Pszonak jastrzębcolistny
Pszonak jastrzębcolistny (Erysimum hieraciifolium L.) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Szeroko rozprzestrzeniony w Eurazji, introdukowany do Ameryki Północnej. Występuje także w Polsce, głównie na południu, rzadki na północy. Rośnie nad rzekami i na terenach ruderalnych. Gatunek bardzo zmienny.
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
pszonak jastrzębcolistny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Erysimum hieraciifolium L. Cent. pl. I:18. 1755[3] | |||
Synonimy | |||
|
Rozmieszczenie geograficzne
edytujWystępuje naturalnie w strefie umiarkowanej Europy i Azji. Zwarty zasięg rozciąga się od Francji poprzez Europę Środkową i Wschodnią po Azję Środkową. Południowa granica zasięgu biegnie przez kraje alpejskie, Albanię, Bułgarię, Ukrainę[3][6]. W północnej części Niziny Środkowoeuropejskiej i na wschód od Bałtyku mocno rozproszony, jednak w środkowej i północnej części Półwyspu Skandynawskiego znów częsty. Z pojedynczych stanowisk znany z Islandii, poza tym rozproszony także w północnej Rosji aż po Daleki Wschód[6]. W Azji rośnie w Kazachstanie, Mongolii, Tadżykistanie, Uzbekistanie, w północno-wschodnich i zachodnich Chinach oraz w Pakistanie[4].
Gatunek zawleczony został do wschodniej części Ameryki Północnej[3][6][7].
W Polsce gatunek jest rozpowszechniony w południowej części kraju[8][9]. Dalej na północ rośnie wzdłuż dolin Odry i Wisły, poza tym bardzo rozproszony[9].
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Roślina zielna osiągająca zwykle od 30 do 90 cm wysokości, rzadko więcej. Pęd prosto wzniesiony, pojedynczy lub słabo rozgałęziający się zwykle w górnej części[7][4][8]. Łodyga nieco kanciasta, w dole często fioletowa[4][8]. Cała roślina pokryta przylegającymi włoskami, na łodydze dwu- i trójramiennymi, na liściach trój- i czteroramiennymi[8].
- Liście
- Odziomkowe zebrane w rozetę przyziemną, o blaszce w zarysie lancetowatej całobrzegiej lub odlegle ząbkowanej[8], długości 2 do 6 cm i szerokości do 1 cm[4], stopniowo zwężone w długi ogonek (do 4 cm długości[4])[8]. Liście odziomkowe zasychają i odpadają w czasie kwitnienia, podobnie zresztą jak podobne do nich dolne liście łodygowe[8]. Środkowe i górne liście łodygowe są siedzące, lancetowate, o klinowato zbiegającej nasadzie, odlegle i słabo ząbkowane (ząbków zwykle jest od 3 do 5 z każdej strony)[8].
- Kwiaty
- Gęsto skupione w gronie na szczycie pędu[4]. Działki kielicha o długości od 4 do 7 mm, eliptyczne. Płatki korony 8–11 mm długości, klinowate, z paznokciem dłuższym od szczytowej, rozpostartej blaszki, na szczycie zaokrąglonej[8][4]. Pręciki o żółtych nitkach długości od 4 do 6 mm z podługowatymi pylnikami o długości ok. 2 mm. Wydłużona zalążnia zawiera od 40 do 60 zalążków[4].
- Owoce
- Rozwijają się na szypułkach cieńszych od nich, osiągających 5–7 mm długości. Szypułki i owoce przylegające do osi kwiatostanu, który w czasie owocowania się wydłuża i rozluźnia. Łuszczyny pokryte są włoskami 3- do 5-ramiennymi[8]. Są równowąskie, nieco czterokanciaste[4], osiągają zwykle od 1,5 do 6 cm długości[8][4]. Zwieńczone są cienką, walcowatą szyjką słupka długości do 2 mm, zakończoną główkowatym znamieniem. Nasiona nieco podługowate[4], osiągają do 2,2 mm długości i do 0,9 mm szerokości, zwykle zaopatrzone są w niewielkie, błonkowate skrzydełko[8].
-
Roślina owocująca
-
Kwiaty
-
Fragment pędu
- Gatunki podobne
- Pospolity pszonak drobnokwiatowy E. cheiranthoides ma mniejsze kwiaty (działki do 3 mm długości, płatki do 5 mm), szypułki owoców odstające, a nie przylegające do osi kwiatostanu i tylko 2–3 raza krótsze od łuszczyny. Bardzo podobny jest bardzo rzadki w Polsce pszonak sztywny E. marschallianum wyróżniający się nieco delikatniejszą budową, nieco tylko mniejszymi kwiatami i niemal całobrzegimi, wąskolancetowatymi liśćmi[8].
Biologia i ekologia
edytujRoślina dwuletnia rzadko bylina[8]. Kwitnie od maja do września[8]. Owoce dojrzewają po ok. miesiącu[4].
Roślina związana z siedliskami nadrzecznymi, ale też rosnąca na trawiastych murawach, przydrożach i nieużytkach ruderalnych, terenach kolejowych, gruzowiskach[8][7][4]. Na obszarach górskich sięga do 3800 m n.p.m. (w Chinach)[4].
Liczba chromosomów 2n=16[8][4].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-01-29] (ang.).
- ↑ a b c Taxon: Erysimum hieraciifolium L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Erysimum hieraciifolium Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ Erysimum hieraciifolium Linn.. [w:] Flora of Pakistan [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ a b c Erysimum hieraciifolium. [w:] Den Virtuella Floran [on-line]. Naturhistoriska riksmuseet. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ a b c Erysimum hieraciifolium Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Adam Jasiewicz (red.): Flora Polski. Rośliny naczyniowe. Tom IV. Warszawa, Kraków: PAN, PWN, 1985, s. 153-154. ISBN 83-01-05853-6.
- ↑ a b Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 525, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- BioLib: 39034
- EoL: 487754
- Flora of China: 241000203
- Flora of North America: 241000203
- FloraWeb: 2226
- GBIF: 3048678
- identyfikator iNaturalist: 162714
- IPNI: 283862-1
- ITIS: 502431
- NCBI: 155756
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): tro-50003942
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:283862-1
- USDA PLANTS: ERHI8
- CoL: 3BBL7