Stanisław Pomianowski

Stanisław Pomianowski
	; Stanisław Pomianowski (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1897 ; Gralewo
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1980 ; Londyn
	Poseł na Sejm IV kadencji; (II Rzeczypospolitej)
Okres	od 1935; do 1938
	Odznaczenia
	;

Stanisław Pomianowski (ur. 19 kwietnia 1897 w Gralewie, zm. 7 kwietnia 1980 w Londynie) – polski rolnik, działacz społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Ukończył Gimnazjum Państwowe im. S. Czarnieckiego w Chełmie. Ponadto ukończył Szkołę Oficerską 1 pułku piechoty Legionów w Zambrowie i Modlinie oraz kurs przeszkolenia w zakresie taktyki francuskiej przy 40 pułku piechoty Dzieci Lwowskich we Lwowie.

Od 1913 roku działał w Polskich Drużynach Strzeleckich, w czasie I wojny światowej od 5 sierpnia 1915 roku służył ochotniczo w I Brygadzie Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym służył w Polskiej Sile Zbrojnej (Polnische Wehrmacht).

Od 1918 roku służył w 7 pułku piechoty Legionów Wojska Polskiego. Był ranny w kwietniu 1919 roku na froncie ukraińskim. Przeszedł do rezerwy w 1924 roku w stopniu porucznika.

Prowadził gospodarstwo rolne w Jasionce koło Łodzi. Pełnił szereg funkcji społecznych, był m.in.: członkiem rady gminnej w Białej i wydziału powiatowego w Brzezinach.

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 22 779 głosami z okręgu nr 22, obejmującego powiaty: piotrkowski i brzeziński. W kadencji tej pracował w komisjach zdrowia publicznego i opieki społecznej oraz oświatowej^[1]^[2].

14 lipca 1939 roku został awansowany do stopnia kapitana rezerwy. Po 1945 pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był m.in. ministrem spraw wewnętrznych (kierownikiem do 8 września 1959 roku i ministrem od 8 września 1959 roku) w drugim rządzie RP Antoniego Pająka na uchodźstwie.

Inskrypcja nagrobna upamiętniająca ministra Pomianowskiego.

Zmarł w Londynie, a jego prochy zostały sprowadzone do Polski i pochowane na cmentarzu parafialnym w Górze Świętej Małgorzaty (grób nr 67).

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1963)^[3]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956)^[4]
Krzyż Niepodległości
Krzyż Walecznych – dwukrotnie
Medal Niepodległości
Złoty Krzyż Zasługi (22 kwietnia 1938)^[5]
Srebrny Krzyż Zasługi
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka „Za wierną służbę”
Grób Stanisława Pomianowskiego na cmentarzu w Górze Świętej Małgorzaty.
austriackie odznaczenia wojskowe^[2].

Życie prywatne

Był synem Bronisława i Jadwigi z domu Olbrych. Ożenił się z Marią (Marianną?) Pniewską, z którą miał 3 synów: Bogdana (ur. w 1924), Jerzego (ur. w 1927) i Tomasza (ur. w 1930)^[2].

Przypisy

↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 135.
↑ ^a ^b ^c Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Stanisław Pomianowski. [dostęp 2012-07-14].
↑ 11 listopada 1963 „za zasługi położone dla Rzeczypospolitej Polskiej” Dz.U.R.P. z 1964 r. Nr 2. s. 13.
↑ 2 maja 1956 „za zasługi na polu pracy społecznej i niepodległościowej” Dz.U.R.P. z 1956 r. Nr 1. s. 4.
↑ M.P. z 1938 r. nr 92, poz. 137. „za zasługi na polu pracy społecznej w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny”.

[S-1] Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 135.

[BS-2] Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Stanisław Pomianowski. [dostęp 2012-07-14].

[DzURP63-3] 11 listopada 1963 „za zasługi położone dla Rzeczypospolitej Polskiej” Dz.U.R.P. z 1964 r. Nr 2. s. 13.

[DzURP56-4] 2 maja 1956 „za zasługi na polu pracy społecznej i niepodległościowej” Dz.U.R.P. z 1956 r. Nr 1. s. 4.

[5] M.P. z 1938 r. nr 92, poz. 137. „za zasługi na polu pracy społecznej w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Stanisław Pomianowski (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1897 Gralewo
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1980 Londyn
Poseł na Sejm IV kadencji (II Rzeczypospolitej)
Okres	od 1935 do 1938
Odznaczenia