Nidek
Nidek – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wieprz, przy szosie lokalnej Andrychów – Osiek (8 km od Andrychowa). Znajduje się ona na terenie mezoregionu Podgórze Wilamowickie stanowiącego część makroregionu Kotliny Oświęcimskiej, ma charakter wysoczyzny[4].
wieś | |
Zabytkowy kościół w Nidku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
265–350 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
1411[2] |
Strefa numeracyjna |
33 |
Kod pocztowy |
34-122[3] |
Tablice rejestracyjne |
KWA |
SIMC |
0075771 |
Położenie na mapie gminy Wieprz | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego | |
49°54′14″N 19°19′08″E/49,903889 19,318889[1] | |
Strona internetowa |
Części wsi
edytujSIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0075788 | Berno | część wsi |
0075854 | Buk | przysiółek |
0075794 | Dół | część wsi |
0075802 | Folwark | część wsi |
0075819 | Góra | część wsi |
0075825 | Kwiczale | część wsi |
0075831 | Nowy Świat | część wsi |
0075860 | Podlesie | przysiółek |
0075848 | Prebenda | część wsi |
Nazwy ulic
edytujul. Berno | ul. Dolna | ul. Graniczna |
ul. Kasztanowa | ul. Leśna | ul. Lipowa |
ul. Malinowa | ul. Ogrodowa | ul. Podlas |
ul. Pogodna | ul. Różana | ul. Słoneczna |
ul. Sosnowa | ul. Spacerowa | ul. Spokojna |
ul. św. Barbary | ul. św. Floriana | ul. św. Jana Pawła II |
ul. św. Judy Tadeusza | ul. św. Szymona | ul. Widokowa |
ul. Wrzosowa | ul. Wspólna | MAPA – nazwy ulic[8] |
Historia
edytujNidek był założony w XIII w., parafia erygowana w 1313 roku. W dokumencie sprzedaży księstwa oświęcimskiego Koronie Polskiej przez Jana IV oświęcimskiego wystawionym 21 lutego 1457 miejscowość wymieniona została jako Nydek[9].
W 1555 roku kościół w Nidku przeszedł w ręce protestantów i od tego momentu przez ponad 100 lat pełnił funkcję najpierw zboru kalwińskiego, a potem braci polskich.
27 stycznia 1945 r. w rejonie kościoła w Nidku, cmentarza i Górnego Nidku w kierunku Berna rozgorzały walki pomiędzy broniącymi się Niemcami a Armią Radziecką. Zginęły w ich wyniku 4 osoby. Granatami zburzony został dom dworski dla służby, tzw. hotel, położony obok cmentarza. Kościół trafiony został 2 granatami. Ołtarz „wielki” w dużej części uległ zniszczeniu. Ucierpiały także figury świętych, Stacje Męki Pańskiej oraz kolumna podtrzymująca chór z organami[10].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.
Zabytki
edytujObiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[11].
- Kościół parafialny pw. św. Szymona i św. Judy.
Drewniany kościół pochodzi z 1539 roku, ma konstrukcję zrębową, z wieżą na słup, ściany na zewnątrz częściowo obite gontami, dach o jednej kalenicy, gontowy. Od wsch., pn. i płd. kościół otaczają soboty, przy wieży są szalowane. Od drugiej połowy XVI w. do 1669 roku był zborem kalwińskim oraz braci polskich. Wieżyczka na sygnaturkę kształtu barokowego. - Zespół dworsko-parkowy.
Dwór z końca XVIII w., murowany, parterowy, z facjatką, dach czterospadowy. Przed frontową facjatką jest ganek o dwóch kondygnacjach z kolumnami i półkolumnami na parterze i czterema słupami na piętrze.
Ochotnicza straż pożarna
edytujOchotnicza Straż Pożarna w Nidku powstała w 1924 roku, jako wynik troski mieszkańców przed zagrożeniami pożarowymi. Założycielami straży byli następujący druhowie: Michał Dębiński, Paweł Walitza – byli właściciele dóbr ziemskich w Nidku, oraz Józef Szemik – pierwszy komendant, Andrzej Kania, Franciszek Mieszczak, Antoni Matusiak. Pierwsi członkowie to: Damian Kasperek, Gerwazy Kuś, Karol Rajda, Władysław Saferna, Jan Miłoń, Michał Niedziela.
