Włok

Włok – ciągnione, czynne narzędzie sieciowe do połowu ryb.

• Włok morski – wielki wór (o dwóch klinowatych skrzydłach, które rozwierają się podczas ciągnięcia włoka w wodzie), zwężający się w matnię, gdzie gromadzą się wyłowione ryby. Wleczony jest za liny, przywiązane do końców skrzydeł przez kuter lub trawler w pobliżu dna morskiego na głębokości 200–400 m.
• Włok denny – włok wleczony po dnie.
• Włok pelagiczny – włok do połowu na pełnym morzu, na dużych głębokościach, zwykle ciągnięty przez dwa statki.

Włok denny

Włok z połowem

Norma branżowa BN-84/3743-24 definiuje następujący podział włoków:

• w zależności od charakteru pracy - włoki denne i pelagiczne;
• w zależności od liczby ścian we wlocie gardzieli - włoki dwuścienne, czterościenne i wielościenne.

Zobacz też

• Tuka
• Draga
• Sieć rybacka

Linki zewnętrzne

• Specyfikacje worków włoka typu »BACOMA«, dodatek do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 686/2010 z dnia 28 lipca 2010 r.. oirm.gdynia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].