Dzielnica XVI Bieńczyce
Dzielnica w Krakowie.
Dzielnica XVI Bieńczyce – dzielnica, jednostka pomocnicza gminy miejskiej Kraków. Do 1990 r. wchodziła w skład dzielnicy Nowa Huta. Przewodniczącym Rady i Zarządu Dzielnicy w IX kadencji 2023-2028 jest Zygmunt Bińczycki[1][2].
| Dzielnica Krakowa | |||
-UlicaObro%C5%84c%C3%B3wKrzy%C5%BCa-POL,_Krak%C3%B3w.jpg) Kościół „Arka Pana” | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Miasto | |||
| Zarządzający |
Zygmunt Bińczycki | ||
| Powierzchnia |
3,70 km² | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
10 062 os./km² | ||
| Tablice rejestracyjne |
KR, KK | ||
Położenie na mapie Krakowa
| |||
| Strona internetowa | |||
Siedziba zarządu
edytuj- Osiedle Kalinowe 4, 31-812 Kraków
Demografia
edytuj| Rok | Stan na koniec roku | Uwagi |
|---|---|---|
| 2004 | 45.917 | |
| 2005 |  45.644 |
|
| 2006 | 45.125 |
|
| 2007 | 44.766 |
|
| 2008 | b/d | |
| 2009 | 44.102 |
|
| 2010 | b/d | |
| 2011 | 43.923 |
|
| 2012 | 43.203 |
stan na 21.02.2012 |
| 2013 | 43.063 |
stan na 14.05.2013 |
| 2013 | 42.721 |
|
| 2014 | 42.633 |
|
| 2015 | 42.328 |
|
| 2016 | 42.106 |
|
| 2018 | 41.735 |
stan na 06.01.2018 |
| 2018 | 41.112 |
|
| 2019 | 40.632 |
|
| 2020 | 39.885 |
|
| 2021 | 39.007 |
|
| 2022 | 37.865 |
|
| 2023 | 37.219 |
Osiedla i zwyczajowe jednostki urbanistyczne
edytujGranice dzielnicy
edytuj- z Dzielnicą XV graniczy na odcinku – od skrzyżowania ul. gen. Okulickiego z al. gen. Andersa w kierunku południowo-wschodnim zachodnią stroną ul. gen. Okulickiego do skrzyżowania z rzeką Dłubnią,
- z Dzielnicą XVII graniczy na odcinku – od skrzyżowania rzeki Dłubni z ul. gen. Okulickiego w kierunku wschodnim północną stroną ul. gen. Okulickiego do skrzyżowania z ul. Nowolipki, dalej wschodnią stroną ul. Nowolipki do ul. Makuszyńskiego, dalej w kierunku wschodnim północną stroną ul. Makuszyńskiego i ul. Wańkowicza, dalej na południe zachodnią stroną ul. Wańkowicza do ul. Kocmyrzowskiej, dalej na południe wschodnią stroną rzeki Dłubni do skrzyżowania z al. Solidarności,
- z Dzielnicą XVIII graniczy na odcinku – od skrzyżowania al. Solidarności z rzeką Dłubnią w kierunku południowo-zachodnim północną stroną Al. Solidarności do skrzyżowania z ul. Bulwarową, dalej północną stroną ul. Bulwarowej do skrzyżowania z ul. Kocmyrzowską, dalej w kierunku południowo-zachodnim południową stroną ul. Kocmyrzowskiej do skrzyżowania z al. gen. Andersa, dalej otacza Rondo od strony północnej i biegnie w kierunku południowo-zachodnim północną stroną ul. Bieńczyckiej do skrzyżowania z granicą pomiędzy działkami nr: 216 i 71 w obrębie nr 7,
- z Dzielnicą XIV graniczy na odcinku – od skrzyżowania ul. Bieńczyckiej z granicami działek nr: 216 i 71 w obrębie 7, w kierunku północno-zachodnim granicą północną działek nr: 216, 215, 214, 212, 211, 210, 209/13, 72/5, 72/4, 72/3, zachodnią działki nr 72/3, dalej południową działki nr 72/10, wschodnią działki nr 72/9, północną działek nr: 72/9, 72/1, 75/5, 204, 222 do drogi nr 278 i dalej południową stroną drogi 278 do ulicy Dąbrowskiej, dalej wschodnią stroną ul. Dąbrowskiej do skrzyżowania z ul. Hynka, północną stroną ul. Hynka do skrzyżowania z ul. Braci Schindlerów, zachodnią stroną ul. Braci Schindlerów do skrzyżowania z al. gen. Andersa, dalej na zachód południową stroną al. gen. Andersa do skrzyżowania z ul. gen. Okulickiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Dzielnica XVI Bieńczyce (9 kadencja 2023-2028) - Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa - BIP MK [online], www.bip.krakow.pl [dostęp 2024-01-17].
- ↑ LoveKraków, Dzielnice wybierają przewodniczących. Szykuje się sporo zmian [online], LoveKraków, 6 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-06].
- ↑ Liczby- Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa - BIP MK [online], www.bip.krakow.pl [dostęp 2023-12-17].
Linki zewnętrzne
edytuj- strona www Dzielnicy XVI Bieńczyce
- mapa
- Biuletyn Informacji Publicznej. imeri-int.um.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-18)].
- Wyniki wyborów do Rady Dzielnicy w 2014 r.
- Wyniki wyborów do Rady Dzielnicy w 2023 r. [1]
- Bieńczyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 144.