RV Oceanograf (MS Oceanograf) – statek badawczy, katamaran o stalowej konstrukcji zbudowany w 2016 w Stoczni Nauta w Gdyni. Jest przeznaczony do prowadzenia badań batymetrycznych, biologicznych, chemicznych, fizycznych, geologicznych, magnetyczno-sejsmoakustycznych środowiska Morza Bałtyckiego. Na statku będą prowadzone badania naukowe i zajęcia dydaktyczne dla studentów oceanografii i innych wydziałów[1]. Nowy statek naukowo-badawczy jest również przystosowany do połowu ryb i planktonu. Zastąpi eksploatowaną dotychczas przez Uniwersytet Gdański jednostkę Oceanograf 2[2].

RV Oceanograf
Ilustracja
Bandera

 Polska

Numer IMO

9776951

Znak wywoławczy

SPG2054

MMSI

261036120

Port macierzysty

Gdynia

Armator

Uniwersytet Gdański

Dane podstawowe
Typ

statek badawczy

Historia
Stocznia

Stocznia Remontowa Nauta

Data wodowania

2015

Dane techniczne
Wyporność

ok. 710 t

Liczba pasażerów

20 osób w 11 kabinach

Długość całkowita (L)

49,5 m

Szerokość (B)

14 m

Zanurzenie (D)

2 m

Pojemność brutto

165[potrzebny przypis] GT

Napęd mechaniczny
Silnik

2×420 kW i 2×225 kW, Volvo diesel electric

Liczba śrub napędowych

pędniki Schottel: dwa rufowe pędniki azymutalne i dwa pędniki dziobowe

Prędkość maks.

ok. 10 w.

Oceanograf Uniwersytetu Gdańskiego
Oceanograf Uniwersytetu Gdańskiego

Budowa

edytuj
 
Oceanograf 2

Oceanograf jest ostatnią jednostką pływającą zbudowaną przez najstarszą w Polsce stocznię Nauta w jej pierwotnej lokalizacji przy ul. Waszyngtona w Gdyni. Stępkę pod budowę położono 9 maja 2013. Jednostka została wybudowana przez konsorcjum: Stocznię Remontową „NAUTA" S.A. (lider) i stocznię CRIST S.A. pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków S.A., ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Armatorem jest Uniwersytet Gdański. Wodowanie miało miejsce 24 czerwca 2015, matką chrzestną była Barbara Szczurek, która stopień doktora uzyskała na dawnym Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii UG[2]. Jednostka wyposażona została przy przejętym przez Nautę po upadłości Stoczni Gdynia nabrzeżu przy ul. Czechosłowackiej[3].

Konstrukcja i parametry

edytuj

Katamaran konstrukcji stalowej o wolnej burcie 3,8 m. Rejonem pływania jednostki będzie Morze Bałtyckie, lecz nie wyklucza się rejsów w inne rejony. Zasięg przy prędkości ekonomicznej wynosi 2500 Mm, a autonomiczność żeglugi to 21 dni[2].

Napęd

edytuj

Statek wyposażony jest w cztery agregaty prądotwórcze diesla o łącznej mocy około 1300 kW. Jednostka nie posiada sterów, których rolę przejęły cztery pędniki: dwa rufowe pędniki azymutalne (każdy z dwiema śrubami) oraz dwa dziobowe pędniki typu pump-jet. Wchodzą one w skład systemu dynamicznego pozycjonowania, zapewniającego utrzymanie katamaranu na pozycji przy stanie morza do 4 i przy sile wiatru do 4 stopni w skali Beauforta. Taka właściwość wraz z minimalizacją kąta przechyłu[4], jaką zapewnia konstrukcja dwukadłubowa, dają możliwość prowadzenia badań o dużej dokładności[3].

 
Oceanograf Uniwersytetu Gdańskiego

Laboratoria i pomieszczenia[1]

edytuj
  • Laboratorium mokre
  • Laboratorium pomiarowe
     
    Oceanograf Uniwersytetu Gdańskiego
  • Laboratorium sterylne
  • Laboratorium termostatyzowane
  • Stacje badania aerozoli
  • Pokład namiarowy wyposażony w stanowiska obserwacyjne
  • Rufowy pokład roboczy
  • Pomieszczenie dydaktyczne wyposażone w sprzęt audiowizualny, Wi-Fi, Internet
  • Zaplecze socjalne – mesa z salonikiem, kuchnia, pentra, pralnia z suszarnią

Wyposażenie naukowo-badawcze[1]

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Statek R/V „Oceanograf” [online], Instytut Oceanografii WOiG UG [dostęp 2016-07-12].
  2. a b c Chrzest Oceanografa dla UG w stoczni Nauta [VIDEO] [online], PortalMorski.pl, 24 czerwca 2016 [dostęp 2016-07-12].
  3. a b Maksymilian Dura, „Oceanograf” zwodowany w gdyńskiej Naucie [online], Defence24.pl, 25 czerwca 2015 [dostęp 2016-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-21].
  4. Oceanograf już na wodzie – wodowanie katamaranu naukowo-badawczego UG w Stoczni Nauta (foto, wideo) [online], GospodarkaMorska.pl, 25 czerwca 2016 [dostęp 2016-07-12].

Linki zewnętrzne

edytuj