PolExit

polska partia polityczna istniejąca od 2019 roku

PolExit (PolEXIT) – polska skrajnie prawicowa, konserwatywno-liberalna oraz eurosceptyczna partia polityczna powołana przez działaczy Kongresu Nowej Prawicy (działająca równolegle do niego), której powstanie ogłosił w styczniu 2019 w Parlamencie Europejskim prezes KNP, ówczesny eurodeputowany Stanisław Żółtek[1]. Zgłoszona do rejestracji została w grudniu 2018, a zarejestrowana sądownie 14 marca 2019. Prezesem partii został Stanisław Żółtek, a w zarządzie zasiedli również inni działacze KNP: jego skarbnik Janusz Żurek, a także Tomasz Krzciuk i Antoni Sajdak[2]. Jednym z liderów partii był także drugi z eurodeputowanych KNP, były prezes tej partii Michał Marusik (zmarły w 2020).

PolExit
Ilustracja
Państwo

 Polska

Prezes

Stanisław Żółtek

Data założenia

styczeń 2019

Adres siedziby

ul. Lotnicza 10,
31-462 Kraków

Ideologia polityczna

eurosceptycyzm, konserwatywny liberalizm, libertarianizm, tradycjonalizm, regionalizm, reakcjonizm

Poglądy gospodarcze

kapitalizm, wolny rynek, wolny handel, leseferyzm, monetaryzm

Barwy

     zieleń
     biel
     czerwień

Obecni posłowie
0/460
Obecni senatorowie
0/100
Obecni eurodeputowani
0/53
Obecni radni wojewódzcy
0/552
Strona internetowa
Prezes partii Stanisław Żółtek

Historia

edytuj

Na wybory do Parlamentu Europejskiego w 2019 powołany został Koalicyjny Komitet Wyborczy PolEXIT – Koalicja (tworzony przez KNP i PolExit), który zarejestrował listy jedynie w okręgach podkarpackim i małopolsko-świętokrzyskim (liderem tej drugiej listy został Stanisław Żółtek)[3] i otrzymał 7900 głosów (0,06% w skali kraju; dało to 7. miejsce na 8 komitetów)[4].

25 lipca 2019 PolEXIT został przerejestrowany na partię Zgoda, założoną przez lidera Agrounii Michała Kołodziejczaka[5][6], który jednak formalnie do niej nie przystąpił i wkrótce wycofał się z jej tworzenia[7]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku partia pomimo rejestracji komitetu nie wystartowała, a jej działacze jako przedstawiciele KNP znaleźli się na liście Prawicy Rzeczypospolitej, która wystartowała jedynie w okręgu krakowskim (otworzył ją prezes KNP i Zgody Stanisław Żółtek)[8]. Na konwencie Zgody w styczniu 2020 powróciła ona do dawnej nazwy PolExit.

Środowisko KNP oprócz PolExit-u powołało wcześniej także partię Odpowiedzialność (zarejestrowaną dzień później niż PolExit), której skarbnikiem początkowo był Janusz Żurek, a w zarządzie zasiadał też m.in. Stanisław Żółtek. Jej prezesem był były poseł Leszek Samborski[9], którego w 2020 zastąpił Łukasz Belter. Ugrupowanie to jesienią 2019 uniezależniło się od KNP i ówczesnej Zgody (działało ono do 2023).

Kandydatem KNP i PolExit-u w wyborach prezydenckich w 2020 został Stanisław Żółtek[10]. W czerwcowym głosowaniu zajął on 7. miejsce wśród 11 kandydatów, otrzymując 0,23% głosów[11]. W II turze nie poparł żadnego z kandydatów[12]. W wyborach parlamentarnych w 2023 udzielił w imieniu KNP i PolExit-u poparcia partii Polska Jest Jedna[13]. W wyborach samorządowych w 2024 PolExit nie wystartował, pomimo powołania komitetu wyborczego.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2024 partia PolExit wystartowała jako komitet ogólnopolski, rejestrując listy we wszystkich 13 okręgach. Znalazły się na nich w większości osoby bezpartyjne, ponadto grupa członków KNP i PolExit-u oraz po jednym działaczu Federacji dla Rzeczypospolitej (lider listy pomorskiej) i PJJ. Wśród liderów list znaleźli się m.in. Stanisław Żółtek (w okręgu małopolsko-świętokrzyskim) i bezpartyjny już Leszek Samborski (w okręgu lubelskim)[14]. Komitet uzyskał 0,25% głosów, zajmując 7. miejsce (najsłabsze ze wszystkich komitetów ogólnopolskich, o niespełna 9 tysięcy głosów i 0,08 pkt proc. wyprzedzając startujący w 5 okręgach Normalny Kraj)[15].

Partia opowiada się za opuszczeniem przez Polskę Unii Europejskiej w kształcie sprzecznym zdaniem ugrupowania z jej pierwotnymi celami (jak strefa wolnego handlu i przepływu ludzi), tj. „panowaniem nad państwami i władzą biurokracji”. W sytuacji opuszczenia UE opowiada się za powołaniem nowego sojuszu międzynarodowego[16].

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj