Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000
XXVII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XXVII Olimpiady) odbyły się w 2000 roku w Sydney, w Australii.
IO 1996 | |
---|---|
Stolica igrzysk | |
Liczba ekip |
199 |
Liczba sportowców |
10 647 |
Liczba konkurencji |
300 w 31 dyscyplinach |
Otwarcie |
15 września 2000 |
Oficjalne otwarcie |
William Deane (Gubernator Generalny Australii) |
Zamknięcie |
1 października 2000 |
Przysięga olimpijska |
Rechelle Hawkes (sportowcy) |
Znicz olimpijski | |
Stadion |
Sydney zostało wybrane do tej roli 24 września 1993, kiedy to okazało się lepszym kandydatem od Pekinu, Berlina, Stambułu i Manchesteru[1]. W lipcu 1991 chęć organizacji igrzysk wyraził również Mediolan[2], ale w marcu 1993 wycofał swoją kandydaturę[3].
W igrzyskach wzięli udział przedstawiciele 199 państw, a cała impreza odbywała się w dniach 15 września – 1 października.
Prezydent MKOl Juan Antonio Samaranch triumfalnie oznajmił, że XXVII igrzyska były najwspanialszymi w historii imprezy, a potwierdzeniem tych słów miały być kolejne rekordy organizacyjne – rekordowa liczba krajów uczestniczących, sportowców, dyscyplin oraz konkurencji. Medale zdobyli reprezentanci 80 krajów.
W Sydney po raz pierwszy przeprowadzono rywalizację w taekwondo, triatlonie, w skokach synchronicznych do wody, a także po raz pierwszy wśród kobiet: w pięcioboju nowoczesnym, podnoszeniu ciężarów oraz w konkurencjach trampoliny (gimnastyka sportowa) i skoku o tyczce oraz rzucie młotem (lekkoatletyka). W australijskich igrzyskach zawodnicy 48-krotnie poprawiali lub wyrównywali rekordy świata.
Dyscypliny i wyniki
edytujHasło
edytujDziel się duchem i miej odwagę marzyć (ang. Share The Spirit and Dare to Dream)
Obiekty olimpijskie
edytujObiekty wchodzące w skład Sydney Olimpic Park
edytuj- Stadium Australia – główna arena igrzysk, lekkoatletyka, piłka nożna (finał)
- Sydney International Aquatic Centre – skoki do wody, pływanie, pływanie synchroniczne, piłka wodna
- State Sports Centre – taekwondo, tenis stołowy
- NSW Tennis Centre – tenis ziemny
- Sydney Olympic Park Hockey Centre – hokej na trawie
- The Dome and Exhibition Complex – badminton, gimnastyka, koszykówka, siatkówka, pięciobój nowoczesny, piłka ręczna,
- Sydney SuperDome – gimnastyka artystyczna, skoki na trampolinie, koszykówka
- Sydney Baseball Stadium – baseball, pięciobój nowoczesny
- Sydney International Archery Park – łucznictwo
Obiekty znajdujące się w Sydney
edytuj- Sydney Convention and Exhibition Centre – boks, judo, szermierka, zapasy
- Sydney Entertainment Centre – siatkówka
- Dunc Gray Velodrome – kolarstwo torowe
- Sydney International Shooting Centre – strzelectwo
- Sydney International Equestrian Centre – jeździectwo
- Sydney International Regatta Centre – wioślarstwo, kajakarstwo
- Blacktown Olympic Centre – baseball, softball
- Mountain Bike Course, Fairfield City Farm – kolarstwo górskie
- Ryde Aquatic Leisure Centre – piłka wodna
- Penrith Whitewater Stadium – kajakarstwo górskie
- Bondi Beach – siatkówka plażowa
- Sydney Football Stadium – piłka nożna
- Woollahra Sailing Club – żeglarstwo
Obiekty znajdujące się poza Sydney
edytuj- Canberra Stadium – piłka nożna
- Hindmarsh Stadium – piłka nożna
- Melbourne Cricket Ground – piłka nożna
- Brisbane Cricket Ground – piłka nożna
Medale zdobyte przez Polaków
edytujZłote
edytuj- Robert Korzeniowski – chód na 20 km
- Robert Korzeniowski – chód na 50 km
- Renata Mauer-Różańska – strzelectwo
- Kamila Skolimowska – rzut młotem
- Szymon Ziółkowski – rzut młotem
- Tomasz Kucharski, Robert Sycz – wioślarstwo
Srebrne
edytuj- Szymon Kołecki – podnoszenie ciężarów
- Agata Wróbel – podnoszenie ciężarów
- Paweł Baraszkiewicz, Daniel Jędraszko – kajakarstwo
- Krzysztof Kołomański, Michał Staniszewski – kajakarstwo górskie
- Sylwia Gruchała, Magdalena Mroczkiewicz, Anna Rybicka, Barbara Wolnicka – szermierka
Brązowe
edytuj- Leszek Blanik – gimnastyka
- Aneta Pastuszka, Beata Sokołowska-Kulesza – kajakarstwo
- Dariusz Białkowski, Grzegorz Kotowicz, Adam Seroczyński, Marek Witkowski – kajakarstwo
Statystyka medalowa
edytujW Sydney medale zdobyli zawodnicy z 80 krajów.
Klasyfikacja medalowa | |||||
Lp. | Państwo | złoto | srebro | brąz | razem |
---|---|---|---|---|---|
1 | Stany Zjednoczone | 36 | 24 | 32 | 92 |
2 | Rosja | 32 | 28 | 28 | 88 |
3 | Chiny | 28 | 16 | 14 | 58 |
4 | Australia | 16 | 25 | 17 | 58 |
5 | Niemcy | 13 | 17 | 26 | 56 |
6 | Francja | 13 | 14 | 11 | 38 |
7 | Włochy | 13 | 8 | 13 | 34 |
8 | Holandia | 12 | 9 | 4 | 25 |
9 | Kuba | 11 | 11 | 7 | 29 |
10 | Wielka Brytania | 11 | 10 | 7 | 28 |
... | ... | ... | ... | ... | ... |
14 | Polska | 6 | 5 | 3 | 14 |
Zobacz pełną klasyfikację medalową |
Państwa biorące udział w igrzyskach
edytujPo raz pierwszy na igrzyskach pojawiły się Erytrea, Mikronezja i Palau.
Jako oddzielna drużyna wystąpili sportowcy z Timoru Wschodniego, znajdującego się wówczas pod administracją ONZ.
Na start w igrzyskach, ze względu na dyskryminację kobiet, nie zezwolono rządzonemu przez talibów Afganistanowi.
Europa | ||
---|---|---|
Ameryka Północna i Ameryka Południowa | ||
Azja | ||
Afryka | ||
Australia i Oceania | ||
Varia
edytuj- Autorem projektu medalu Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000 jest polski rzeźbiarz Wojciech Pietranik[4].
- Brązowe medale zostały wykonane z przetopionych monet wycofanych z obiegu[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Alan Riding: OLYMPICS; 2000 Olympics Go to Sydney In Surprise Setback for China. nytimes.com, 1993-09-24. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ Mediolan też kandyduje. „Głos Pomorza”, s. 7, 1991-07-11. (pol.).
- ↑ Milan Withdraws Olympic Bid. latimes.com, 1993-03-11. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ Bardzo fajny kraj – Archiwum Rzeczpospolitej [dostęp 2014-08-17].
- ↑ Old coins for medals. nzherald.co.nz. [dostęp 2014-03-10]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona Igrzysk [dostęp 2014-08-17]