W 1928 roku ufundowano sztandar, który ukrywany w czasie okupacji, służy do dnia dzisiejszego. W tym samym czasie za sprawą pana Walitzy nabyto w Czechosłowacji konną sikawkę, która w akcjach bojowych i zawodach pożarniczych, za sprawą dobrze wyszkolonych strażaków, służyła długo i bardzo efektywnie. Zachowała się do dziś i mimo sędziwego wieku ponad 80 lat, jest technicznie sprawna, o czym mieszkańcy Nidku mogli się przekonać podczas uroczystości poświęcenia nowego samochodu strażackiego. W latach trzydziestych wybudowano małą remizę strażacką, która znajdowała się w dolnej części Nidku, obok sklepu GS Andrychów (obecnie „Wizan”). W czasie okupacji członkowie, którzy nie byli wysiedlani musieli służyć przymusowo w OSP zwanej „Fajermany”.
Trzeba nadmienić, że niektórzy strażacy brali udział w ukryciu dzwonu kościelnego, którego dźwięki możemy podziwiać do dziś.
Zaraz po wyzwoleniu w maju 1945 roku byli członkowie zarządu wciągnęli w szeregi straży pożarnej młodzież męską i żeńską. Utworzono zespół teatralny, który wspólnie z organizacją młodzieżową RP Wici wystawił wiele sztuk teatralnych i urządzał festyny, a z uzyskanych dochodów w 1958 roku zakupiono pierwszą motopompę marki Leopolia. Przymierzano się też do budowy świetlicy OSP. Projekt upadł z powodu rywalizacji Nidku Górnego i Dolnego. Brak było zgody na lokalizację budynku. W międzyczasie przebudowano stajnię z posiadłości dworskiej na świetlicę i Klub Rolnika. W latach sześćdziesiątych Straż zakupiła od OSP Kozy zdezelowany samochód czeski marki „Tatra”, który pochłonął wiele oszczędności.
Z końcem lat sześćdziesiątych miejsce „Tatry” zajął DODGE z demobilu wojskowego. Dzięki usilnym staraniom członków OSP i aktywu wiejskiego pod koniec lat sześćdziesiątych powrócono ponownie do tematu budowy remizy. Wszystkie siły i środki OSP skierowane zostały na plac budowy. Dużej pomocy udzielała Rada Powiatowa z Wadowic, wspólnie z Powiatową Komendą Straży Pożarnych. Budynek oddano do użytku w 1973 r. Został on następnie przejęty przez Urząd Gminy w Wieprzu i przyjął nazwę Wiejskiego Domu Kultury. W tym czasie OSP gnieździła się w pomieszczeniach garażowych. W 1975 r. dzięki staraniom Zarządu otrzymano z WSW Andrychów typowy lekki samochód pożarniczy „GLM ŻUK”.
W 1976 r. ze składek społeczeństwa zakupiono drugi sztandar. W 1987 r. z własnych środków wykonano ogrodzenie wokół remizy.
W 1991 r. dzięki usilnym staraniom Zarządu i znaczącemu poparciu komendanta Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej przy AZPB Andropol kapitana Jana Pochopienia otrzymano nieodpłatnie średni samochód gaśniczy marki „Skoda”. W roku 1997 OSP Nidek została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Ten fakt zobowiązał do doposażenia jednostki w drugi samochód. Ponieważ wóz bojowy marki „Skoda” stał się bardzo przestarzały, w 1999 roku zakupiono lekki samochód gaśniczy marki „Lublin”.
Przy wsparciu Wójta Małgorzaty Chrapek i Rady Gminy Wieprz w roku 2009 wiele wysiłku włożono w proces zakupu nowego samochodu bojowego. Za szczególne zaangażowanie w tych staraniach należy wyróżnić prezesa OSP dh Stanisława Wróbla, dh Leszka Bogunię, dh Adama Matusiaka, dh Andrzeja Rusina. W celu dopilnowania solidnego wykonania karoserii samochodu pożarniczego kilka razy udawano się do Kamienicy Polskiej, gdzie firma BONEX pana Mirosława Nowowiejskiego dokonała karosacji samochodu pożarniczego na nadwoziu samochodu MAN-M41. Dobre wyposażenie jednostki oraz ofiarność druhów pozwala jej brać udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych nie tylko na terenie gminy, ale i województwa (pożar lasów w Kuźni Raciborskiej, akcja powodziowa Tuchów). W czasie swego istnienia jednostka brała czynny udział we wszystkich zawodach sportowo-pożarniczych, osiągając bardzo dobre wyniki. Największe osiągnięcia to: udział jednostki w wojewódzkich zawodach w Krakowie w 1962 r., w Kozach w 1981 r., w Skoczowie w 1983 r., w Kętach w 1996 r. oraz udział – jako reprezentant województwa bielskiego – w Zawodach Strefowych w Częstochowie. Po powstaniu powiatu wadowickiego OSP w Nidku w zawodach sportowo-pożarniczych na szczeblu gminnym i powiatowym zajmuje czołowe miejsca.
Strażacy współpracują ze szkołą w Nidku, której uczniowie startują w Ogólnopolskim Turnieju Wiedzy Pożarniczej kwalifikując się do szczebla wojewódzkiego. Dowodem sukcesów są liczne dyplomy i puchary przechowywane w świetlicy OSP. Strażacy współpracują z Kołem Gospodyń Wiejskich, Wiejskim i Gminnym Ośrodkiem Kultury w organizowaniu imprez kulturalnych i rozrywkowych. Nie brakuje ich także podczas uroczystości kościelnych. Uczestniczyli w zabezpieczeniu wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach i Kalwarii.
Jednostka liczy obecnie 60 członków czynnych i 4 honorowych, a także 27 wspierających. Pierwszym komendantem był Szemik Józef – w okresie międzywojennym, a w okresie powojennym funkcję komendantów pełnili: Michalak Józef, Pilch Ignacy, Zacny Stanisław, Hojny Marian, Rajda Adam, Wandor Ryszard, a obecnie funkcję tę pełni Andrzej Wróbel.
Pierwszym prezesem straży był Franciszek Zacny, następnie przez bardzo długi okres Jan Wandor, a po nim Stanisław Zacny i Stanisław Wróbel. Obecnie funkcję tę pełni Ryszard Wandor.
Obecny (2015–2020) skład Zarządu OSP Nidek: Ryszard Wandor – prezes, Stanisław Wróbel – wiceprezes, Andrzej Wróbel – naczelnik, Mirosław Bogunia – z-ca naczelnika, Miłosz Piwowarczyk – skarbnik, Andrzej Rusin – sekretarz, Artur Gąsienica – Staszeczek i Marcin Kocemba – gospodarz, Leszek Bogunia – członek, Ireneusz Grzywa – członek[12].
Orkiestra Dęta
edytujHistoria działania Młodzieżowej Orkiestry Dętej z Nidku rozpoczęła się w 1924 roku. Założycielem był Franciszek Pawlica, pierwszym kapelmistrzem organista Wojciech Pawlica. Choć zespół składał się zaledwie z 15 osób, to wspaniale uświetniał wszystkie uroczystości państwowe, strażackie i kościelne. Niestety działalność orkiestry przerwała II wojna światowa.
Obecna orkiestra swoje początki zaczerpnęła w Zakładowej Orkiestrze Dętej w Andrychowie w 1987 roku. Po ukończeniu szkółki absolwenci utworzyli Młodzieżową Orkiestrę Dętą przy OSP w Nidku pod kierownictwem Stanisława Niedzieli i Stanisława Zacnego.
Aktualnie orkiestra liczy około 40 członków. Co 3 lata prowadzona jest szkółka młodzieży i po 2–3 latach następuje włączenie szkółki do starszej grupy. Orkiestra cieszy się uznaniem mieszkańców całej gminy oraz wszystkich, którzy kiedykolwiek mieli okazje i przyjemność wysłuchać umiejętności jej członków. Dowodem na to jest wiele cennych nagród zdobytych na prestiżowych imprezach.
Można do nich zaliczyć:
- wyróżnienie na Festiwalu Orkiestr Dętych „Echo Trombity” – 2002 rok,
- III miejsce na Festiwalu Orkiestr Dętych „Echo Trombity” – 2003 rok,
- II miejsce w Przeglądzie Powiatowym – 2004 rok,
- III miejsce na Wojewódzkim XXVII Festiwalu Orkiestr Dętych „Echo Trombity” – 2004 rok,
- Złota Buława – ufundowana przez kapitana Stefana Żuka (byłego kapelmistrza straży granicznej) za najlepsza prezentację i grę w marszu.
