OKi2
OKi2 – osobowy parowóz tendrzak produkcji pruskiej serii T 12, oznaczonej w Niemczech jako DRG Baureihe 744-13.
Producent |
August Borsig Lokomotiv-Werke |
---|---|
Lata budowy |
1902–1921 |
Układ osi |
1'C h2t |
Wymiary | |
Masa pustego parowozu |
50,50 t |
Masa służbowa |
65,90 t |
Długość |
11 800 mm |
Wysokość |
2 500 mm |
Rozstaw osi skrajnych |
1 435 mm |
Średnica kół napędnych |
1 500 mm |
Średnica kół tocznych |
przód: 1 000 mm |
Napęd | |
Trakcja |
parowa |
Ciśnienie w kotle |
12 bar |
Powierzchnia ogrzewalna kotła |
105,37 m² |
Powierzchnia przegrzewacza |
33,40 m² |
Powierzchnia rusztu |
1,69 m² |
Średnica cylindra |
540 mm |
Skok tłoka |
630 mm |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc znamionowa |
870 KM (640 kW) |
Prędkość konstrukcyjna |
80 km/h |
Z 1014 zbudowanych parowozów tego typu na PKP po I wojnie światowej użytkowano 12 sztuk. Parowóz planowany był dla szybkiej kolei miejskiej w Berlinie przed jej elektryfikacją i przewidziany był do krótkich przebiegów. Parowóz posiadał kocioł na parę przegrzaną i silnik bliźniaczy i był podobną konstrukcją do stosowanego równolegle OKi1.
W 1939 Niemcy przejęły 25 parowozów Oki1 i Oki2, z których część wróciła po wojnie. Obecnie zachowane są 3 egzemplarze typu T 12 o numerach seryjnych 74 1192, 74 1230 i 74 1234. OKi2-27 zachowany w Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa w Jaworzynie to egz. nr 74 1230, pozostałe 2 egzemplarze znajdują się w Niemczech.
Bibliografia
edytuj- "Parowozy kolei polskich", Wydawnictwo Komunikacji i Łączności