Szwecja (województwo zachodniopomorskie)

wieś w województwie zachodniopomorskim

Szwecja (od 1772 niem. Freudenfier[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz[5][6].

Szwecja
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

wałecki

Gmina

Wałcz

Liczba ludności (2011)

910[2]

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

78-611[3]

Tablice rejestracyjne

ZWA

SIMC

0531499

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szwecja”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szwecja”
Położenie na mapie powiatu wałeckiego
Mapa konturowa powiatu wałeckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Szwecja”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wałcz
Mapa konturowa gminy wiejskiej Wałcz, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szwecja”
Ziemia53°20′53″N 16°34′23″E/53,348056 16,573056[1]

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Szwecja[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0531507 Nowa Szwecja część wsi

Miejscowość w 1590 odnotowana została pod staropolską nazwą Szwecya. Istnieją dwie teorie na temat pochodzenia nazwy miejscowości. Autorzy niemieccy F. Schmitt, F. Schultz sugerowali, że pierwotna nazwa wsi (którą podawali w formie „Swecza”) wywodziła się od polskiego słowa świeca oznaczającej źródło światła. Historycy polscy uważają jednak, że nazwa wsi pochodzi od nazwy kraju Szwecji i nawiązuje raczej do sympatii politycznych założyciela - wojewody poznańskiego oraz starosty wałeckiego Hieronima Gostomskiego, który podczas bezkrólewia oraz wolnej elekcji w latach 1586-1588 był gorącym zwolennikiem szwedzkiego królewicza Zygmunta III Wazy jako kandydata na króla Polski[7].

Historia

edytuj

Miejscowość została lokowana 10 kwietnia 1590. Wojewoda poznański oraz starosta wałecki Hieronim Gostomski herbu Nałęcz zlecił lokację Janowi oraz Jerzemu Hornom potomkom burmistrza Wałcza Walentego Horna[8]. Przywilej osadniczy jednak został wydany dopiero w 1626 r. Był to dokument wystawiony na lubeckim prawie lokacyjnym. Wzmiankowano w nim, że wieś lokowana jest na ziemi dawno niezamieszkanej i trudno użytecznej oraz na szlaku handlowym wiodącym z Berlina do Królewca. Wieś liczyła wówczas 40 łanów, w tym jeden łan na uposażenie kościoła oraz 4 łany dla sołtysów wsi[7].

W XVI wieku Szwecja była wsią królewską starostwa wałeckiego i leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego Korony Królestwa Polskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[9]. W wyniku I rozbioru Polski w 1772, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i znalazła się w zaborze pruskim, a nazwę zmieniono na Freudenfier, którą nosiła do roku 1945[7].

W roku 1945 została zajęta przez oddziały IV Dywizji Piechoty Wojska Polskiego i zgodnie z postanowieniami Konferencji Pokojowej w Poczdamie została przyłączona wraz z innymi ziemiami Pomorza do Polski.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Przynależność administracyjna Szwecji w latach 1945 – 2007

W latach 1946–54 siedziba gminy Szwecja.

Turystyka

edytuj

Szwecja otoczona jest lasami i jeziorami. Przez samą wieś przepływa rzeka Piława, która należy do najbardziej popularnych rzek spływowych w Polsce. W Szwecji znajduje się neogotycki kościół, pod wezwaniem św. Jakuba, wybudowany w 1887 roku w miejscu szachulcowej świątyni z 1604 roku. W 2006 roku ukazała się pierwsza książka o wsi, jej historii i położeniu (Przemysław Bartosik „Dzieje wsi Szwecja nad Piławą").

Osobny artykuł: Kiszka szwedzka.

Szwecja słynie z kiszki szwedzkiej wprowadzonej do rejestru produktów regionalnych[10].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 136268
  2. Wieś Szwecja w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-12-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2014, s. 1182 [zarchiwizowane 2014-09-28].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b GUS. Rejestr TERYT
  7. a b c Jurek 2005 ↓, s. 859.
  8. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 277, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
  9. Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 242.
  10. Kiszka szwedzka. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju. [dostęp 2014-07-22].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj