Rezerwat przyrody Barnowiec
Rezerwat przyrody Barnowiec – rezerwat przyrody w miejscowości Barnowiec w gminie Łabowa w powiecie nowosądeckim w województwie małopolskim. Znajduje się na wschodnich stokach Sokołowskiej Góry w Paśmie Jaworzyny Beskidu Sądeckiego, na obszarze Popradzkiego Parku Krajobrazowego.
| |
| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1957 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
44,57 ha |
| Ochrona |
ścisła |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego  | |
Położenie na mapie gminy Łabowa  | |
 49°29′20″N 20°46′24″E/49,488889 20,773333
| |
Jest to położony na skalistym, osuwiskowym stoku rezerwat leśny. Potrzebę ochrony tego terenu doceniał już ówczesny właściciel tych terenów – hrabia Adam Stadnicki. Już w 1906 rozpoczął ochronę drzewostanu, a w 1924 utworzył rezerwat ścisły. Dzięki temu zachowały się tutaj stare okazy drzew. W 2010 ich wiek szacowano na 100–200 lat, a niektórych okazów nawet 300 lat. Po wojnie las stał się własnością Lasów Państwowych. Nie od razu jednak teren ten był objęty ochroną. Dopiero w 1957 status rezerwatu został potwierdzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego[1]. Początkowo rezerwat miał powierzchnię zaledwie 2,26 ha[1]. W 1983 r. zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 lutego (Monitor Polski nr 5, poz. 35) został powiększony do 21,61 ha[2], a następnie do 44,57 ha.
Dominuje buczyna karpacka. Na niedostępnym skalnym urwisku jest też niewielki płat jaworzyny górskiej z miesiącznicą trwałą. Drzewostan tworzą głównie buki, jodły i jawory i wiązy. Sporadycznie tylko występuje świerk pospolity, który jest tak powszechny w Beskidach. Wysokość niektórych jodeł sięga 30 m, a średnica ich pnia 50 cm.
Liczne rozpadliny skalne, bogaty starodrzew, powalone pnie drzew i bogate runo leśne nadają temu miejscu wygląd pierwotnej puszczy. W runie leśnym występuje dość licznie paproć: wietlica samicza, nerecznica samcza, paprotka zwyczajna, rzadziej paprotnik Brauna i paprotnik kolczysty. Z roślin kwiatowych występują gatunki cienioznośne: tworząca całe łany miesiącznica trwała, marzanka wonna, niecierpek pospolity i kopytnik pospolity, rzadziej żywiec gruczołowaty i bulwkowaty, żywokost sercowaty, bodziszek cuchnący, kozłek trójlistkowy. Na bardziej naświetlonych miejscach występuje modrzyk górski. Z krzewów warto wymienić porzeczkę alpejską i wiciokrzewa czarnego. Ogółem stwierdzono występowanie około 75 gatunków roślin zielnych, 8 gatunków krzewów i 6 gatunków drzew.
Rezerwat znajduje się przy żółtym szlaku turystycznym z Hali Pisanej przez Sokołowską Górę, Wielki Groń i Szcząb do Frycowej.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 28 grudnia 1957 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1958 r. nr 9, poz. 55).
- ↑ Włodzimierz Pilipowicz: Zmiany powierzchni i nazw rezerwatów przyrody w okresie od 1 lipca 1977 do 1 stycznia 1986, „Chrońmy przyrodę ojczystą” R. XLII (1986), nr 3 (maj–czerwiec), s. 56–57.
Bibliografia
edytuj- Bogdan Mościcki, Beskid Sądecki i Małe Pieniny, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-65-6.
- Muszyna – Przyroda – Rezerwaty [online] [dostęp 2010-08-04].
- Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c., ISBN 83-915737-3-7.
Linki zewnętrzne
edytuj- Rezerwat przyrody Barnowiec, [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2019-03-20].