Psalmopoeus

Psalmopoeus – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny ptasznikowatych. Obejmuje 8 opisanych gatunków. Zamieszkują Amerykę Środkową i północną Amerykę Południową.

Psalmopoeus
Pocock, 1895
Ptasznik wenezuelski
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	ptasznikowate
Podrodzina	Psalmopoeinae
Rodzaj	Psalmopoeus
Typ nomenklatoryczny
Psalmopoeus cambridgei Pocock, 1895

Morfologia

Ptasznik trynidadzki, samiec

Psalmopoeus victori, samica

Psalmopoeus reduncus, samica

Ubarwienie zmienia się w czasie rozwoju osobniczego. Karapaks jest dłuższy niż szeroki, o lekko wyniesionej części głowowej, szerszym niż dłuższym i mniej lub bardziej wysklepionym wzgórku ocznym oraz prostych i głębokich jamkach. Oczy pary przednio-środkowej leżą na tej samej wysokości co oczy pary przednio-bocznej. Brak jest nadustka. Szczękoczułki pozbawione są rastellum. Niemal prostokątne szczęki mają przednie płaty wyciągnięte w stożkowate wyrostki i po około 105–240 kuspuli w kątach wewnętrznych. Warga dolna jest szersza niż długa, zaopatrzona w 87–195 kuspuli. Na aparat strydulacyjny składają się długie, nitkowate szczecinki rozmieszczone w 1–3 szeregach po 4–9 sztuk na nasadowo-brzusznych częściach szczękoczułków oraz dobrze wykształcone liry szczęk zbudowane z pojedynczego szeregu grubych szczecin. Wargę dolną płytka i płaska bruzda dzieli od dłuższego niż szerokiego, spiczasto zakończonego sternum, na którym widnieją trzy pary sigilli oddalonych o na odległość równą swojej średnicy lub mniejszą od jego krawędzi. Odnóża czwartej i pierwszej pary zwykle są najdłuższe i równej długości, a trzeciej pary najkrótsze. U samców P. cambridgei i P. irminia odnóża pierwszej, drugiej i czwartej pary są równej długości. Na tylno-bocznych powierzchniach bioder, krętarzy i nasad ud nogogłaszczków oraz na przednio-bocznych powierzchniach bioder, krętarzy i ud odnóży pierwszej pary znajdują się grupy krótkich, uszeregowanych, gęsto rozmieszczonych szczecinek. Odnóża pierwszej i drugiej pary mają na nadstopiach i stopach szpatułkowate skopule. Trichobotria maczugowate rozmieszczone są w odsiebnych ⅔ długości stopy. Na goleniach i nadstopiach samców występują bocznie skierowane szczecinki. Opistosoma (odwłok) pozbawiona jest włosków parzących. Kądziołki przędne pary tylno-bocznej są palcowate.

Samce mają na goleniach pierwszej pary odnóży apofizy (haki) goleniowe złożone z dwóch gałęzi; za dłuższą z nich, tylno-boczną, znajduje się guzek. Nogogłaszczki samca mają prawie trójkątne cymbium zbudowane z dwóch niemal równych rozmiarów płatów, z których tylno-boczny nie ma zaokrąglonego wyrostka. Kulisty bulbus ma małe subtegulum, guzek na przednio-bocznej powierzchni tegulum oraz niespłaszczony i pozbawiony kilów embolus o prostym lub zakrzywionym wierzchołku. Genitalia samicy mają dwie osobne, proste spermateki z płatami lub wyrostkami w częściach środkowej i wierzchołkowej.

Rozprzestrzenienie

Rodzaj neotropikalny, rozmieszczony od południowego Meksyku przez Belize, Gwatemalę, Honduras, Nikaraguę, Kostarykę, Panamę, Kolumbię, Trynidad i Tobago oraz Wenezuelę po Gujanę, północną Brazylię i Ekwador.

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1895 roku przez Reginalda Innesa Pococka.

Do rodzaju tego zalicza się 8 opisanych gatunków:

• Psalmopoeus cambridgei Pocock, 1895 – ptasznik trynidadzki
• Psalmopoeus ecclesiasticus Pocock, 1903
• Psalmopoeus emeraldus Pocock, 1903
• Psalmopoeus irminia Saager, 1994 – ptasznik wenezuelski
• Psalmopoeus langenbucheri Schmidt, Bullmer & Thierer-Lutz, 2006
• Psalmopoeus maya Witt, 1996 (species inquirenda)
• Psalmopoeus plantaris Pocock, 1903
• Psalmopoeus pulcher Petrunkevitch, 1925 – ptasznik piękny
• Psalmopoeus reduncus (Karsch, 1880)
• Psalmopoeus victori Mendoza, 2014