Dużym wyróżnieniem dla jej członków był udział w uroczystym koncercie na Placu Świętego Piotra w Rzymie z okazji 25 rocznicy pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II[13].
Górnicy
edytujHistoria górnictwa we wsi Nidek sięga lat 50. Przez wszystkie lata msze św. ,,Barbórkowe” odprawiane były bez Górniczego Sztandaru. W 1983 roku powstała inicjatywa ufundowania Sztandaru Górniczego wsi Nidek. Pomysłodawcami byli: Pytel Edward, Michalak Aleksander, Michalak Kazimierz, Jan Stróżak. W 1984 roku została zorganizowana zbiórka pieniężna wśród pracujących i emerytowanych górników wsi Nidek. Sztandar został wykonany w tym samym roku, a poświęcony w dniu 4 grudnia 1984 r. w kościele parafialnym na mszy „Barbórkowej”. Od tej pory Poczet Sztandarowy wraz ze Sztandarem Górniczym uczestniczy we wszystkich ważnych uroczystościach państwowych i kościelnych. Obecnie Sztandar przechowywany jest w gablocie w Domu Strażaka w Nidku.
W 2008 roku z inicjatywy Zbigniewa Wandora i Leszka Kuś, powstał pomysł ufundowania obrazu św. Barbary przez górników. Wykonawcą obrazu jest artysta plastyk-górnik Wiesław Twardowski z Piotrowic. Obraz został poświęcony na mszy „Barbórkowej” w tym samym roku i znajduje się w kościele parafialnym w Nidku.
Podczas marcowego spotkania Komitetu Parafialnego, powstała myśl ufundowania przez parafię lub grupę osób witraża w kościele parafialnym, upamiętniającego kanonizację Ojca Świętego – Jana Pawła II. W krótkim czasie po przedstawieniu parafianom propozycji, z inicjatywy Leszka Kuś zdecydowano o sfinansowaniu tego pomysłu przez górników. W ten sposób chciano zaznaczyć udział górników w religijnym życiu parafii. Witraż św. Jana Pawła II został poświęcony w dniu 9 listopada 2014 r. przez ks. bpa Romana Pindla – Ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej, podczas kanonicznej wizytacji parafii[14].
Edukacja
edytujW Nidku funkcjonuje Zespół Szkolno-Przedszkolny im. Mikołaja Kopernika.
Historia
edytujPierwszym nauczycielem mianowanym przez austriackie władze szkolne był Michał Baścik w roku szkolnym 1896/97. Kolejnymi byli: Józef Serwin w 1897/98, Wacław Orlef w 1898/99, Probulska w 1899/1900, Gandek w 1901/04, Kazimierz Józef w 1904/06, Kanarkówna w 1906/08. Od 1908/09 uczyły dwie nauczycielki: Konarkówna, nauczycielka kierująca i Antonina Świątkowa. W roku 1912 kierownikiem dwuklasowej szkoły w Nidku został Kazimierz Łasiński, a dotychczasowa nauczycielka z powodu zamążpójścia opuściła Nidek.
Od kwietnia 1941 do maja 1943 nastąpiła przerwa w nauczaniu dzieci polskich z powodu częściowego wysiedlenia miejscowej ludności. W budynku szkoły otwarto naukę dla osiedleńców. Władze okupacyjne zezwoliły na otwarcie nauki dla dzieci tutejszej gromady, ale tylko w jednej klasie i w budynku wynajętym.
Do klasy pierwszej zgłosiło się 39 dzieci, do drugiej 21, do trzeciej 23, do czwartej 13. Klasyfikacja z końcem roku wykazała, że do klasy drugiej promowano 34, do trzeciej 21. Z ogólnej liczby uczęszczających do klasy trzeciej 12 pozostało jako drugoroczne, zaś 11 promowano do czwartej. 13 dzieci z powodu przekroczenia wieku szkolnego opuściło szkołę[15].
Obecna działalność
edytujW szkole działa świetlica dla uczniów, stołówka, biblioteka szkolna i spółdzielnia uczniowska. Ponadto koło PCK, Samorząd Uczniowski oraz aktywnie pracujący Komitet Rodzicielski organizujący różnego typu imprezy dla uczniów i rodziców.
Zespół Szkół Samorządowych w Nidku jest spadkobiercą 8-klasowej Szkoły Podstawowej im. Mikołaja Kopernika w Nidku, powstałą w oparciu o jej bazę oraz kadrę. Placówka ma ugruntowaną dobrą opinię w środowisku oraz u władz oświatowych[15].
