Brygada Ochrony im. gen. dyw. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego
Brygada Ochrony im. gen. dyw. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (BOchr) JW 2414 – oddział Wojska Polskiego.
Odznaka pamiątkowa | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Patron |
gen. dyw. Bolesław Wieniawa-Długoszowski |
Tradycje | |
Święto | |
Nadanie sztandaru | |
Rodowód |
4 batalion żandarmerii |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Wiesław Stasiuk |
Obecny |
płk Piotr Domżał[1]. |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Podległość |
Zgrupowanie Jednostek Zabezpieczenia MON |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujNaczelne Dowództwo Wojska Polskiego, rozkazem nr 22 z 10 września 1944 roku, powołało 4 Samodzielny Batalion Żandarmerii. Żołnierze rekrutowali się z oddziałów partyzanckich oraz żołnierzy różnych formacji polskich sił zbrojnych. W listopadzie 1945 roku batalion przemianowany został na 4 Samodzielny Batalion Ochrony Sztabu Generalnego. Rozkazem Naczelnego Dowództwa WP nr 26 z 31 stycznia 1945, został przeniesiony wraz ze Sztabem Generalnym WP z Lublina do Włoch, a na początku 1946 został przeniesiony do Warszawy i zakwaterowany przy ul. 29 listopada na Czerniakowie[2].
Rozkazem nr 256 z dnia 7 listopada 1947 roku 4 Samodzielny Batalion Ochrony Sztabu Generalnego zostaje przemianowany na Batalion Wartowniczy nr 14. Na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego Batalion Wartowniczy nr 14, przemianowano na 14 Batalion Wartowniczy i podporządkowano Komendzie Ochrony Ministra Obrony Narodowej. W końcu września 1951 roku jednostka zmienia miejsce postoju i przenosi się do kompleksu koszarowego przy ulicy Żwirki i Wigury[3].
Na mocy Rozkazu ministra obrony narodowej nr O1/MON z 10 stycznia 1957 roku i Zarządzenia organizacyjnego nr 0013 szefa Sztabu Generalnego WP z 21 stycznia 1957 roku, powołana została Wojskowa Służba Wewnętrzna[4].
- 10 grudnia 1958 roku w podporządkowanie WSW został przyjęty 14 batalion wartowniczy, który przemianowano na batalion ochrony Wojskowej Służby Wewnętrznej.
- 19 grudnia 1959 roku Zarządowi II WSW została podporządkowana 13 kompania regulacji ruchu.
- 30 czerwca 1962 roku z połączenia batalionu ochrony WSW i 13 kompanii regulacji ruchu został sformowany pułk ochrony i regulacji ruchu WSW, powołany do życia na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego[4]. Jednostce nadany został numer 2414.
- W maju 1967 roku następuje kolejne przeformowanie jednostki, powstaje Batalion Ochrony WSW, Jednostka Wojskowa nr 2414.
- W 1970 roku dochodzi do kolejnej restrukturyzacji jednostki. Rozkazem Dowódcy Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia Ministerstwa Obrony Narodowej przeformowane zostają: Batalion Ochrony WSW na JW 4160, Batalion Ochrony i Regulacji Ruchu WSW na JW 2414, Oddział Zabezpieczenia i Obsługi na JW 3676, Kompania Administracyjna na Pułk Ochrony i Regulacji Ruchu WSW, a nowej jednostce nadany zostaje numer 2414[3].
Na podstawie rozkazu Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 30 lipca 1990 dotychczasowy Pułk Ochrony i Regulacji Ruchu WSW im. płk Jana Strzeszewskiego został przemianowany na Pułk Ochrony.
Pułk był podporządkowany dowódcy Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON, a od 1 sierpnia 1995 podlegał Dowódcy Garnizonu Warszawa.
Z dniem 1 stycznia 2006 Pułk Ochrony otrzymał status jednostki budżetowej[5].
Z dniem 1 stycznia 2013 r. Pułk Ochrony stracił status jednostki budżetowej i został podporządkowany w zakresie zabezpieczenia logistyczno-finansowego Oddziałowi Zabezpieczenia Garnizonu Stołecznego w Warszawie[6].
Tradycje brygady
edytujNa podstawie decyzji Nr 226 Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 grudnia 1997 pułk ochrony przyjął dziedzictwo tradycji 1 dywizjonu żandarmerii (1928-1939) i pułku AK „Baszta” (1939-1944) oraz przyjął imię patrona gen. dyw. Bolesława Wieniawa-Długoszowskiego. Tą samą decyzją dzień 22 lipca (dzień urodzin patrona) został ustanowiony dorocznym świętem pułku[7].
5 grudnia 1997 roku Pułk otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo gminy Warszawa-Włochy.
W dniu 15 grudnia 2023 odbyła się uroczystość z okazji przeformowania pułku w Brygadę Ochrony, która dziedziczy wszystkie dotychczasowe tradycje pułku[3][8].
Jednostka stacjonuje w Garnizonie Warszawa, w koszarach przy ulicy Żwirki i Wigury 9/13. Jej głównym zadaniem jest ochrona (pełnienie służby wartowniczej) i obrona instytucji centralnych Ministerstwa Obrony Narodowej w stołecznym garnizonie. W skład brygady wchodzą dwa bataliony ochrony i pododdziały logistyczne.
-
Oznaka rozpoznawcza na mundur wyjściowy
-
Oznaka rozpoznawcza na mundur polowy
-
Proporczyk na beret
Wyróżnienia
edytujW dniu 18 marca 2011 Dowódca Pułku Ochrony odebrał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego znak tytułu honorowego Przodujący Oddział Wojska Polskiego. Wyróżnienie przyznane zostało Decyzją Nr 2/Wych. Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 lutego 2011[3].
Decyzją Nr 9/Wych. Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 lipca 2012 w sprawie oddziałów wojskowych z okazji Święta Wojska Polskiego. Pułk Ochrony im. gen. dyw. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego wyróżniony został wpisaniem nazwy i osiągnięć do "Księgi Honorowej Wojska Polskiego" za szczególne osiągnięcia w realizacji zadań związanych z ochranianiem obiektów wojskowych[3].
- Lex et Patria 2009, 2013, 2015 – wyróżnienie przyznawane przez Żandarmerię Wojskową[9][3].
Dowódcy
edytujW latach 1990–2024 dowódcy[10]:
- płk Wiesław Stasiuk (1990–1995)
- płk Stefan Bosek (1995–1998)
- płk Stanisław Wideł (1998–2001)
- płk Sylwester Traczewski (2001–2007)
- płk Roman Januszewski (2007–8.XII.2011)
- płk Krzysztof Zakrzewski (8.XII.2011– 2.VII.2018)
- płk Wojciech Erbel (2.VII.2018–15.IV.2022)
- płk Mirosław Pietras (15.IV.2022–30.I.2023)
- płk Piotr Domżał (30.I.2023–obecnie)
Przypisy
edytuj- ↑ Nowy dowódca pułku. pochr.wp.mil.pl. [dostęp 2023-03-23].
- ↑ Historia pułku
- ↑ a b c d e f Historia Brygady [online] [dostęp 2024-11-11] .
- ↑ a b Leśkiewicz i Peterman 2013 ↓, s. 168.
- ↑ Zarządzenie Nr 31/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 czerwca 2010 r. w sprawie nadania jednostkom organizacyjnym Dowództwa Garnizonu Warszawa statutu jednostki budżetowej (Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej z 2006 r. Nr 13, poz. 156).
- ↑ Decyzja Nr 256/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie połączenia jednostek budżetowych (Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej z 2012 r., poz. 320).
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Obrony Narodowej z 1997 r.
- ↑ Powstanie Brygady Ochrony. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-10-23].
- ↑ Najlepsi nie mogą być anonimowi. wp.mil.pl, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-03)].
- ↑ Rys Historyczny. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2024-02-25].
Bibliografia
edytuj- Rafał Leśkiewicz, Radosław Peterman: Wojskowe organy bezpieczeństwa państwa. W: Adrian Jusupović, Rafał Leśkiewicz: Historyczno-prawna analiza struktur organów bezpieczeństwa państwa w Polsce Ludowej (1944-1990). Zbiór studiów. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2013. ISBN 978-83-7629-457-5.