Olgierd Missuna
Olgierd Missuna (ur. 20 lipca 1904 w Zabłociu, gub. witebska, zm. 30 stycznia 1977 w Warszawie) – polski prawnik.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
mechanik, konstruktor |
Życiorys
edytujUkończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, równocześnie studiował w Szkole Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona i w Institut Français. Następnie pracował w Prokuraturze RP[1], rozgłos przyniosły mu wystąpienia oskarżycielskie, które były celne i wygłaszane w pięknej formie. Jednym z jego zainteresowań był taniec towarzyski, w 1934 wspólnie z baronówną Dangiel zajął III miejsce na Balu Towarzystwa Pomocy Ociemniałym Ofiarom wojny "Latarnia" w Hotelu Europejskim w Warszawie tańcząc tango[2]. Po wybuchu II wojny światowej został powołany przez prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego na stanowisko rzecznika dyscyplinarnego w Biurze Dyscyplinarnym Zarządu Miejskiego. Pracował tam do marca 1942, po procesie w sprawie sabotażu, który zorganizowali warszawscy tramwajarze, w której był obrońcą i jej umorzeniu przez Biuro Dyscyplinarne, co wywołało chęć zemsty u niemieckiego starosty Ludwiga Leista, musiał zrezygnować z pracy i ukrywać się do końca wojny w Jaktorowie, gdzie pracował w charakterze ogrodnika. Po zakończeniu działań wojennych, w styczniu 1945 wyjechał do Gdańska, gdzie pracował jako radca prawny, a następnie jako adwokat w Izbie Adwokackiej. W 1957 powrócił do Warszawy, gdzie kontynuował adwokaturę, równocześnie był członkiem Komisji Prawa i Polityki Arbitrażowej Polskiej Izby Handlu Zagranicznego oraz arbitrem w Kolegium Arbitrów tej Izby. Pełnił funkcję zastępcy rzecznika dyscyplinarnego warszawskiej Rady Adwokackiej oraz był wykładowcą szkoleń aplikantów adwokackich z zakresu prawa karnego i teorii wymowy. W 1974 został powołany przez Ośrodek Badawczy Adwokatury przy Naczelnej Radzie Adwokackiej na stanowisko kierownika Zespołu ds. Wymowy, zajmował to stanowisko do śmierci. Mimo rozwijającej się choroby nowotworowej prowadził wykłady z zakresu prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Ponadto był autorem scenariuszy Teatru Telewizji[3][4] oraz książek z zakresu sądownictwa, w latach 1965-1976 stale współpracował z czasopismem Palestra[5].
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera pod murem Tatarskiej V-62)[6].
Dorobek literacki
edytuj- Warszawski pitaval literacki;
- Wspomnienia z sali sądowej;
- Sztuka wymowy sądowej (współautor Roman Łyczywek, pośmiertnie 1977).
Życie prywatne
edytujJego żoną była Halina z Szyszkowskich (1913-1977), malarka, architekt wnętrz, członkini OW ZPAP. Zmarła cztery dni przed mężem. Ich synem był Michał Missuna[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Posiedzenie Komisji Budżetowej Sejmu w celu rozpatrzenia budżetu Ministerstwa Sprawiedliwości, Internetowy Polski Słownik Biograficzny
- ↑ Zbiory NAC on-line [online], audiovis.nac.gov.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Olgierd Missuna w bazie filmpolski.pl
- ↑ Olgierd Missuna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-08] .
- ↑ Henryk Nowogródzki, Adwokat Olgierd Missuna, Wspomnienia pośmiertne, Palestra tom 21, nr. 3-4 (231-232)/1977 s. 83-84
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: OTTON MISSUNA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-14] .
- ↑ Tadeusz C. Urbański, Czas przeszły niedokonany. Podróż ze Sztokholmu do Połocka w poszukiwaniu śladów obecności przodków, Magazyn Polski nr. 8 (80) sierpień 2012