Stefan Kozłowski (ur. 1955)

Stefan Konstanty Kozłowski (ur. 27 maja 1955 w Wiesbaden) – polski związkowiec, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL.

Życiorys

edytuj

Ukończył w 1979 liceum ogólnokształcące w Szczecinie. Pracował m.in. jako tokarz. W 1978 podjął współpracę z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR” w ramach biura interwencyjnego[1]. Od 1977 związany z drukiem i dystrybucją wydawnictw drugiego obiegu, m.in. „Robotnika”. Zredagował jedyny numer „Robotnika Szczecińskiego”, a w 1979 współtworzył redakcję „Robotnika Pomorza Zachodniego”[2]. 11 października 1979 znalazł się wśród ośmiu założycieli Wolnych Związków Zawodowych Pomorza Zachodniego[3].

W sierpniu 1980 był jednym z inicjatorów strajku w Stoczni im. Adolfa Warskiego[4]. Po wprowadzeniu stanu wojennego został w grudniu 1981 internowany, uciekł w czerwcu 1982 z przepustki. Po zatrzymaniu w listopadzie tego samego roku ponownie przez kilkanaście dni osadzony w ośrodku odosobnienia. W latach 1983–1983 związany z niezależnym pismem „Obraz”. W 1984 wyjechał na emigrację do Niemiec. Publikował m.in. w RWE, zajmował się zbieraniem funduszy na pomoc polskiej opozycji. Do Polski powrócił na początku lat 90., był zastępcą redaktora naczelnego regionalnego pisma związkowego. W 1994 ponownie wyjechał do Berlina, gdzie zajął się prowadzeniem własnej działalności gospodarczej[1].

W 2011 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. W 2016 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[6].

Przypisy

edytuj