Smużka ałtajska
Smużka ałtajska[5] (Sicista napaea) – gatunek ssaka z rodziny smużek (Sminthidae).
Sicista napaea[1] | |||
Hollister, 1912[2] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
smużka ałtajska | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania
edytujSmużka ałtajska występuje w zależności od podgatunku[6]:
- S. napaea napaea – północno-zachodni i zachodni Ałtaj (wschodni Kazachstan) oraz Republika Ałtaju i południowo-zachodnia Syberia (Rosja).
- S. napaea tschingistauca – góry Szynggystau, Pogórze Kazachskie (wschodni Kazachstan).
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1912 roku amerykański przyrodnik Ned Hollister nadając mu nazwę Sicista napaea[2]. Holotyp pochodził z Tapuczy, w górach Ałtaj, w Syberii, w Rosji[7].
S. napaea należy do północnej grupa gatunkowej[6]. Chociaż kariotyp S. napaea jest podobny do tych u S. strandi i S. pseudonapaea, unikalna morfologia żołędzi prącia S. napaea potwierdza jego status jako odrębnego gatunku[6]. Jest genetycznie zbliżony do S. betulina i S. strandi[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[6].
Etymologia
edytuj- Sicista: etymologia niejasna, J.E. Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej; Palmer sugeruje że nazwa to pochodzi od tatarskiego słowa sikistan, oznaczającego „stadną mysz”, bazując na opisie Pallasa[9]. Sam Pallas jednak wymienia nazwę tatarską dshilkis-sitskan („Dʃhilkis-Sitʃkan”), gdzie dshilkis to „stadny, żyjący w stadzie, gromadny” (łac. gregalis), natomiast sitskan to „mysz” (łac. mus, muris)[10], por. w jedenastowiecznym słowniku Mahmuda z Kaszgaru: yılkı „stado” i sıçgan „mysz”[11].
- napaea: gr. ναπαιος napaios „z zalesionej doliny”, od ναπη napē „dolina”[12].
- tschingistauca: Szynggystau, Kazachstan[3].
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 65–79 mm, długość ogona 82–103 mm, długość ucha 9–16 mm, długość tylnej stopy 16–20 mm; masa ciała 9–19 g[13]. Jest to niewielki ssak podobny z wyglądu do myszy o długim ogonie. Wierzch ciała jasnobrązowy lub brązowożółty, bez ciemnych pręg (co odróżnia ją od smużki stepowej i leśnej), brzuch białożółty[14].
Ekologia
edytujGryzoń ten jest spotykany na otwartych obszarach stepów, lasostepów i łąk, w pobliżu niewielkich lub widnych lasów, na wysokościach od 400 do 2200 m n.p.m.[4]
Sicista napaea jest aktywna o zmroku i nocą, prowadzi samotny tryb życia. Żywi się bezkręgowcami, nasionami i jagodami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku w czerwcu lub lipcu. W miocie rodzi się 4–5 młodych[4].
Populacja
edytujGryzoń ten jest naturalnie rzadki, jednak zamieszkuje duży obszar (ponad 100 tysięcy kilometrów kwadratowych), w związku z czym jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Obszar występowania może obecnie kurczyć się w związku z utratą siedlisk, ale nie ma dowodów, aby populacja szybko malała; Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody rekomenduje dodatkowe badania nad środowiskiem życia, ekologią i możliwościami ochrony tego gatunku[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Sicista napaea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b N. Hollister. New mammals from the highlands of Siberia. „Smithsonian miscellaneous collections”. 60 (14), s. 2, 1912. (ang.).
- ↑ a b D.I. Bibikov & I.I. Stogov. [Mammals of the Chingiztau range]. „Bjulleten’ Moskovskogo Obscestva Ispytatelej Prirody, Otdel Biologiceskij”. 68 (4), s. 14–23, 1963. (ros.).
- ↑ a b c d F. Cassola , Sicista napaea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-23] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sicista napaea. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-10-23].
- ↑ T. Cserkész, A. Fülöp, S. Almerekova, T. Kondor, L. Laczkó & G. Sramkó. Phylogenetic and Morphological Analysis of Birch Mice (Genus Sicista, Family Sminthidae, Rodentia) in the Kazak Cradle with Description of a New Species. „Journal of Mammalian Evolution”. 26, s. 147–163, 2019. DOI: 10.1007/s10914-017-9409-6. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 630, 1904. (ang.).
- ↑ P.S. Pallas: Novae species quadrupedum e Glirium ordine, cum illustrationibus variis complurium ex hoc ordine animalium. Erlangae: sumtu Wolfgangi Waltheri, 1778, s. 328. (łac.).
- ↑ Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. Türk Dil Kurumu, 2003, s. 242, 156. (tur.).
- ↑ The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ M.E. Holden, T. Cserkész & G. Musser: Family Sminthidae (Birch Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 42–44. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ Алтайская мышовка. [w:] fauna.su [on-line]. [dostęp 2015-09-09]. (ros.).