Przejście graniczne Terespol-Brześć (kolejowe)

Przejście graniczne
Terespol-Brześć
	; Most graniczny na Bugu, widok od strony białoruskiej (maj 2017)
Państwo	Polska
Miejscowość	Terespol
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Brześć
Rodzaj przejścia	kolejowe
Rodzaj ruchu	• osobowy; • towarowy; • mrg
	Położenie na mapie Terespola Przejście graniczne; Terespol-Brześć
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Przejście graniczne; Terespol-Brześć
	Położenie na mapie Polski Przejście graniczne; Terespol-Brześć
	Położenie na mapie Europy Przejście graniczne; Terespol-Brześć
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Przejście graniczne; Terespol-Brześć
	Położenie na mapie Białorusi Przejście graniczne; Terespol-Brześć
	52°05′18,6″N 23°37′35,5″E/52,088500 23,626528
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przejście graniczne Terespol-Brześć – polsko-białoruskie kolejowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol, w miejscowości Terespol.

Opis

Przejście graniczne Terespol-Brześć^[1] czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch osób oraz środków transportowych i przewóz towarów bez względu na ich obywatelstwo lub przynależność państwową^[2], z wykorzystaniem tzw. suchego portu przeładunkowego w Małaszewiczach. Punkt zdawczo–odbiorczy towarowy usytuowany jest na stacji Kobylany, położonej w bezpośrednim sąsiedztwie stacji Małaszewicze, w odległości 5,1 km od stacji Terespol w kierunku zachodnim^[3] oraz mały ruch graniczny^[4].

Odprawa paszportowo-celna pociągu (maj 2008)

Liczba peronów udostępnionych do odprawy granicznej – 2 celowo i 1 doraźnie (peron umiejscowiony najbliżej budynku głównego dworca kolejowego doraźnie, w zależności od natężenia ruchu pociągów i bieżących potrzeb). Organizacja odpraw ruchu osobowego w odniesieniu do pociągów międzynarodowych, kończących i rozpoczynających swój bieg na stacji granicznej, umożliwia wykorzystanie nw. liczby stanowisk w terminalu^[3]:

Wjazd do RP
- 4 stanowiska (4 pawilony kontrolerskie)
Wyjazd z RP
- 3 stanowiska (2 pawilony kontrolerskie).

Przejście graniczne jest głównym przejściem kolejowym między Polską i Republiką Białorusi. Przechodzi przez nie ważna europejska linia kolejowa E 20 (Berlin – Warszawa – Mińsk – Moskwa).

Podmioty odpowiedzialne

Stan z 6 czerwca 2014^[5]

Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pociągów przekraczających granicę:

Kontrola graniczna: Placówka Straży Granicznej w Terespolu^[a]^[3]
Kontrola celna: Oddział Celny w Terespolu (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska).

Administracja przejścia:

Zespół Drogowego i Kolejowego Przejścia Granicznego w Terespolu, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 24 osoby).

Stanowiska odpraw, miejsca postojowe

Stan z 6 czerwca 2014^[5]

Potokowa organizacja ruchu – kontrola graniczna i celna osób i pojazdów odbywa się na pasach odpraw:
Od granicy państwowej do stacji granicznej Terespol prowadzą 2 tory kolejowe o prześwitach 1 435 mm i 1 520 mm, obustronnie wygrodzone metalowymi płotami, a wzdłuż nich, po obu stronach przebiegają utwardzone drogi, służące do monitorowania przejazdu pociągów od mostów granicznych do stacji kolejowej
Na stacji znajdują się 4 torowiska o prześwicie 1 520 mm i 7 o prześwicie 1 435 mm
Miejscem odprawy granicznej w ruchu osobowym są tory 3 i 5 o prześwicie 1 435 mm, w granicach peronu 2 oraz tor 4 w granicach peronu nr 3, a ponadto, w wyjątkowych przypadkach – tor nr 7 przy peronie nr 1.

Obiekty kubaturowe

Stan z 6 czerwca 2014^[5]

Budynek biurowy o łącznej powierzchni użytkowej 2 877,76 m²^[b], z niżej wymienionymi rodzajami i liczbą pomieszczeń dla poszczególnych użytkowników:
Straż Graniczna – 43, w tym: biurowe – 31, techniczne – 3, sanitarne – 10, szatnie – 2
Służba Celna – 50, w tym: do obsługi podróżnych – 3, biurowe – 17, magazynowe – 5, techniczne – 13, sanitarne – 6, szatnie – 2
Administrator przejścia – 10, w tym: biurowe – 1, socjalne – 2, szatnie – 2, magazynowe – 1, sanitarne – 4
Garaże służbowe – 6 boksów o łącznej powierzchni użytkowej 132,60 m²^[b].

Media

Stan z 6 czerwca 2014^[5]

Zasilanie elektroenergetyczne: podstawowe z własnej stacji transformatorowej, zasilanie rezerwowe z agregatu prądotwórczego oraz częściowo z UPS
Sieć telefoniczna: wewnętrzna i zewnętrzna poprzez własną centralę telefoniczną służb granicznych
Sieci teletechniczne: CCTV, DSO, OS, SKD, SSP, SSWiN, WLAN
Gospodarka wodno–ściekowa: zasilanie w wodę z miejskiego wodociągu, odprowadzanie ścieków sanitarnych do oczyszczalni komunalnej, odprowadzanie wód opadowych do miejskiej kanalizacji deszczowej
Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: centralne ogrzewanie oraz ciepła woda użytkowa z własnej kotłowni olejowej.

Elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego

Stan z 6 czerwca 2014^[5]

Parking służbowy na 24 samochody osobowe (w tym 2 miejsca dla osób niepełnosprawnych).

Infrastruktura usługowa

Stan z 6 czerwca 2014^[5]

Obsługa podróżnych:

1 automat z napojami
3 toalety publiczne (łącznie 6 kabin i 3 pisuary).

Punkt Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Dopuszczalny ruch: towarowy, godziny otwarcia: całodobowo, zakres prowadzonej kontroli: celna, weterynaryjna, fitosanitarna, sanitarna.

Organizacja zarządzania punktem odpraw

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Administracja przejścia:
- Zespół Drogowego Przejścia Granicznego w Kukurykach oraz Punktu Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 6 osób).

Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Oddział Celny w Małaszewiczach (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska)
Graniczny Inspektorat Weterynarii w Koroszczynie
Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Koroszczynie
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Koroszczynie.

Infrastruktura punktu odpraw

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Część budżetowa terminala samochodowego w Koroszczynie (wydzielona z całości kompleksu terminala i włączoną do zasięgu terytorialnego przejścia)
Droga celna z Koroszczyna do Kukuryk
Zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach.

Obiekty kubaturowe punktu odpraw

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Administrator przejścia granicznego nie posiada własnych obiektów w towarowej części przejścia granicznego, a pomieszczenia dla potrzeb poszczególnych służb dzierżawi od spółek kolejowych (PKP S.A. – Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w Lublinie) w niżej wymienionych obiektach:

Terminal odpraw celnych, weterynaryjnych, fitosanitarnych i sanitarnych towarów w Kobylanach:
- Służba Celna – 26 pomieszczeń (łącznie 552,09 m²)^[b]
- Graniczna Inspekcja Weterynaryjna – 74 pomieszczenia (łącznie 1 699,88 m²)^[b]
- Graniczna Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa – 16 pomieszczeń (łącznie 330,61 m²)^[b]
- Graniczna Inspekcja Sanitarno–Epidemiologiczna – 1 pomieszczenie (łącznie 16,00 m²)^[b]

Media punktu odpraw

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Energię elektryczną, ogrzewanie, zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków zapewniają odpłatnie administratorzy obiektów kolejowych w ramach odrębnych umów, zawartych z administratorem przejścia granicznego.
Usługi telekomunikacyjne świadczą operatorzy na podstawie umów zawartych z właściwymi organami poszczególnych służb.

Infrastruktura usługowa punktu odpraw

Stan z 6 czerwca 2014^[6]

Obsługa podróżnych:

5 sanitariatów dla podróżnych w budynku biurowym osobowej części przejścia.

Przejścia graniczne polsko-radzieckie

Żołnierz WOP samodzielnej kompanii KRG w Terespolu. Element^[c] służby granicznej pełniący służbę w kolejowym przejściu granicznym Terespol-Brześć (1969)

W okresie istnienia Związku Radzieckiego funkcjonowało w tym miejscu polsko-radzieckie kolejowe przejście graniczne Terespol. Dopuszczony był ruch osobowy i towarowy^[7]. Kontrolę graniczną osób, towarów oraz pociągów wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Terespol.

W październiku 1945 roku^[d] na granicy polsko-radzieckiej, w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza utworzono Przejściowy Punkt Kontrolny Terespol (PPK Terespol) – kolejowy I kategorii^[8], przy linii kolejowej Warszawa–Brześć–Moskwa^[9].

Galeria

Przejście graniczne Terespol-Brześć (kolejowe) po stronie polskiej
Stacja Terespol – miejsce odprawy granicznej i celnej osób, towarów oraz pociągów (sierpień 2015)
Stacja kolejowa Małaszewicze – tzw. suchy port przeładunkowy (maj 2008)
Stacja kolejowa Kobylany – punkt zdawczo–odbiorczy towarowy (sierpień 2015)

Przejście graniczne Terespol-Brześć (kolejowe) po stronie białoruskiej
Białoruska stacja kontroli granicznej „Bug” (lipiec 2013)
Białoruska stacja kontroli granicznej „Bug” (lipiec 2013)
Białoruski pas kontrolno-śladowy (czerwiec 2018)

Zobacz też

Uwagi

↑ Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Terespolu.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f W nawiasach powierzchnia użytkowa.
↑ ... Elementem służby granicznej jest jeden lub więcej uzbrojonych żołnierzy WOP wyznaczonych do ochrony granicy państwowej. Elementami służby granicznej są: patrol graniczny, podsłuch, obserwacja, dozór, posterunek graniczny, zasadzka, patrol pogotowia. Element służby składający się z dwóch lub więcej żołnierzy posiada wyznaczonego rozkazem dowódcę, któremu podlegają pozostali żołnierze (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, Obowiązki żołnierzy wchodzących w skład elementów służby granicznej, pkt 76) → Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24, 25–26 (pol.).
↑ Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z dnia 28.10.1945 roku dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.

Przypisy

↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 519.
↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).
↑ ^a ^b ^c Placówka Straży Granicznej w Terespolu. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
↑ Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Warszawie dnia 12 lutego 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. nr 122, poz. 823).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kolejowe przejście Graniczne Terespol-Brześć. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Drogowe przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy (z terminalem samochodowym w Koroszczynie). [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52).
↑ Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, s. 99, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.).
↑ Grzegorz Zaremba. Wschodnia Granica Polski i jej Ochrona przez Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1945–1991. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 283–297, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Granica
Linia
Terespol		Brześć Centralny

[6] Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Terespolu.

[Powierzchnia-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f W nawiasach powierzchnia użytkowa.

[9] ... Elementem służby granicznej jest jeden lub więcej uzbrojonych żołnierzy WOP wyznaczonych do ochrony granicy państwowej. Elementami służby granicznej są: patrol graniczny, podsłuch, obserwacja, dozór, posterunek graniczny, zasadzka, patrol pogotowia. Element służby składający się z dwóch lub więcej żołnierzy posiada wyznaczonego rozkazem dowódcę, któremu podlegają pozostali żołnierze (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, Obowiązki żołnierzy wchodzących w skład elementów służby granicznej, pkt 76) → Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24, 25–26 (pol.).

[11] Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z dnia 28.10.1945 roku dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.

[1] Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 519.

[2] Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).

[PSG_Terespolu-3] Placówka Straży Granicznej w Terespolu. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).

[4] Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Warszawie dnia 12 lutego 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. nr 122, poz. 823).

[Dane_ogólne-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kolejowe przejście Graniczne Terespol-Brześć. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).

[Dane_ogólne-1-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Drogowe przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy (z terminalem samochodowym w Koroszczynie). [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).

[10] Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52).

[12] Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, s. 99, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.).

[13] Grzegorz Zaremba. Wschodnia Granica Polski i jej Ochrona przez Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1945–1991. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 283–297, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[b]

[6]

[c]

[7]

[d]

[8]

[9]