Ottessa Moshfegh

Ottessa Moshfegh
Data i miejsce urodzenia	1981 ; Boston, USA
Język	angielski
Alma Mater	Barnard College
Dziedzina sztuki	proza
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ottessa Moshfegh (ur. 1981 w Bostonie) – amerykańska powieściopisarka. Nominowana do nagrody Hemingway Foundation/PEN Award, finalistka Nagrody Bookera i National Book Critics Circle Award(inne języki)^[1].

Życiorys

Pochodzi z rodziny muzycznej. Ojciec Ottessy, Farhoud Moshfegh, urodził się w Araku. Jako dziewiętnastolatek wyjechał uczyć się w szkole muzycznej w Monachium, następnie grał w orkiestrze w Tajwanie. Wstąpił do Królewskiego Konserwatorium w Belgii, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Dubravkę, skrzypaczkę pochodzenia chorwackiego. Para początkowo planowała zamieszkać w Iranie, jednak ostatecznie przeprowadzili się do USA, w obawie przed rewolucją islamską^[1].

Ottessa Moshfeg urodziła się w 1981 roku w Bostonie, wychowywała się w Newton^[2]. Ma dwoje rodzeństwa: Dariusa i Sarvenaz^[1].

Od czwartego roku życia grała na pianinie, później, przez jakiś czas, grała również na klarnecie. Edukację muzyczną pobierała w Konserwatorium Nowej Anglii. Jako nastolatka zmieniła zainteresowania i zamiast muzyką, zajęła się pisaniem^[1].

Ukończyła Barnard College w 2002 roku i wyjechała do Wuhan, gdzie uczyła angielskiego i pracowała w barze. W 2005 roku zamieszkała w Nowym Jorku i rozpoczęła pracę w wydawnictwie Overlook Press. Zaprzyjaźniła się z redaktorką Jean Stein, która zachęcała ją do pisania. W wyniku poważnej choroby kociego pazura i związanych z nią objawów, Moshfegh opuściła Nowy Jork i rozpoczęła studia na Uniwersytecie Browna, gdzie uzyskała stypendium. Zainspirowana przeczytaną w bibliotece notatką w gazecie z 1851 roku, napisała swoją nowelę McGlue, którą wydała w 2014 roku^[1].

W roku 2013 zakwalifikowała się do prestiżowego stypendium Stegner Fellowship na Uniwersytecie Stanforda^[3]. W 2015 roku wydała kolejną powieść – Byłam Eileen^[1]. W 2016 roku podczas wywiadu poznała swojego przyszłego męża, dziennikarza Luke’a Goebela^[1]. W 2018 roku wydała kolejną powieść: Mój rok relaksu i odpoczynku^[4].

Twórczość

McGlue (nowela, 2014)
Eileen^[1], wyd. pol.: Byłam Eileen, tłum. Teresa Tyszowiecka-Tarkowska^[5] (powieść, 2015)^[1]
Homesick for Another World, wyd. pol.: Tęsknota za innym światem, tłum. Łukasz Buchalski^[5] (zbiór opowiadań, 2016)
My Year of Rest and Relaxation^[4], wyd. pol.: Mój rok relaksu i odpoczynku, tłum. Łukasz Buchalski^[5] (powieść, 2018)^[4]
Death in Her Hands (powieść, 2020)^[6]
Lapvona (powieść, 2022)^[7], wyd. pol.: Lapvona, tłum. Teresa Tyszowiecka^[8]

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda „Paris Review” Plimpton Prize for Fiction (2013)^[9]
Fence Modern Prize za McGlue (2014)^[1]
Believer Book Award za McGlue^[10]
Hemingway Foundation/PEN Award za Byłam Eileen (2016)
Nominacja do Nagrody Bookera za Byłam Eileen (2016)^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ArielA. Levy ArielA., Ottessa Moshfegh’s Otherworldly Fiction [online], The New Yorker [dostęp 2020-03-05] (ang.).
↑ KateK. Kellaway KateK., Ottessa Moshfegh: I didn’t set out to write Eileen as a noir novel, „The Guardian”, 28 lutego 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-03-05] (ang.).
↑ Former Stegner Fellows, Creative Writing Program [online], creativewriting.stanford.edu [dostęp 2020-03-05] .
↑ ^a ^b ^c LincolnL. Michel LincolnL., The Pleasures of Hating in ‘My Year of Rest and Relaxation’ [online], Chicago Review of Books, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2020-03-05] (ang.).
↑ ^a ^b ^c AgataA. Pyzik AgataA., Trywialne iluminacje, „Dwutygodnik”, czerwiec 2021, ISSN 2299-8128 .
↑ Death in Her Hands by Ottessa Moshfegh [online], PenguinRandomhouse.com [dostęp 2020-11-03] (ang.).
↑ Fiction Book Review: Lapvona by Ottessa Moshfegh [online], Publishers Weekly, 21 czerwca 2022 [dostęp 2022-05-31] .
↑ OttessaO. Moshfegh OttessaO., Lapvona, Pauza, 2023, ISBN 978-83-968023-7-8 .
↑ Ottessa Moshfegh by Lorin Stein – BOMB Magazine [online], bombmagazine.org [dostęp 2020-03-05] .
↑ Ottessa Moshfegh, Penguin Random House [online], PenguinRandomhouse.com [dostęp 2020-03-05] (ang.).

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ArielA. Levy ArielA., Ottessa Moshfegh’s Otherworldly Fiction [online], The New Yorker [dostęp 2020-03-05] (ang.).

[2] KateK. Kellaway KateK., Ottessa Moshfegh: I didn’t set out to write Eileen as a noir novel, „The Guardian”, 28 lutego 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-03-05] (ang.).

[3] Former Stegner Fellows, Creative Writing Program [online], creativewriting.stanford.edu [dostęp 2020-03-05] .

[:1-4] LincolnL. Michel LincolnL., The Pleasures of Hating in ‘My Year of Rest and Relaxation’ [online], Chicago Review of Books, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2020-03-05] (ang.).

[:2-5] AgataA. Pyzik AgataA., Trywialne iluminacje, „Dwutygodnik”, czerwiec 2021, ISSN 2299-8128 .

[6] Death in Her Hands by Ottessa Moshfegh [online], PenguinRandomhouse.com [dostęp 2020-11-03] (ang.).

[7] Fiction Book Review: Lapvona by Ottessa Moshfegh [online], Publishers Weekly, 21 czerwca 2022 [dostęp 2022-05-31] .

[8] OttessaO. Moshfegh OttessaO., Lapvona, Pauza, 2023, ISBN 978-83-968023-7-8 .

[9] Ottessa Moshfegh by Lorin Stein – BOMB Magazine [online], bombmagazine.org [dostęp 2020-03-05] .

[10] Ottessa Moshfegh, Penguin Random House [online], PenguinRandomhouse.com [dostęp 2020-03-05] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]