Nicki Pedersen

duński żużlowiec
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 6 lip 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Nicki Pedersen (ur. 2 kwietnia 1977 w Odense) – duński żużlowiec.

Nicki Pedersen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1977
Odense

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Dania
Mistrzostwa świata
złoto 2003 żużel, indywidualnie
złoto 2006 żużel, drużynowo
złoto 2007 żużel, indywidualnie
złoto 2008 żużel, drużynowo
złoto 2008 żużel, indywidualnie
złoto 2012 żużel, drużynowo
złoto 2014 żużel, drużynowo
srebro 2002 żużel, drużynowo
srebro 2007 żużel, drużynowo
srebro 2012 żużel, indywidualnie
srebro 2013 żużel, drużynowo
srebro 2015 żużel, drużynowo
brąz 1996 żużel, drużynowo
brąz 2003 żużel, drużynowo
brąz 2004 żużel, drużynowo
brąz 2005 żużel, drużynowo
brąz 2006 żużel, indywidualnie
brąz 2014 żużel, indywidualnie
brąz 2015 żużel, indywidualnie
brąz 2023 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto 2016 żużel, indywidualnie
srebro 2013 żużel, indywidualnie
srebro 2015 żużel, indywidualnie
brąz 2014 żużel, indywidualnie
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Kariera sportowa

edytuj

Swoją karierę zaczynał w duńskim Fjelsted Speedway Klub, dla którego jeździł w latach 1993–1997. W lidze polskiej startuje nieprzerwanie od 1999. Reprezentował kolejno barwy Startu Gniezno, GKM-u Grudziądz, Wybrzeża Gdańsk, ZKŻ-u Zielona Góra, RKM-u Rybnik. W lidze duńskiej w 2003 roku związał się z Holsted Speedway Klub. W tym samym roku został indywidualnym mistrzem świata. Był to zarazem jego pierwszy medal w historii startów w GP. W latach 2004–2005 ponownie startował dla ZKŻ-u. W sezonie 2006 przeszedł do Stali Rzeszów. Za obrazę dyrektora cyklu Grand Prix Ole Olsena podczas zawodów Drużynowego Pucharu Świata 2006, Pedersen wraz z Janem Staechmannem zostali ukarani przez Międzynarodową Komisję Dyscyplinarną (18 września 2006). Pedersen został zawieszony w prawach zawodnika na okres 6 miesięcy w zawieszeniu na 6 miesięcy (kara obowiązywała od 1 kwietnia 2007 do 1 października 2007). Dodatkowo miał wpłacić 2/3 z 2 000 CHF (Staechmann 1/3 tej kwoty). Obaj jednak odwołali się do Międzynarodowego Trybunału Odwoławczego, który 19 grudnia 2006 podtrzymał karę zawieszenia (w zawieszeniu), jednak karę pieniężną podzielił na pół. Od decyzji MTO przysługuje odwołanie do Sportowego Sądu Arbitrażowego w Lozanie.

W sezonie 2007 drugi raz w karierze został indywidualnym mistrzem świata[1]. Na przestrzeni całego Grand Prix 2007 zdobył 196 punktów, czym ustanowił rekord cyklu[2]. W tym samym roku w barwach Stali Rzeszów uzyskał najwyższą średnią biegową Ekstraligi. Wyniosła ona 2,730. Rok później obronił tytuł Indywidualnego mistrza świata[3]. Wygrał tylko jedna rundę GP 2008, jednak aż dziewięć razy z rzędu stawał na podium. Wygrywając cykl Grand Prix 2008 stał się pierwszym Duńczykiem oraz drugim zawodnikiem w ogóle (po Tonym Rickardssonie) w erze Grand Prix, który obronił tytuł IMŚ. W latach 2008–2009 reprezentował barwy Włókniarza Częstochowa. W 2008 ponownie był najlepszym zawodnikiem ligi pod względem średniej (2,853).

W sezonie 2010 i 2011 jeździł dla gorzowskiej Stali. Sezon 2012 Nicki spędził w Wybrzeżu Gdańsk. Po raz trzeci w karierze zanotował najwyższą średnia biegową w Ekstralidze (2,605). Po pięciu latach przerwy zdobył medal IMŚ (srebro). Sezon 2013 spędził w Marmie Rzeszów. W sezonach 2014–2017 jeździł w Unii Leszno, z którą w sezonach 2015 i 2017 zdobył pierwsze w karierze tytuły drużynowego mistrza Polski. W maju 2017 w meczu ligi duńskiej doznał kontuzji kręgów szyjnych, w wyniku której musiał przedwcześnie zakończyć sezon[4]. Pojawiały się również głosy sugerujące, że może być to koniec kariery Duńczyka[5][6]. W 2018 wrócił jednak na tor i w polskiej lidze związał się z Unią Tarnów[7], a w sezonie 2019 wrócił do Falubazu Zielona Góra[8]. Po sezonie 2019 związał się kontraktem z GKM Grudziądz, gdzie powrócił po dziewiętnastu latach[9]. W 2020 jego średnia biegowa wyniosła 2,057, a rok później 2,059. W czerwcu 2022 doznał kontuzji, która wykluczyła go ze startów do końca sezonu[10]. Mimo odjechania zaledwie sześciu meczów, został sklasyfikowany i ze średnią 2,448 był drugim najskuteczniejszym zawodnikiem Ekstraligi.

W lutym 2023 ogłoszono powrót Pedersena do ligi brytyjskiej po dwunastu latach przerwy. Klubem Duńczyka zostało Peterbeorough Panthers[11].

Życie prywatne

edytuj

Brat Ronniego Pedersena i wujek Bastiana Pedersena, również żużlowców.

Przynależność klubowa

edytuj

Dania

Szwecja

Wielka Brytania

Polska

Rosja

Czechy

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

edytuj
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 14 września 2002   Grand Prix Europy   Chorzów Stadion Śląski 368m
2. 14 czerwca 2003   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 275m
3. 22 kwietnia 2006   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 388m
4. 23 września 2006   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 348m
5. 28 kwietnia 2007   Grand Prix Włoch   Lonigo Stadion Santa Marina 334m
6. 12 maja 2007   Grand Prix Europy   Wrocław Stadion Olimpijski 387m
7. 28 lipca 2007   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 353m
8. 22 września 2007   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 388m
9. 2 sierpnia 2008   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 353m
10. 17 października 2009   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 348m
11. 30 kwietnia 2011   Grand Prix Europy   Leszno Stadion im. Alfreda Smoczyka 330m
12. 12 maja 2012   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 353m
13. 28 lipca 2012   Grand Prix Chorwacji   Goričan Stadion Millenium 305m
14. 16 maja 2015   Grand Prix Finlandii   Tampere Ratinan Stadion (sztuczny tor) 400m
15. 25 lipca 2015   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 305m
16. 3 października 2015   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 325m
17. 11 sierpnia 2018   Grand Prix Skandynawii   Målilla G&B Stadium 305m

Miejsca na podium

edytuj
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 5 maja 2001   Grand Prix Niemiec   Berlin Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark (sztuczny tor) 3. 18 (2,3,3,2,3,1)   Tomasz Gollob
2. 14 września 2002   Grand Prix Europy   Chorzów Stadion Śląski 1. 25 (2,3,2,2,2,3)
3. 17 maja 2003   Grand Prix Europy   Chorzów Stadion Śląski 1. 25 (w,3,3,2,2,3,2)   Tony Rickardsson
4. 14 czerwca 2003   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 1. 25 (3,1,3,1,3,2,3,3)
5. 12 lipca 2003   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 2. 20 (w,2,0,2,2,2)   Leigh Adams
6. 6 września 2003   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 3. 18 (3,3,1,3,2,2,1)   Jason Crump
7. 20 września 2003   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 3. 18 (2,3,1,3,2,1)   Tomasz Gollob
8. 4 października 2003   Grand Prix Norwegii   Hamar Vikingskipet (sztuczny tor) 2. 20 (0,3,w,3,2,2)   Greg Hancock
9. 28 maja 2005   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 2. 20 (3,3,2,3,0,2,2)   Tony Rickardsson
10. 22 kwietnia 2006   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 1. 25 (3,2,2,1,3,3,3)
11. 9 września 2006   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 3. 18 (3,3,2,2,3,2,1)   Greg Hancock
12. 23 września 2006   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 1. 25 (3,3,3,2,3,3,3)
13. 28 kwietnia 2007   Grand Prix Włoch   Lonigo Stadion Santa Marina 1. 24 (3,3,3,3,3,3,6)
14. 12 maja 2007   Grand Prix Europy   Wrocław Stadion Olimpijski 1. 23 (3,2,3,3,3,3,6)
15. 9 czerwca 2007   Grand Prix Danii   Kopenhaga Parken (sztuczny tor) 2. 16 (t,3,3,1,2,3,4)   Andreas Jonsson
16. 28 lipca 2007   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 1. 24 (3,3,3,3,3,3,6)
17. 25 sierpnia 2007   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 2. 19 (3,3,1,3,2,3,4)   Leigh Adams
18. 8 września 2007   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 3. 19 (2,3,3,3,3,3,2)   Tomasz Gollob
19. 22 września 2007   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 1. 23 (3,2,3,3,3,3,6)
20. 26 kwietnia 2008   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 2. 17 (3,2,3,1,1,3,4)   Tomasz Gollob
21. 10 maja 2008   Grand Prix Europy   Leszno Stadion im. Alfreda Smoczyka 3. 16 (3,2,1,3,3,2,2)   Leigh Adams
22. 24 maja 2008   Grand Prix Szwecji   Göteborg Ullevi (sztuczny tor) 3. 16 (2,1,3,3,2,3,2)   Rune Holta
23. 14 czerwca 2008   Grand Prix Danii   Kopenhaga Parken (sztuczny tor) 2. 20 (3,3,3,2,3,2,4)   Tomasz Gollob
24. 28 czerwca 2008   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 11 (2,1,2,0,3,3,u)   Jason Crump
25. 2 sierpnia 2008   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 1. 22 (3,2,3,3,3,2,6)
26. 16 sierpnia 2008   Grand Prix Skandynawii   Målilla G&B Stadium 3. 14 (2,2,d,3,3,2,2)   Leigh Adams
27. 30 sierpnia 2008   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 2. 18 (2,3,3,3,0,3,4)   Jason Crump
28. 13 września 2008   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 2. 21 (3,3,2,3,3,3,4)   Greg Hancock
29. 26 września 2009   Grand Prix Włoch   Terenzano Olympia Stadium 3. 12 (2,0,0,3,2,3,2)   Tomasz Gollob
30. 17 października 2009   Grand Prix Polski   Bydgoszcz Stadion Polonii 1. 18 (3,1,3,2,1,2,6)
31. 22 maja 2010   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 2. 14 (0,3,2,0,3,2,4)   Tomasz Gollob
32. 30 kwietnia 2011   Grand Prix Europy   Leszno Stadion im. Alfreda Smoczyka 1. 17 (1,2,3,2,1,2,6)
33. 11 czerwca 2011   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 2. 16 (3,2,3,2,t,2,4)   Greg Hancock
34. 8 października 2011   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 2. 10 (3,2,3,2)   Greg Hancock
35. 31 marca 2012   Grand Prix Nowej Zelandii   Auckland Western Springs 3. 13 (1,3,2,2,1,2,2)   Greg Hancock
36. 12 maja 2012   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 1. 19 (0,2,2,3,3,3,6)
37. 28 lipca 2012   Grand Prix Chorwacji   Goričan Stadion Millenium 1. 19 (3,2,2,3,1,2,6)
38. 22 września 2012   Grand Prix Nordyckie   Vojens Speedway Center 2. 20 (3,3,3,2,2,3,4)   Michael Jepsen Jensen
39. 23 marca 2013   Grand Prix Zelandii   Auckland Western Springs 3. 12 (0,0,3,3,3,2,1)   Jarosław Hampel
40. 4 maja 2013   Grand Prix Szwecji   Göteborg Ullevi (sztuczny tor) 3. 12 (2,3,2,1,1,2,1)   Emil Sajfutdinow
41. 18 maja 2013   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 3. 11 (3,1,1,3,1,2,u)   Tai Woffinden
42. 5 kwietnia 2014   Grand Prix Nowej Zelandii   Auckland Western Springs 2. 19 (3,3,3,3,3,2,2)   Martin Smolinski
43. 17 sierpnia 2014   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 2. 18 (2,2,3,3,3,3,2)   Krzysztof Kasprzak
44. 16 maja 2015   Grand Prix Finlandii   Tampere Ratinan Stadion (sztuczny tor) 1. 16 (3,3,2,1,1,3,3)
45. 18 lipca 2015   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 2. 11 (3,1,3,3,1)   Maciej Janowski
46. 25 lipca 2015   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 1. 17 (2,2,2,3,2,3,3)
47. 3 października 2015   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 1. 19 (2,3,3,2,3,3,3)
48. 11 sierpnia 2018   Grand Prix Skandynawii   Målilla G&B Stadium 1. 15 (2,2,2,3,1,2,3)

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

edytuj
Sezon 2000
            miejsce punkty
- 1 16 20 17
Sezon 2001
            miejsce punkty
18 7 7 6 8 6 11 52
Sezon 2002
                    miejsce punkty
2 4 2 5 4 6 8 25 11 6 12 73
Sezon 2003
                  miejsce punkty
20 8 25 16 20 7 18 18 20   152
Sezon 2004
                  miejsce punkty
13 8 13 13 16 13 13 11 13 5 113
Sezon 2005
                  miejsce punkty
10 16 20 6 16 10 10 9 5 4 102
Sezon 2006
                    miejsce punkty
25 14 16 4 6 9 11 6 18 25   134
Sezon 2007
                      miejsce punkty
24 23 11 16 12 24 16 19 19 23 9   196
Sezon 2008
                      miejsce punkty
17 16 16 20 11 22 14 18 21 6 13   174
Sezon 2009
                      miejsce punkty
12 9 13 10 8 7 11 10 12 18 6 110
Sezon 2010
                      miejsce punkty
9 8 14 5 8 7 0 4 12 11 13 10 91
Sezon 2011
                      miejsce punkty
17 4 9 7 16 3 3 6 10 4 10 10 89
Sezon 2012
                        miejsce punkty
13 10 19 14 9 7 19 10 11 11 20 9   152
Sezon 2013
                        miejsce punkty
12 10 12 11 11 8 7 12 11 14 5 8 5 121
Sezon 2014
                        miejsce punkty
19 5 10 10 11 5 8 18 7 8 6 14   121
Sezon 2015
                        miejsce punkty
3 16 15 9 11 17 7 7 13 7 19 7   131
Sezon 2016
                      miejsce punkty
10 4 10 8 5 6 12 7 13 62
Sezon 2017
                        miejsce punkty
3 5 21 8
Sezon 2018
                    miejsce punkty
2 8 12 3 6 15 6 7 8 7 11 74
Statystyki
Starty 176
Zwycięstwa 17
Miejsca na podium 48
Finalista 65
Punkty 1962

Osiągnięcia

edytuj

Wyróżnienia

edytuj
  • 2008: Årets smålänning[12]

Przypisy

edytuj
  1. Redakcja, Nicki Pedersen mistrzem świata! [online], Nowiny, 23 września 2007 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  2. Zabawa z prądem może dać złoto [online], Przegląd Sportowy, 26 sierpnia 2013 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  3. Wirtualna Polska Media, Nicki Pedersen mistrzem świata! [online], sportowefakty.wp.pl, 18 października 2008 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  4. Koniec sezonu Nickiego Pedersena! – FOGO Unia Leszno – oficjalny serwis [online], FOGO Unia Leszno - oficjalny serwis [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  5. Wirtualna Polska Media, Nicki Pedersen może być zmuszony do zakończenia kariery [online], sportowefakty.wp.pl, 3 czerwca 2017 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  6. Telewizja Polska S.A, Koniec sezonu dla Pedersena. Co z karierą? [online], sport.tvp.pl, 10 sierpnia 2017 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  7. Redakcja, Trzykrotny mistrz świata Nicki Pedersen w sezonie 2018 będzie zawodnikiem Unii Tarnów [online], Gazeta Krakowska, 30 października 2017 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  8. Martyna Olejnik, Nicki Pedersen w Falubaz Zielona Góra na sezon 2019 [online], SPEEDWAY.info.pl [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  9. Głośny transfer w PGE Ekstralidze. Nicki Pedersen w MRGARDEN GKM Grudziądz. Telewizja Polska S.A 2019-11-05. [dostęp 2022-07-08].
  10. Wirtualna Polska Media, Żużel. Gwiazda PGE Ekstraligi wraca do zdrowia. Wiemy, kiedy Pedersen może wyjechać na tor [online], sportowefakty.wp.pl, 10 października 2022 [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  11. Bartosz Rabenda, Żużel. Kolejna gwiazda wraca na Wyspy. Nicki Pedersen w Peterborough Panthers! [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 28 lutego 2023 [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  12. Stefan Liv utsedd till Årets smålänning - P4 Jönköping | Sveriges Radio [online], sverigesradio.se [dostęp 2020-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-24] (szw.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj