Szymon Niemiec (aktywista)
Szymon Niemiec (ur. 5 października 1977 w Warszawie) – polski biskup, działacz społeczności LGBT, wieloletni współorganizator Parady Równości, z wykształcenia psycholog.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1977 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
działacz społeczny, psycholog, duchowny |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Wydział |
Wydział Psychologii |
| Partia |
APP „Racja” (2002–2005) |
| Rodzice |
Krzysztof Tomasz Niemiec, Joanna Mirkowska |
| Strona internetowa | |
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data urodzenia | ||
| Wyznanie |
protestantyzm (do 2010) | |
| Kościół |
Wolny Kościół Reformowany (2006–2010) | |
| Diakonat |
1 stycznia 2006 | |
| Prezbiterat |
2009 | |
| Nominacja biskupia |
21 kwietnia 2012 | |
| Sakra biskupia |
25 sierpnia 2012 | |
| Strona internetowa | ||
Życiorys
edytujJest synem Joanny Mirkowskiej i Krzysztofa Tomasza Niemca. Absolwent studiów magisterskich na Wydziale Psychologii SWPS Uniwersytetu Humanistystycznospołecznego[1], oraz studiów licencjackich na Wydziale Politologii i Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie. Ma uprawnienia instruktora teatralnego, instruktora modelingu i fotomodelingu. Od lat 90. zajmuje się fotografią. W latach 1987–2000 był członkiem kabaretu „Szczęśliwa Trzynastka”. W jego dorobku artystycznym są role w charakterze drag queen, pod pseudonimem Mata Sapi[2].
Od 2007 do 2011 prowadził działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez, sesji fotograficznych i projektów wydawniczych. Od 2013 do 2017 pracował jako coach i szkoleniowiec. Od 2017 do 2021 pracował w SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym[3]. Od 2020 pracuje jako psycholog[4] i psychoterapeuta, między innymi w poradni zdrowia psychicznego KetamineClinic[5], oraz we własnym gabinecie[6].
Działacz społeczny i polityczny
edytujDziałacz społeczności LGBT, pomysłodawca i wieloletni współorganizator Parad Równości w Warszawie. W latach 2001–2005 był prezesem zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Gejów i Lesbijek na rzecz Kultury w Polsce[7]. W latach 2002–2005 pełnił funkcję rzecznika prasowego Antyklerykalnej Partii Postępu „Racja”. Członek i sygnatariusz Unii Lewicy, zasiadał w jej radzie wojewódzkiej na Mazowszu. Od 6 maja 2005 do 22 maja 2018 był wiceprzewodniczącym tej partii (od 2015 działającej pod nazwą Wolność i Równość). W maju 2018 zrezygnował z członkostwa w ugrupowaniu.
Od 2008 członek National Lesbian and Gay Journalists Association i prezes zarządu fundacji „Przyjaciele Szymona”. Od 2017 członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego[8]. Od 2021 członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego i Kanadyjskiego Stowarzyszenia Studiów Seksuologicznych[9]. W styczniu 2024 roku został wybrany na członka zarządu Warszawskiego Oddziału Terenowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego[10]. Po trzech miesiącach złożył rezygnację.
Duchowny
edytuj1 stycznia 2006 został, w drodze głosowania wiernych, diakonem Wolnego Kościoła Reformowanego w Polsce. W 2009 otrzymał święcenia prezbiteratu od biskupa Paula Davida C. Stronga z Christian United Church[11]. Po zmianach organizacyjnych w listopadzie 2008 jego grupa przyjęła nazwę Zjednoczony Ekumeniczny Kościół Katolicki[12]. W lutym 2019 Kościół ogłosił swoją likwidację[13]. Była to niewielka niezarejestrowana chrześcijańska grupa wyznaniowa, nieuznawana przez Światową Radę Kościołów i Polską Radę Ekumeniczną[14], znana między innymi z udzielania błogosławieństwa parom gejowskim i lesbijskim[15]. Według danych GUS liczba członków zawierała się w przedziale od 1 do 100 osób[16]. Według szacunków Tomasza Terlikowskiego grupa ta liczyła kilkanaście osób[17].
Od 9 listopada 2008 do 18 kwietnia 2010 starszy pastor i członek Prezbiterium Generalnego Wolnego Kościoła Reformowanego[12]. 18 kwietnia 2010 w Seattle, podczas I Dorocznej Konferencji Zjednoczonego Kościoła Chrześcijańskiego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, został ordynowany przez biskupa Davida Stronga na pastora i wyznaczony na dziekana misji Zjednoczonego Kościoła Chrześcijańskiego w Europie[12]. 21 kwietnia 2012 w Warszawie na konferencji generalnej Zjednoczonego Kościoła Chrześcijańskiego jednogłośnie w tajnym głosowaniu wybrany biskupem tego kościoła[12].
25 sierpnia 2012 w Portsmouth został konsekrowany na biskupa przez arcybiskupa metropolitę Zjednoczonego Ekumenicznego Kościoła Katolickiego Terry’ego Flynna[12]. Jako swoje zawołanie przyjął sentencję łac. Plenitudo legis amor est (w wersji polskiej: „Miłość jest doskonałym wypełnieniem prawa”)[18]. Od lutego 2019 pozostaje kapłanem bez jurysdykcji. Od grudnia 2015 na kanale na portalu Youtube zamieszczane są transmisje nabożeństw odprawianych przez Szymona Niemca[19].
