Osiedle Złotej Jesieni (Kraków)
Osiedle Złotej Jesieni[1] – osiedle w Krakowie wchodzące w skład Dzielnicy XVI Bieńczyce, niestanowiące jednostki pomocniczej niższego rzędu w ramach dzielnicy.
Widok osiedla od strony ulicy Obrońców Krzyża os. Złotej Jesieni 15 | |
Państwo | |
---|---|
Miasto | |
Dzielnica | |
Data budowy |
1964–1968 |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°05′28,5″N 20°01′33,0″E/50,091250 20,025833 |
Historia
edytujOsiedle Złotej Jesieni stanowi część Bieńczyc Nowych – założenia architektoniczno-urbanistycznego, w zamierzeniu stanowiącego rozbudowę dzielnicy Nowa Huta w kierunku północno-zachodnim. W 1959 roku w wyniku konkursu na projekt założenia wybrano koncepcję autorstwa warszawskiej architekt Jadwigi Guzickiej z zespołem w którym za projekt urbanistyczny odpowiadali Anna Basista i Jan Lewandowski, a za architekturę budynków Kazimierz Chodorowski, Stefan Golonka oraz konstruktor dr inż. Tadeusz Kantarek[2][3][4]. Całe założenie było projektowane dla ok. 30 tys. mieszkańców – ok. 5,5 tys. na jednym osiedlu[2]. Cechuje je luźna zabudowa budynkami wolnostojącymi z przeważającą zabudową 5- i 11-kondygnacyjną. Główną osią zespołu urbanistycznego jest park Planty Bieńczyckie, wzorowane na Plantach Krakowskich, który spaja osiedla wchodzące w skład zespołu w jedną urbanistyczną całość. Wzdłuż parkowej osi zaplanowano obiekty użyteczności publicznej – szkoły, przedszkola, domy handlowe, domy kultury, biblioteki[2][4]. Oprócz Osiedla Złotej Jesieni w skład Bieńczyc Nowych wchodzą jeszcze osiedla Strusia, Kalinowe, Na Lotnisku, Wysokie, Kazimierzowskie, Jagiellońskie, Przy Arce, Niepodległości oraz Albertyńskie[2][4]. Realizacja zespołu urbanistycznego odbyła się w latach 1962–1979[4].
Dawniej osiedle hoteli robotniczych, obecnie w większości poprzerabianych na mieszkania.
Usytuowanie
edytujZa granice osiedla można uznać:
- od północy – ul. gen. L. Okulickiego,
- od wschodu – ul. Fatimską,
- od zachodu – ul. S. Mikołajczyka i ul. Obrońców Krzyża,
- od południa – ul. M. Wielgusa.
Ważniejsze obiekty
edytuj- Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Ludwika Rydygiera
- Zespół Szkół Zawodowych (dawniej HTS)
- Zespół Szkół Gastronomicznych nr 1
- Urząd Pocztowy
- Komisariat policji
- Kompleks Sal Królestwa Świadków Jehowy przy ul. Fatimskiej 63[5]
Galeria
edytuj-
Technikum Gastronomiczno-Hotelarskie nr 10
Przypisy
edytuj- ↑ Alfabetyczny wykaz ulic Miasta Krakowa. 2005-01-26 (akt.). [dostęp 2015-09-30].
- ↑ a b c d Nowa Huta Architektoniczny portret miasta drugiej połowy XX wieku. Kraków: Ośrodek Kultury im. Cypriana Kamila Norwida, 2018, s. 107, 110. ISBN 978-83-948244-3-3.
- ↑ Bieńczyce - założenie urbanistyczne. [w:] Krakowski Szlak Modernizmu [on-line]. [dostęp 2019-06-28].
- ↑ a b c d Bieńczyce osiedla mieszkaniowe i Planty Bieńczyckie. [w:] Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Kraków [on-line]. [dostęp 2020-05-02].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-12-05] .