Psalmopoeus victori
Psalmopoeus victori – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Zamieszkuje północną Amerykę Centralną.
| Psalmopoeus victori | |||
| Mendoza-Marroquín, 2014 | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Psalmopoeus victori | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia
edytujGatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2014 roku przez Jorge Ivána Mendozę-Marroquína[1][2]. Jako lokalizację typową wskazał on San Andrés Tuxtla w meksykańskim stanie Veracruz. Epitet gatunkowy nadano na cześć Víctora Hugo Jiméneza Arcosa, herpetologa który odłowił holotyp[1]. W 2020 roku Ray Gabriel i Danniella Sherwood bazując głównie na morfometrii spermatek i biogeografii opisali trzy nowe gatunki, P. copanensis z Hondurasu, P. sandersoni z Belize oraz P. petenensis z Gwatemali, zaliczając je do grupy P. reduncus[3]. Wszystkie one zostały zsynonimizowane z P. victori w 2022 roku przez Yeimy Cifuentes i Rogéira Bertaniego[4].
Morfologia
edytujSamce osiągają od 27 do 32 mm, a samice od 45 do 51 mm długości ciała[3][1]. Ubarwienie samca jest brązowoszare z czarnym spodem prosomy, lekkim oliwkowozielonym połyskiem na karapaksie, ciemnozielonym połyskiem i szarym owłosieniem na odnóżach i nogogłaszczkach oraz szarym, rudo owłosionym wierzchem opistosomy (odwłoka). Ubarwienie samicy jest ciemnobrązowe do czarnego z zielonym połyskiem na karapaksie, szczękoczułkach i odnóżach oraz długimi, czerwonymi szczecinkami na wierzchu opistosomy i odnóżach dwóch ostatnich par. Niewiele dłuższy niż szeroki karapaks ma głębokie i zakrzywione jamki. Oczy pary przednio-środkowej leżą na tej bardziej z przodu niż pary przednio-bocznej, a pary tylno-bocznej bardziej z przodu niż pary tylno-środkowej. Szczękoczułki mają na przednich krawędziach rowków 9 zębów. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: I, IV, II, III. Stopy wszystkich par odnóży oraz nadstopia dwóch pierwszych par mają całkowite skopule, przy czym u samca skopule ostatniej pary stóp podzielone są pasmem szczecinek. Na nadstopiach trzeciej pary skopule zajmują odsiebną połowę u samicy i odsiebne ⅔ u samca. Na nadstopiach ostatniej pary odsiebną ⅓ u samicy i odsiebną ¼ u samca[1].
Samce mają na goleniach pierwszej pary odnóży apofizy (haki) goleniowe złożone z dwóch gałęzi o osobnych podstawach, z których prolateralna jest krótka i silna, a retrolateralna dłuższa i szersza; obie gałęzie mają kolec po stronie wewnętrznej[1]. Nogogłaszczki samca mają kulisty bulbus z małym subtegulum[4]. Około 2,5 raza dłuższy od tegulum[1] embolus ma część dosiebną prostą i zaopatrzoną w przewężenie przy nasadzie, odsiebną ćwiartkę zaś delikatnie zakrzywioną i słabo lub umiarkowanie zwężoną ku wierzchołkowi[4].
Genitalia samicy mają dwie długie, trójkątnawe, całkowicie odseparowane, mniej więcej proste spermateki z dobrze zesklerotyzowanymi częściami odsiebnymi, pozbawione dobrze wyodrębnionych płatów[1].
Ekologia i występowanie
edytujGatunek neotropikalny, znany z południowego Meksyku, Belize, Hondurasu i Gwatemali[2][4][3]. Jest najdalej na północ występującym przedstawicielem rodzaju[4] i jedynym ptasznikiem nadrzewnym znanym z Meksyku. Zasiedla pierwotne równikowe lasy deszczowe. Aktywny jest nocą i prowadzi skryty tryb życia. Gniazda buduje w szczelinach i próchnowiskach pni drzew na średniej wysokości[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h J.I. Mendoza-M.. Psalmopoeus victori, the first arboreal theraphosid spider described for Mexico (Araneae: Theraphosidae: Aviculariinae). „Revista Mexicana de Biodiversidad”. 85, s. 728-735, 2014. DOI: 10.7550/rmb.44597.
- ↑ a b Gen. Psalmopoeus Pocock, 1895. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-13].
- ↑ a b c R. Gabriel, D. Sherwood. Revised taxonomic placement of some Mesoamerican Psalmopoeus Pocock, 1895, with description of three new species (Araneae: Theraphosidae). „Arachnology”. 18 (4), s. 387-398, 2020. DOI: 10.13156/arac.2020.18.4.387.
- ↑ a b c d e Y. Cifuentes, R. Bertani. Taxonomic revision and cladistic analysis of the tarantula genera Tapinauchenius Ausserer, 1871, Psalmopoeus Pocock, 1985, and Amazonius n. gen. (Theraphosidae, Psalmopoeinae). „Zootaxa”. 5101 (1), s. 1-123, 2022. DOI: 10.11646/zootaxa.5101.1.1.