Stanisław Jarocki (malarz)

Stanisław Jarocki (ur. 1871 lub 1879, zm. 1944) – polski malarz, pedagog, etnograf i działacz społeczny.

Stanisław Jarocki

Data i miejsce urodzenia	1871 Warszawa
Data i miejsce śmierci	1944 Wilno
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	symbolizm, secesja

Życiorys

Studia rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona, kontynuował w latach 1891–1894 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki, Józefa Unierzyskiego i Leopolda Löfflera. Studiował w paryskiej Académie Colarossi (1896–1898) u Raphaëla Collina, Luc-Olivier Mersona i M. Aman-Jeana oraz u Simona Hollósyego w Monachium i w Rzymie. W Monachium założył „Sokół”, w Rzymie „Czytelnię” (przy Caffe Grecco na Via Condotti).

Po powrocie do kraju w roku 1898 zamieszkał w Wilnie, gdzie pracował jako nauczyciel malarstwa w Szkole Rysunkowej Iwana Trutniewa. Działał też w harcerstwie. Jednocześnie Jarocki angażował się w działalność na rzecz krzewienia tajnej polskiej oświaty. Członek Polskiego Towarzystwa „Oświata” w Wilnie, działał w zarządzie „Oświaty” koordynującej proces tajnego nauczania języka polskiego i historii. Ponadto od roku 1899 Jarocki opiekował się tajnymi kółkami samokształceniowymi miejscowej młodzieży, należał do grona organizatorów towarzystwa „Sokół”. Od roku 1931 był członkiem Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Był członkiem Ligi Narodowej od 1906 roku.

W jego malarstwie dominują pejzaże. Oprócz malarstwa olejnego posługiwał się pastelami. Zajmował się od roku 1900 konserwacją fresków w kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej. Był działaczem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego i wydał przewodnik „Okolice Wilna” (1925). Uczestniczył w wystawach w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i w Salonie Krywulta w Warszawie, w Wilnie oraz we Lwowie i Zakopanem. Uczestniczył też w wystawach w Rzymie (1897) i w Wenecji (1932).

Galeria

• 
  Święta kobieta, 1897
• 
  Nagrobek, 1899
• 
  Złożenie do grobu, 1900
• 
  Krajobraz Zalesia
• 
  Róże w białym wazonie
• 
  Morze
• 
  Szlachcic na łopacie. Leci a leci, 1902
• 
  Krajobraz z brzozami, 1903
• 
  Dwór w zimie 1904
• 
  Autoportret, 1904
• 
  Kamień Tadeusza Kościuszki, 1908
• 
  Portret kobiety w czerni, 1910
• 
  Żmudź Święta, 1910
• 
  Widok Wilna spod Góry Turowej, 1921
• 
  Stodoła w Bienicy, 1927
• 
  Złota jesień w Bieniakoniach 1927
• 
  Góry, 1929
• 
  Lugano, 1929
• 
  Brama Floriańska w Krakowie
• 
  Zachód słońca w zimowym lesie
• 
  Zimowy krajobraz
• 
  Krajobraz z brzozami, 1931
• 
  Cisza wieczorna, 1931
• 
  Wilno - widok na Antokol 1933

Bibliografia

• Jarocki St., Krzyże na Żmujdzi i Litwie, «Tygodnik Ilustrowany» 1901, nr 18.
• St. Jarocki, Kościół św. Piotra w Wilnie, «Tygodnik Ilustrowany» 1901, nr 22, s. 435.
• St. Jarocki, Z legend wileńskich, «Tygodnik Ilustrowany» 1902, nr 11, s. 207.
• St. Jarocki, Posąg św. Jacka w Wilnie, «Tygodnik Ilustrowany» 1902, nr 15, s. 293.
• S. Jarocki, Dziesięciolecie Szkoły rysunkowej w Wilnie, «Tygodnik Ilustrowany» 24 1/6 n 1904, nr 6.
• St. Jarocki, Dom Mickiewicza w Wilnie, «Tygodnik Ilustrowany» 1906, nr 11, s. 218.
• Jarocki St., Druga litewska wystawa sztuk pięknych, Goniec wileński, 1908 03 14.
• Jarocki S., Zdobnictwo ludowe w gubernii wilenskiej, Tygodnik illustrowany, 1911, Nr. 35, p. 690—691.
• Stanisław Jarocki, Okolice Wilna : z 23 ilustracjami w tekście i mapką, Wilno : nakł. i druk. Józefa Zawadzkiego, 1925.
• Mieczysław Jackiewicz, Wileński słownik biograficzny (wydanie drugie poszerzone). — Bydgoszcz: Zaklad Poligraficzny SPRINT Tomasz Toczkiewicz, 2008. — С. 172. — 605 с. — ISBN 978-83-87865-59-7.
• Henryka Ilgiewicz, Wileńskie towarzystwa i instytucje naukowe w XIX wieku. — Toruń: Wydawnictwo Adam Marszalek, 2005. — С. 39. — 468 с. — ISBN 83-7441-158-9.
• Andrzej Romanowski, Pozytywizm na Litwie: polskie życie kulturalne na ziemiach litewsko-białorusko-inflanckich w latach 1864—1904, Kraków : «Universitas», 2003. — 485 s.
• Zofia Dembowska — Romer, Wspomnienia z Wilna sprzed pierwszej wojny światowej, S.6.
• Emmanuel Swieykowski, Pamiętnik Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie 1854—1904, Kraków 1905
• Henryka Ilgiewicz, Societates Academicae Vilnenses Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Wilnie (1907—1939) i jego poprzednicy Warszawa Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2008
• Myslicki L, Zarys historii walk o oswiatą polską w Wileńszczyznie i Mińszczyznie, Warszawa 1930, s. 6.
• M. Zakrzewska, Jarocki Stanislaw, [w:] Słownik, t. 3, s.236-237.
• Jerzy Malinowski, Wileńskie środowisko artystyczne 1919—1945 (Kultura artystyczna Wilna 1893—1945), Biuro Wystaw Artystycznych w Olsztynie, Olsztyn 1989
• Inesa Szulska Współpraca wileńskiego artysty i publicysty Stanisława Jarockiego z «Tygodnikiem Ilustrowanym» (1899—1914) Rocznik historii prasy polskiej T. XXV (2022) Z. 3 (67), ISSN 1509-1074
• Józef Marian Poklewski, Polskie życie artystyczne w międzywojennym Wilnie, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, 1994
• «Po Italijos saule. XVIII—XX a. I pusės Lietuvos dailininkai Italijoje» Istorinė apžvalga, Katalogas, I dalis, Lietuvos dailės muziejus, Vilnius, 2019, P. 159.
• Meno albumas «Peizažo erdvė» (I tomas). Sud. N. Tumėnienė. Vilnius, LAWIN, 2010, P. 88.
• Lietuvos dailė 1900—1944
• Laima Laučkaitė, Vilniaus dailė XX amžiaus pradžioje, Vilnius: Baltos lankos, 2002, 207 p.
• Henryka Ilgievič, Vilniaus senovės ir mokslo mylėtojai XX amžiaus pradžioje, Vilnius: LKTI, 2019, 344 p., il, lent. ISSN 2351-4728
• Artinfo