8 czerwca 2019 przed Paradą Równości w Warszawie, w Miasteczku Równości (miejscu spotkań uczestników parady), odprawił nabożeństwo ekumeniczne, co spotkało się z krytyką polityków[20]. Episkopat wydał oświadczenie, w którym stwierdzono, że „wydarzenia te mają znamiona bluźnierstwa”. Rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. Paweł Rytel-Andrianik nazwał nabożeństwo parodią obrzędów religijnych[21].
Działalność pisarska
edytujOd 1999 do 2001 pracował jako archiwista w wydawnictwie pornograficznym[15]. W 2007 opublikował polskie wydanie swojej autobiografii, pod tytułem Tęczowy koliber na tyłku. W 2009 ukazały się dwie kolejne publikacje jego autorstwa: Qchnia Queer (książka kucharska) i Soli Deo Gloria (książka do nabożeństwa Wolnego Kościoła Reformowanego). W 2023 roku opublikował artykuł naukowy Polska Adaptacja Kwestionariusza Identyfikacji i Dysforii Płciowej u Młodzieży i Dorosłych opisujący pierwsze polskie narzędzie do psychologicznego i seksuologicznego badania dysforii płciowej zarówno u osób nieletnich, jak i dorosłych.[22]
Przypisy
edytuj- ↑ Szymon Niemiec, Strona autora [online], main [dostęp 2020-02-27] (pol.).
- ↑ Szymon Niemiec, Tęczowy koliber na tyłku, LGBT Press, Warszawa 2007
- ↑ O Biurze Karier Uniwersytetu SWPS [online], kariera.swps.edu.pl [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Niemiec Szymon – Harmonia – Poradnia Zdrowia Psychicznego [online], Harmonia - Poradnia Zdrowia Psychicznego [dostęp 2020-09-10] (pol.).
- ↑ Zespół specjalistów | Centrum Psychiatrii i Psychoterapii w Warszawie [online], Ketamineclinic.pl [dostęp 2024-02-21] (pol.).
- ↑ Pracownia E. Weatherwax – Pracownia wsparcia psychologicznego [online] [dostęp 2021-02-21] (pol.).
- ↑ Joanna Bogiel-Jażdżyk: Geje to nie pedały. se.pl, 2006-06-29. [dostęp 2018-09-09].
- ↑ Strona Autorska, O mnie [online], main [dostęp 2020-02-28] (pol.).
- ↑ O mnie [online], Szymon Niemiec, 18 lipca 2021 [dostęp 2021-10-18] (pol.).
- ↑ Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2024-01-30].
- ↑ Szymon Niemiec | Profiles | LGBTQ Religious Archives Network [online], lgbtqreligiousarchives.org [dostęp 2019-02-12].
- ↑ a b c d e Zjednoczony Ekumeniczny Kościół Katolicki diecezja polska. uecc.pl. [dostęp 2020-01-01].
- ↑ Zjednoczony Ekumeniczny Kościół Katolicki – Zakończenie działalności Kościoła [online], uecc.pl [dostęp 2019-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-13].
- ↑ Bp Jerzy Samiec o związku Polskiej Rady Ekumenicznej z Szymonem Niemcem. Onet.pl, 2019-06-09. [dostęp 2019-06-10].
- ↑ a b Wiktor Ferfecki: Działacz gejowski został... biskupem. tvp.info, 2012-09-04. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ Paweł Kośmiński: Polak, biskup-homoseksualista? Tak, święcenia przyjął w Anglii. wyborcza.pl. s. 2012-09-09. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ Wiktor Ferfecki: Homoseksualny ksiądz z Polski głową Kościoła?. tvp.info, 2012-02-03. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ Biskup Szymon. uecc.pl. [dostęp 2019-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-09)].
- ↑ Biskup Szymon Niemiec - YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Rzecznik Platformy o mszy przed Paradą Równości: Wymaga wyjaśnienia, jaki charakter miały te obrzędy. tokfm.pl, 2019-06-09. [dostęp 2019-06-09].
- ↑ Oburzenie po nabożeństwie przed Paradą Równości. Episkopat zabrał głos. Gazeta.pl, 2019-06-08. [dostęp 2019-06-09]. Cytat: ksiądz Paweł Rytel-Andrianik, potępił parodię obrzędów religijnych, do jakiej doszło podczas Parady Równości w Warszawie
- ↑ Szymon Niemiec, Anna Ostaniewicz-Cydzik, Agata Zapora, Polska Adaptacja Kwestionariusza Identyfikacji i Dysforii Płciowej u Młodzieży i Dorosłych (GIDYQ-AA-PL), „Psychiatria i Psychologia Kliniczna - Journal of Psychiatry and Clinical Psychology”, 23 (4), 2023, s. 288–296, DOI: 10.15557/PiPK.2023.0036 [dostęp 2024-03-28] (pol.).