Religia
edytujNa terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół rzymskokatolicki (parafia Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza).
Gleby
edytujWiększość gruntów rolnych znajduje się na kompleksach: pszennym dobrym oraz zbożowo-pastewnym mocnym, które należą do IIIa, IIIb oraz IV klasy bonitacyjnej są one glebami bielicowymi oraz pseudobielicowymi. Użytki zielone należą do kompleksów średnich oraz słabych i bardzo słabych należących do III–VI klasy bonitacyjnej, słabe i bardzo słabe są glebami glejowo-deluwialnymi natomiast średnie brunatno-deluwialnymi. Lasy również znajdują się na glebach brunatno-deluwialnych. Frakcja granulometryczna gleb to less zwykły w całej miąższości profilu za wyjątkami terenów w pobliżu cieków gdzie w niższych warstwach znajduje się również less ilasty[16].
Hydrologia
edytujRzeźba terenu jest porozcinana przez cieki wodne takie jak Swornica czy Grodzieczki[17]. Nidek znajduje się prawie w całości w zlewni Wieprzówki z wyjątkiem zachodniej części, która znajduje się w zlewni Soły[18]. Pod powierzchnią znajdują się dwie Jednolite Części Wód Podziemnych nr 158 i 159. Charakteryzują się one dobrym stanem wód oraz kilkoma piętrami wodonośnymi z okresu: czwartorzędu, paleogeńsko-kredowego oraz karbońskiego. Ich charakterystykę wodonośną możemy określić jak porową i porowo-szczelinową[19].
Geologia
edytujWierzchnia warstwa utworów czwartorzędowych stworzona jest prawie w całości z utworów lessowych, wyjątek stanowi niewielki fragment rzecznych utworów holoceńskich znajdujących się w dolince Włosienia będącego dopływem Wieprzówki. Na głębokości ścięcia poziomego 500 m p.p.m. występują żwiry z okresu środkowego miocenu (dolny baden). Na głębokości 1000 m p.p.m. znajdują się zarówno żwiry dolnego badenu, jak również łupki górnego karbonu (namuru). Poniżej na głębokości 2000 m p.p.m. położone są warstwy z okresu dolnego karbonu oraz środkowego i górnego dewonu, jak również przypuszczalny uskok odwrócony. 3000 m p.p.m. oraz niżej znajdują się granitoidy oraz skały metamorficzne pochodzące z okresu neoproterozoiku. Miąższość całego profilu charakteryzuje się obecnością północnej granicy fliszu nasuniętego na powierzchni[20].
Galeria
edytuj-
Osiemnastowieczny dworek w Nidku
-
Zabytkowa plebania w Nidku
-
Zabytkowy kościół w Nidku
-
Stary cmentarz w Nidku
-
Kościół parafialny w Nidku
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86307
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 809 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany, [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
- ↑ a b Urząd Gminy Wieprz – Ulice we Frydrychowicach, Gierałtowiczkach i Nidku [online], www.wieprz.pl [dostęp 2016-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-10] .
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438–1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 978-8388857-31-7.
- ↑ Urząd Gminy Wieprz [online], www.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-14] (pol.).
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01] .
- ↑ NIDEK – Nasza wioska – Historia – OSP Nidek [online], www.nidek.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ NIDEK – Nasza wioska – Historia – Orkiestra Dęta OSP [online], www.nidek.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ NIDEK – Nasza wioska – Historia – Górnicy z Nidku [online], www.nidek.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ a b » Historia szkoły Zespół Szkolno-Przedszkolny w Nidku [online], zspnidek.pl [dostęp 2021-11-05] (pol.).
- ↑ Portal Mapowy – Małopolska Infrastruktura Informacji Przestrzennej [online], miip.geomalopolska.pl [dostęp 2019-05-12] .
- ↑ Geoportal.gov.pl [online], geoportal.gov.pl [dostęp 2019-05-12] (pol.).
- ↑ Strategia Rozwoju Gminy Wieprz na lata 2015–2022.
- ↑ JCWPd [online], Państwowy Instytut Geologiczny – PIB [dostęp 2019-05-12] (pol.).
- ↑ Państwowy Instytut Geologiczny , Mapy Geologiczne [online] .