Staatliche Museen zu Berlin
Staatliche Museen zu Berlin (pol. Berlińskie Muzea Państwowe Pruskiego Dziedzictwa Kulturalnego[1]) – zespół instytucji w Berlinie obejmujący siedemnaście muzeów zgrupowanych w pięciu podjednostkach, kilka instytucji badawczych, kilka bibliotek oraz innych instytucji.
W 1999 r. centralny kompleks został dodany do listy światowego dziedzictwa przez UNESCO. W 2007 r. Staatliche Museen zu Berlin stały się największym kompleksem muzealnym w Europie[2].
- Museumsinsel
- Altes Museum: grecki i rzymski antyk
- Alte Nationalgalerie: XIX-wieczne dzieła sztuki
- Bode-Museum: numizmatyka, kolekcja bizantyjska
- Neues Museum: kolekcja papirusów
- Muzeum Pergamońskie: starożytny Bliski Wschód
- Friedrichswerdersche Kirche: rzeźby z początku XIX wieku
- Kulturforum
- Gemäldegalerie: obrazy starych mistrzów
- Kunstgewerbemuseum: muzeum sztuki dekoracyjnej
- Kupferstichkabinett: starodruki
- Kunstbibliothek: biblioteka sztuki
- Neue Nationalgalerie: Nowa Galeria Narodowa
- Hamburger Bahnhof: muzeum współczesnej sztuki, zawiera kolekcję Flicka
- Museum Berggruen: sztuka nowoczesna
- Muzeum Fotografii
- Sammlung Scharf-Gerstenberg: sztuka surrealizmu
- Gipsformerei (Replica workshop)
- Muzeum Etnologiczne: amerykańska archeologia, kultury Oceanii, wschodniej Azji i Afryki
- Muzeum Sztuki Azji: kolekcja z południowej, południowo-wschodniej i centralnej Azji
- Museum Europäischer Kulturen: europejska kultura
Przypisy
edytuj- ↑ Berlińskie Muzea Państwowe Pruskiego Dziedzictwa Kulturalnego, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-04-26] .
- ↑ Langels, Otto: „Constitutional Reality: 50 years of the Prussian Cultural Heritage Foundation”, in German, Deutschlandradio, 25 July 2007.
Linki zewnętrzne
edytuj- Staatliche Museen zu Berlin oficjalna strona
- Walter Beltz, Katalog der Koptischen Handschriften der Papyrus-Sammlung der Staatlichen Museen zu Berlin
Kontrola autorytatywna (unia organizacji):