Ojczyzno, Warszawa – Tarnów, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, 2010. ISBN 978-83-7332-905-8
- Pamiętaj o nich, Polsko: pomordowanym i poległym na Wschodzie, Warszawa – Tarnów, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, 2009. ISBN 978-83-7332-788-7
- Moc w słabości się doskonali: nauczanie pasterskie Biskupa polowego Wojska Polskiego 1 IX 2008 – 3 V 2009, Warszawa – Tarnów, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, 2009. ISBN 978-83-7332-749-8
- Miłość żąda ofiary: nauczanie pasterskie Biskupa Polowego Wojska Polskiego, 1 I – 31 VIII 2008, Warszawa – Tarnów, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, 2008. ISBN 978-83-7332-662-0
- Duszpasterstwo w Wojsku Polskim: studium prawne z uwzględnieniem praw człowieka i prawa humanitarnego, Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2006. ISBN 83-7299-465-X
- Z kościelnej praktyki sądowej Trybunału Warmińskiego, Olsztyn, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1995. ISBN 83-86503-23-8
- Specyfika pracy duszpasterskiej kapelanów wojskowych w II wojnie światowej, Warszawa, Akademia Obrony Narodowej 1994
- Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska wobec zagadnienia bezpieczeństwa (zarys studium), Warszawa, Akademia Obrony Narodowej 1994
Przypisy
edytuj- ↑ Doktorzy Honoris Causa. uksw.edu.pl. [dostęp 2010-08-27].
- ↑ NOMINA DELL’ORDINARIO MILITARE PER LA POLONIA. vatican.va, 2004-10-16. [dostęp 2020-02-06]. (wł.).
- ↑ Katastrofa samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r.. oessh.opoka.net.pl. [dostęp 2016-11-18].
- ↑ Oświadczenie Prezydium Konferencji Episkopatu Polski w obliczu katastrofy samolotu prezydenckiego. episkopat.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-04-10].
- ↑ ul. Biskupa Płoskiego i plac Ofiar Katastrofy Smoleńskiej. ro.com.pl (arch.), 2010-05-26. [dostęp 2014-10-18].
- ↑ Odsłonięcie popiersia śp. gen. broni biskupa Tadeusza Płoskiego. bbn.gov.pl (arch.), 2010-10-28. [dostęp 2017-01-12].
- ↑ Elżbieta Dąbrowska, Tadeusz Haduch: Pamięci biskupa Płoskiego. wat.edu.pl, 2011-04-08. [dostęp 2011-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-15)].
- ↑ Pierwszy Pomnik Biskupa Polowego WP Tadeusza Płoskiego odsłonięto w Panteonie Bohaterów w Sanktuarium Narodowym w Ossowie. gazetapatria.pl. [dostęp 2013-04-21].
- ↑ Pomnik bp. Tadeusza Płoskiego. radiomaryja.pl, 2012-08-15. [dostęp 2013-04-21].
- ↑ Lidzbark Warmiński pamięta o biskupie Płoskim. 16 marca 2016. [dostęp 2024-05-10].
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 49, poz. 843
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 30, poz. 321
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 35, poz. 497
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 17, poz. 222 – pkt 4. [dostęp 2010-12-05].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 43, poz. 504 – pkt 52. [dostęp 2010-12-05].
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 20, poz. 265 – pkt 2. [dostęp 2010-12-05].
- ↑ Medal i legitymacja (zdjęcie). ordynariat.wp.mil.pl (arch.), 2009-10-20. [dostęp 2018-01-01].
- ↑ Biskup Polowy WP otrzymał honorową odznakę BOR. ordynariat.wp.mil.pl, 2009-06-09. [dostęp 2018-01-01].
- ↑ Warszawa: Polscy celnicy przyznali pośmiertnie bp Płoskiemu złotą odznakę „Zasłużony dla Służby Celnej”. ordynariat.wp.mil.pl, 2010-09-16. [dostęp 2018-01-01].
- ↑ Obchody Dnia Służby Celnej. mf.gov.pl, 2010-09-17. [dostęp 2011-01-22].
- ↑ Uroczystość wręczenia Medali 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-10-12].
- ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt. [dostęp 2010-09-12]. (port.).
- ↑ Rok 2006. wkoss.pl. [dostęp 2020-04-23].
- ↑ Związek Piłsudczyków RP nadał Biskupowi Polowemu Honorową Odznakę Organizacyjną. ordynariat.wp.mil.pl, 2009-12-12. [dostęp 2018-01-01].
- ↑ Rozkaz Przewodniczącego ZHR L. 4/2010, 17 kwietnia 2010. zhr.pl (arch.), 2010-04-17. [dostęp 2016-10-09].
- ↑ Zasłużony dla Warszawy. warszawa.pl, 2010-05-08. [dostęp 2012-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Nota biograficzna Tadeusza Płoskiego na stronie katedry polowej Wojska Polskiego. [dostęp 2020-04-24].
- Tadeusz Płoski na stronie Konferencji Episkopatu Polski (arch.). [dostęp 2016-10-09].
- Tadeusz Płoski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-05] (ang.).
- Tadeusz Płoski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-12-05].