Przyścierwek

(Przekierowano z Saprobia)

Przyścierwek[1][2] (Omosita) – rodzaj chrząszczy z rodziny łyszczynkowatych i podrodziny Nitidulinae. Holarktyczny, ale zawleczony do krainy australijskiej. Zarówno larwy, jak i postaci dorosłe są głównie nekrofagiczne.

Przyścierwek
Omosita
Erichson, 1843
Okres istnienia: oligocen–dziś
33.9/0
33.9/0
Ilustracja
Imago Omosita nearctica
Ilustracja
Larwa O. nearctica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

łyszczynkowate

Podrodzina

Nitidulinae

Plemię

Nitidulini

Rodzaj

przyścierwek

Typ nomenklatoryczny

Silpha depressa Linnaeus, 1758

Synonimy
  • Saprobia Ganglbauer, 1899
  • Osmosita Melsheimer, 1844
  • Scatocharis Gistel, 1856
Omosita discoidea
Omosita colon

Morfologia

edytuj

Chrząszcze o ciele w zarysie podługowato-owalnym, umiarkowanie od strony grzbietowej i brzusznej wypukłym, długości od 2 do 5 mm, z wierzchu z drobnym i rozproszonym punktowaniem oraz delikatnym, przeciętnie wyraźnym i rozproszonym owłosieniem[3]. Ubarwienie mają ciemne, zwykle brunatnawe, często z jaśniejszymi, żółtawymi do rdzawych plamami na pokrywach[4][3]. Czułki mają zgrubiały beczułkowato trzonek[4]. Przedplecze ma stosunkowo szeroko rozpłaszczone brzegi boczne[3]. W tylnej części przedplecza obecne są przed tarczką dwa płytkie, okrągłe do owalnych wgłębienia przyśrodkowe[5][4][3]. Pokrywy cechują się wyraźnie widocznym rządkiem przyszwowym sięgającym co najmniej do połowy ich długości. Punktowanie na ich powierzchni jest nieregularne, a żeberek brak zupełnie[4]. Boczne krawędzie pokryw i przedplecza nie są orzęsione[3][4]. Przedpiersie ma stosunkowo szeroki, prawie ścięty na rozszerzonym wierzchołku wyrostek międzybiodrowy. Biodra wszystkich par odnóży są szeroko rozstawione, a odległość między pierwszą parą bioder jest większa niż szerokość goleni[3]. Odnóża środkowej i tylnej pary mają po dwie listewki na zewnętrznych krawędziach goleni[5].

Ekologia i występowanie

edytuj

Zarówno larwy, jak i postaci dorosłe są przede wszystkim nekrofagami, żyjącymi na padlinie (zwłaszcza podeschniętej), świeżych i starych kościach czy skórach[3][4][6][7]. Przynajmniej u części gatunków osobniki dorosłe znajdywane są jednak także w rozkładających się grzybach, wypływającym ze zranionych drzew soku, gnijącej materii roślinnej (w tym owocach[3]), napływkach popowodziowych czy gniazdach trzmieli. Zimować mogą np. pod korą czy w kretowiskach[8][6]. Odwiedzają także kwiaty o zapchu padliny, biorąc udział w ich zapylaniu[8].

Rodzimy zasięg rodzaju obejmuje państwo holarktyczne, przy czym sześć gatunków zamieszkuje palearktyczną, a tylko jeden naturalnie występuje w nearktycznej Ameryce Północnej[3]. Spośród gatunków palearktycznych dwa zostały jednak do Ameryki zawleczone[6], a O. colon zawleczono nawet do krainy australijskiej[9]. W Polsce stwierdzono trzy gatunki z tego rodzaju[6][4] (zobacz: łyszczynkowate Polski).

Taksonomia

edytuj

Takson ten wprowadzony został w 1843 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona[10]. Zalicza się doń osiem opisanych gatunków[11][3]:

Znany zapis kopalny rodzaju sięga oligocenu[12].

Przypisy

edytuj
  1. Włodzimierz Dzieduszycki, Maryan Łomnicki: Muzeum imienia Dzieduszyckich we Lwowie. Dział I zoologiczny, oddział zwierząt bezkręgowych. IV. Chrząszcze czyli tęgoskrzydłe (Coleoptera). Lwów: Pierwsza Związkowa Drukarnia we Lwowie, 1886, s. 105.
  2. Jan Kinel, Roman Kuntze: Chrząszcze i motyle krajowe. Przewodnik do określania rodzin i rodzajów. Warszawa: Komitet Wydawniczy Podręczników Akademickich, 1931, s. 80.
  3. a b c d e f g h i j Seunghyun Lee, Alexander Kirejtshuk, Seunghwan Lee. Review of the genus Omosita Erichson (Coleoptera: Nitidulidae: Nitidulinae) in Korean fauna, with key to the Palaearctic species. „Journal of Asia-Pacific Entomology”. 18, s. 837–843, 2015. Korean Society of Applied Entomology, Taiwan Entomological Society, Malaysian Plant Protection Society. Elsevier. DOI: 10.1016/j.aspen.2015.10.009. 
  4. a b c d e f g Marian Nunberg: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 65 Łyszczynkowate — Nitidulidae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1976.
  5. a b Arved Lompe: Familie Nitidulidae. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-21].
  6. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986. 
  7. H.E. Jaques. The Fish-feedingColeoptera of Cedar Point. „The Ohio Naturalist”. 15 (8), s. 526, 1915. 
  8. a b Bastiaan J. D. Meeuse, Melville H. Hatch. Beetle Pollination in Dracunculus and Sauromatum (Araceae). „The Coleopterists Bulletin”. 14, s. 70–74, 1960. 3. 
  9. Omosita colon (Linnaeus, 1758). [w:] New Zealand Organisms Register [on-line]. [dostęp 2024-09-16].
  10. W.F. Erichson. Versuch einer systematischen Eintheilung der Nitidularian. „Zeitschrift für Entomologie”. 4, s. 225-361, 1843. 
  11. genus Omosita Erichson in Germar, 1843. [dostęp 2024-11-23].
  12. N. Theobald. Les insectes fossiles des terrains oligocènes de France. „Bulletin Mensuel (Mémoires) de la Société des Sciences de Nancy”. 1, s. 1-473, 1937.