Paweł Gałuszko

polski lekarz, psychiatra, nauczyciel akademicki

Paweł Gałuszko (ur. 6 lutego 1924 w Wilnie, zm. 28 października 1996 w Gdańsku) – polski psychiatra, profesor zwyczajny nauk medycznych, wykładowca Akademii Medycznej w Gdańsku.

Paweł Gałuszko
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1924
Wilno

Data i miejsce śmierci

28 października 1996
Gdańsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: psychiatria
Alma Mater

Akademia Lekarska w Gdańsku

Doktorat

1961
Akademia Medyczna w Gdańsku

Profesura

1975

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Gdańsku

Okres zatrudn.

1949-1994

dziekan Wydziału Lekarskiego 1972–1975
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Morza” (stara)

Życiorys

edytuj

Przed drugą wojną światową uczył się w Gimnazjum Państwowym im. Tadeusza Reytana w Baranowiczach (maturę uzyskał w 1946 w Gdańsku). W latach 1942–1944 pracował w Wilnie jako drukarz-mechanik. W 1945 ukończył Szkołę Oficerów Frontowych w stopniu podporucznika. W latach 1946–1948 pełnił obowiązki zastępcy kierownika Bratniej Pomocy Studentów Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Od 1948 do 1954 pracował jako nauczyciel biologii, neurologii i psychiatrii w Liceum Felczerskim w Gdańsku oraz gdańskich i gdyńskich szkołach pielęgniarskich.

Rozpoczął pracę w Akademii Medycznej w Gdańsku w 1949 jako laborant. W 1952 uzyskał dyplom lekarski, w 1954 - specjalizację I stopnia, zaś w 1956 - II stopnia z psychiatrii. W tym samym roku został adiunktem AMG. W 1961 obronił pracę doktorską Wartość lupuliny i jej wyciągów w lecznictwie psychiatrycznym (promotor - Tadeusz Bilikiewicz) oraz przebywał na stażu naukowym w Paryżu. W 1971 objął stanowisko kierownika Katedry i Kliniki Chorób Psychicznych Wydziału Lekarskiego AMG (od 1984 - Katedry i I Kliniki Chorób Psychicznych). W latach 1969–1972 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Lekarskiego, 1972-1975 - jego dziekana. W 1975 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1990 - zwyczajnego. Opiekował się Studenckim Kołem Naukowym przy swojej katedrze. W 1989 był promotorem doktoratu honoris causa szwedzkiego uczonego Ingemara Petersena. Przeszedł na emeryturę w 1994[1]. Zainicjował Gdańskie Dni Lecznictwa Psychiatrycznego. Wykładał także psychiatrię i seksuologię w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku.

W 1963 został specjalistą wojewódzkim do spraw psychiatrii dla województw gdańskiego i elbląskiego. Od 1977 do 1982 pełnił obowiązki konsultanta regionalnego do spraw psychiatrii. W 1983 wszedł w skład krajowego zespołu specjalistycznego do spraw psychiatrii. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, członkiem Komisji Psychiatrycznej Polskiej Akademii Nauk, redaktorem Psychiatrii Polskiej oraz Nowostiej Farmacji i Mediciny. W 1970 uczestniczył w VII Międzynarodowym Kongresie Psychoterapii w Mediolanie. Był autorem 138 prac naukowych[2]. W 1996 w Warszawie została opublikowana w Warszawie jego praca Zarys metod farmakologicznego leczenia zaburzeń psychicznych[3].

Był mężem Krystyny de Walden-Gałuszko.

Pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon IX, taras II wojskowy, grób 2 na skarpie)[4].

Jego imię nosi skwer w gdańskiej dzielnicy Strzyża[5].

 
Grób prof. Pawła Gałuszki na Cmentarzu Srebrzysko

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Zbigniew Nowicki, Jerzy Landowski: 70 lat Katedry Chorób Psychicznych. journals.viamedica.pl. [dostęp 2021-09-10].
  2. Paweł Gałuszko. niezapomniani.org. [dostęp 2021-09-10].
  3. Seweryna Konieczna, Piotr Paluchowski: GAŁUSZKO PAWEŁ. gedanopedia.pl. [dostęp 2021-09-10].
  4. Paweł Gałuszko. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2021-09-10].
  5. STRZYŻA - spis ulic. bip.gdansk.pl. [dostęp 2021-09-10].
  6. M.P. z 1956 r. nr 23, poz. 288
  7. M.P. z 1954 r. nr 89, poz. 995

Bibliografia

edytuj
  • Odeszła prof. Mirosława Narkiewicz, gumed.edu.pl, 20.05.2017
  • Anna-Paprocka-Lipińska, Professor Mirosława Narkiewicz (1931–2017) – biographical note, termedia.pl, 22.12.2017