Wikipedia

Dolph Ziggler

(Przekierowano z Nic Nemeth)
To jest wersja przejrzana, która została oznaczona 24 kwi 2024. Na przejrzenie oczekują zmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.

Nicholas Theodore „Nick” Nemeth[1] (ur. 27 lipca 1980 w Cleveland w Ohio)[1][2] – amerykański wrestler i aktor najbardziej znany ze swojego pobytu w WWE pod pseudominem ringowym Dolph Ziggler.

Dolph Ziggler
Ilustracja
Ziggler w kwietniu 2016
Imię i nazwisko

Nicholas Theodore Nemeth

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1980[1][2]
Cleveland[1][2]

Rodzina

Ryan Nemeth (brat)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Dolph Ziggler[3]
Nic Nemeth[1]
Nick Nemeth[1]
Nicky[1]

Wzrost

1,83 m[2]

Masa ciała

99 kg[4]

Zapowiadany z

Hollywood, Floryda[4]

Trenerzy

Florida Championship Wrestling[1]
Ohio Valley Wrestling[1]
Steve Keirn[1]
Tom Prichard[1]
Lance Storm[5]

Debiut

listopad 2004[1]

Multimedia w Wikimedia Commons

Nemeth podpisał kontrakt rozwojowy z WWE w 2004 i został wysłany do szkółki Ohio Valley Wrestling (OVW). Rok później został przydzielony do brandu Raw jako menedżer Kerwina White’a, zaś w styczniu 2006 zadebiutował jako część grupy The Spirit Squad pod pseudonimem Nicky. Tego roku zdobyli razem tytuły World Tag Team Championship, jednakże ugrupowanie rozwiązano w listopadzie. We wrześniu 2007 dołączył do rozwojówki Florida Championship Wrestling (FCW), gdzie dwukrotnie zdobył FCW Florida Tag Team Championship, raz z Bradem Allenem, zaś później z Gavinem Spearsem.

Powrócił do głównego rosteru WWE pod obecnym pseudonimem we wrześniu 2008. Od tego czasu zdobył dwa razy World Heavyweight Championship, pięć razy WWE Intercontinental Championship oraz raz WWE United States Championship. Do tego jest zwycięzcą walizki Money in the Bank z 2012 roku. Był również jedynym ocalałym dwóch Survivor Series elimination matchów na galach Survivor Series z 2012 i 2014 roku.

Wczesne życie

edytuj

Nemeth urodził się w Cleveland w Ohio. Stwierdził, że jego korzenie rodzinne są węgierskie[6]. Uczęszczał do St. Edward High School w Lakewood w Ohio, gdzie był amatorskim zapaśnikiem z rekordem szkolnym w liczbie przypięć, który wynosił 82[2]. Uprawiał zapasy w tej szkole z Grayem Maynardem i Andym Hrovatem[7]. Ich drużyna szkolna wygrała międzynarodowe mistrzostwa dwa razy[8].

Nemeth był kolegialnym wrestlerem w Kent State University, w którym pobił rekord zwycięstw drużyny na różnych zawodach[2][9]. Jego rekord został pobity w 2006[9]. Wywalczył 121 zwycięstw w karierze od 2000 do 2003[9][10].

Nemeth jest trzykrotnym mistrzem All-Mid-American Coference, gdzie wygrał trzy turnieje z limitem wagi do 75 kilogramów w 2000, 2002 i 2003 roku[11]. Na stan z 2010 jest ostatnim wrestlerem z Kent State University, który zdobył trzy amatorskie mistrzostwa zapaśnicze[8].

Kariera profesjonalnego wrestlera

edytuj

World Wrestling Entertainment/WWE

edytuj

Ohio Valley Wrestling i debiut w głównym rosterze (2004–2005)

edytuj

Nemeth podpisał kontrakt z World Wrestling Entertainment (WWE) w 2004[10]. Został przydzielony do federacji rozwojowej Ohio Valley Wrestling (OVW), w której zadebiutował jako „Nick Nemeth”. Rywalizował z Paulem Burchillem o miano pretendenta do OVW Television Championship, jednakże przegrał pojedynek z ówczesnym mistrzem Kenem Doanem o tytuł[2].

Niedługo potem został przydzielony do brandu Raw, w którym zadebiutował 19 września 2005 na tygodniówce Sunday Night Heat[1]. Stał się ochroniarzem Chavo Guerrero Jr., który wtedy występował w gimmicku golfisty pod pseudonimem „Kerwin White”[2]. W rezultacie, Nemeth był jego caddym[2]. Jednakże po śmierci Eddiego Guerrero, WWE porzuciło charakter „Kerwina White’a” dla Chavo, wskutek czego Nemeth zaprzestał roli ochroniarza i został z powrotem odesłany do OVW[2].

The Spirit Squad (2005–2006)

edytuj
 
Nicky (Dolph Ziggler) (po lewej) z Mikiem i Kennym jako część grupy Spirit Squad w 2006

Nemeth stał się grupą frakcji „The Spirit Squad”, która składała się z pięciu wrestlerów grających rolę męskich cheerleaderek, przy czym Nemeth przyjął pseudonim ringowy Nicky[2]. Członkowie grupy w rzeczywistości trenowali z prawdziwymi cheerleaderkami w celu opanowania umiejętności i bycia wiarygodnym w telewizji[12]. Zadebiutowali 23 stycznia 2006 na tygodniówce Raw, gdzie pomogli Jonathanowi Coachmanowi wygrać kwalifikujący pojedynek do Royal Rumble matchu z Jerrym „The King” Lawlerem[13]. Po gali Royal Rumble stali się częścią trwającego programu pomiędzy właścicielem WWE Vince’em McMahonem i Shawnem Michaelsem. Antagonista McMahon przywoływał grupę w różnych sytuacjach do ataku na Michaelsie, a także ustanawiał walki wieloosobowe przeciwko Shawnowi[14][15].

Grupa występowała również w dywizji tag-team, gdzie 3 kwietnia na Raw Kenny i Mike zdobyli tytuły World Tag Team Championship od Big Showa i Kane’a[16][17]. Po zdobyciu tytułów, wszystkich pięciu członków Spirit Squad zostało uznanych za mistrzów, podczas gdy dwóch dowolnych członków frakcji broniło tytułów podczas pojedynków (tzw. zasada Freebird Rule)[2].

W maju McMahon sprzymierzył się z Triple H, który wraz ze Spirit Squad miał zaatakować Michaelsa, jednakże ten uznał, że grupa go zlekceważyła, po czym zaatakował młotkiem pięciu wrestlerów[18]. Doprowadziło to do reformacji grupy D-Generation X (DX) pod przewodnictwem Michaelsa i Triple H, którzy rozpoczęli rywalizację ze Spirit Squad[19][20]. Przez wiele miesięcy DX występowało w segmentach, w których robili typowe studenckie żarty na grupie i McMahonie, jak również pokonali ich w handicap tag team matchu na gali Vengeance oraz eliminacyjnym handicap matchu na gali Saturday Night’s Main Event XXXIII[20][21][22][23].

W międzyczasie grupa walczyła z innymi drużynami z dywizji tag-team Raw, gdzie między innymi obronili tytuły w walkach z Jimem Dugganem i Eugenem, Charliem Haasem i Viscerą, a także Snitskym i Valem Venisem[21]. Wzięli udział w dłuższej rywalizacji z The Highlanders, z którymi wygrali i obronili tytuły na gali Unforgiven z września[24][25]. Tego samego miesiąca wszyscy członkowie grupy zaczęli przegrywać swoje walki z Rikiem Flairem na odcinkach Raw, jednakże Kenny zdołał go pokonać 23 października na tygodniówce[26][27][28][29][30]. Zostało ostatecznie ogłoszone, że Flair oraz legenda WWE wyboru widzów, zawalczą o World Tag Team Championship na gali Cyber Sunday na początku listopada[30]. Fani wybrali Roddy’ego Pipera, gdzie wspólnie pokonali Kenny’ego i Mike’a o mistrzostwa tag-team[31].

Grupa została rozwiązana 27 listopada na odcinku Raw, gdzie zostali pokonani w five-on-three handicap matchu przez DX i Flaira. Podczas segmentu na zapleczu, DX wrzuciło wszystkich członków do dużego pudła, po czym Michaels przylepił naklejkę z treścią „OVW, Louisville, Kentucky”, co dotyczyło federacji rozwojowej, w której występowali[32].

Występy w rozwojówkach WWE (2007–2008)

edytuj

Nemeth powrócił do OVW na nagraniach z 17 stycznia 2007, na których ponownie używał pseudonimu Nick Nemeth, zaś z Mikiem Mondo (Mikey ze Spirit Squad) utworzył tag-team „Frat Pack”. Para wraz z Mikiem Kruelem pokonała Setha Skyfire’a, Shawna Spearsa i Cody’ego Runnelsa[33]. Pomimo tego drużynę rozwiązano jeszcze na początku 2007[34]. Nemeth później występował w wielu dark matchach, po czym w sierpniu ponownie go połączono z Mikiem Mondo[35].

Pod koniec sierpnia, Nemeth i Mike Mondo zostali przeniesieni do Florida Championship Wrestling (FCW), w którym Nemeth otrzymał przydomek „The Natural”[1][2][36]. W listopadzie jego menedżerem stał się Big Rob, lecz ich współpraca opiewała kilka tygodni[1][37]. Na początku 2008 skrócono mu pseudonim do „Nic Nemeth”. Dodatkowo jego partnerem tag-team stał się Brad Allen, zaś ich valet Taryn Terrell[10]. 22 marca, Nemeth i Allen zdobyli FCW Florida Tag Team Championship od Primo i Erica Péreza, lecz stracili je na rzecz byłych mistrzów 15 kwietnia[10][38]. Przez kwiecień i maj 2008 występował w dark matchach przed Raw, gdzie przegrał m.in. z Kofim Kingstonem i Ronem Killingsem[1]. 16 sierpnia ponownie zdobył Florida Tag Team Championship, lecz tym razem z Gavinem Spearsem; duo straciło pasy na rzecz Heatha Millera i Joego Henniga niecały miesiąc później[1][39].

Powrót do głównego rosteru (2008–2009)

edytuj
 
Ziggler we wrześniu 2008

15 września 2008 na odcinku Raw, Nemeth ponownie zadebiutował w głównym rosterze, gdzie podczas segmentów na zapleczu przedstawiał się pracownikom jako „Dolph Ziggler”[3]. 10 października został zawieszony na 30 dni za złamanie przepisów antydopingowych (Wellness Program)[40]. Powrócił na Raw 17 listopada podczas segmentu na zapleczu z Reyem Mysterio i Shawnem Michaelsem[41]. 1 grudnia przegrał swoją pierwszą walkę z Batistą[42]. W następnym tygodniu odniósł pierwszą wygraną poprzez wyliczenie pozaringowe przeciwko R-Truthowi[43]. Ziggler wziął udział w 2009 Royal Rumble matchu, lecz został wyeliminowany przez Kane’a w 21 sekund.

15 kwietnia 2009 podczas uzupełniającego drafu, Ziggler został przeniesiony do brandu SmackDown[44]. Zadebiutował na SmackDown dwa dni później, gdzie pokonał United States Championa MVP w non-title matchu, wskutek czego zażądał walki o ten tytuł, którą z nim przegrał[45][46][47]. Ziggler rozpoczął rywalizację z The Great Khalim, jednakże przegrał z nim przez dyswalifikację po zaatakowaniu go stalowym krzesełkiem[48]. W rezultacie Khali zaczął przebywać w okolicach ringu podczas walk Zigglera, by ten nie wygrywał ich nieczysto[49][50]. Na gali The Bash w czerwcu, Ziggler pokonał Khaliego po interwencji ze strony Kane’a[51].

Ziggler rozpoczął współpracę z divą WWE Marią, która stała się jego valet[2]. Jednocześnie rozpoczął rywalizację z Intercontinental Championem Reyem Mysterio, który pokonał Zigglera o tytuł na galach Night of Champions oraz SummerSlam[52]. We wrześniu Mysterio stracił tytuł na rzecz Johna Morrisona, z którym Ziggler zaczął rywalizację o tytuł, jednakże przegrał na gali Hell in a Cell[53]. 9 października na odcinku SmackDown, Ziggler zakończył współpracę z Marią, przez którą przegrał walkę z Morrisonem[54].

Panowania mistrzowskie i współpraca z Vickie Guerrero (2010–2012)

edytuj

26 lutego 2010 na odcinku SmackDown, Ziggler pokonał Johna Morrisona i R-Trutha kwalifikując się do Money in the Bank ladder matchu na WrestleManii XXVI, jednakże nie zdołał wygrać owej walki[55][56].

 
Ziggler jako Intercontinental Champion na gali Tribute to the Troops w 2010

W czerwcu 2010 zaczął romantyczną współpracę z Vickie Guerrero, która od tego momentu zaczęła towarzyszyć przy ringu[57]. 9 lipca na SmackDown pokonał Chavo Guerrero i MVP kwalifikując się do SmackDown Money in the Bank ladder matchu na gali Money in the Bank, gdzie raz jeszcze przegrał ten typ walki[58][59]. 6 sierpnia na odcinku SmackDown (który nagrano 28 lipca), Ziggler pokonał Kofiego Kingstona i zdobył WWE Intercontinental Championship po raz pierwszy w karierze[60][61]. Na gali SummerSlam obronił tytuł po tym jak walka zakończyła się bez rezultatu ze względu na interwencję ze strony grupy The Nexus[62]. Miesiąc później na gali Night of Champions obronił tytuł w walce z Kingstonem, zaś na Survivor Series pokonał Kavala[63][64].

W listopadzie 2010, Ziggler został wybrany mentorem w czwartego sezonu programu NXT, gdzie Jacob Novak był jego podopiecznym[65][66]. 4 stycznia 2011 na NXT, Ziggler wygrał battle royal gwarantujący mu możliwość zmiany podopiecznego – wykorzystał to i zmienił Novaka na Byrona Saxtona. Novak został pierwszą wyeliminowaną gwiazdą programu tej samej nocy[67]. 8 lutego, Byron Saxton również został wyeliminowany z NXT[68].

Ziggler obronił Intercontinental Championship na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs w three-way ladder matchu przeciwko Kingstonowi i Jackowi Swaggerowi[69]. Tytuł stracił 4 stycznia na SmackDown na rzecz Kingstona, jednakże tej samej nocy wygrał four-way match z Codym Rhodesem, Drewem McIntyrem i Big Showem stając się pretendentem do tytułu World Heavyweight Championship należącego do Edge’a[70]. Na gali Royal Rumble nie zdołał zdobyć od niego tytułu[71]. 4 lutego, scenariuszowa dziewczyna Zigglera Vickie Guerrero, która stała się generalną menedżerką SmackDown, zbanowała kończący ruch Edge’a Spear. Zadecydowała, że jeśli Edge go użyje w jakiejkolwiek walce, to Ziggler otrzyma tytuł World Heavyweight Championship[72]. Ziggler przegrał z Edgem w rewanżu 11 lutego na odcinku SmackDown, lecz mistrz użył speara[73], wskutek czego Guerrero ogłosiła Zigglera nowym mistrzem trzy dni później na Raw[74]. Przed oficjalną koronacją Zigglera na SmackDown z 18 lutego, Guerrero zwolniła również Edge’a za domniemany atak na wcześniejszym generalnym menedżerze Theodorze Longu. Long wszedł do ringu i wyjawił, że to Ziggler go zaatakował, po czym przywrócił do pracy Edge’a i zarządził rewanż o tytuł, który odzyskał Edge[75]. Po walce, Ziggler został zwolniony z rosteru SmackDown[76].

 
Ziggler (po lewej) z jego menedżerką Vickie Guerrero w kwietniu 2011

7 marca na odcinku Raw, Guerrero i Ziggler stali się nowymi członkami rosteru Raw, po czym wrestler pokonał Johna Morrisona w singlowej walce[77]. Ziggler, Guerrero i LayCool zaczęło rywalizować z Morrisonem, Trish Stratus i gwiazdą Jersey Shore Snooki, gdzie drużyna reprezentowana przez Zigglera przegrała z nimi w mixed tag team matchu na WrestleManii XXVII[78][79].

 
Ziggler jako United States Champion w listopadzie 2011

Ziggler pokonał United States Championa Kofiego Kingstona w non-title matchu na tygodniówce Raw z 30 maja, wskutek czego otrzymał walkę o pas z Kingstonem na gali Capitol Punishment, którą Ziggler wygrał i zdobył tytuł pierwszy raz w karierze[80][81][82]. Następnej nocy na Raw, Kingston wykorzystał klauzulę rewanżową w two-out-of-three falls matchu i wygrał przez dyskwalifikację (Ziggler zachował tytuł). Jack Swagger zasugerował Guerrero, aby to jego menedżerowała zamiast Zigglera[83][84], wskutek czego na gali Night of Champions odbył się fatal four-way match o tytuł pomiędzy Zigglerem, Swaggerem, Alexem Rileyem i Johnem Morrisonem, z którego zwycięsko wyszedł Ziggler[85]. 19 września na Raw, Ziggler przegrał non-title match z Zackiem Ryderem, kiedy to gwiazda specjalna Hugh Jackman uderzył Zigglera podczas walki[86]. Od tej samej nocy Guerrero zaczęła menedżerować Swaggera, który pomagał wygrywać walki Zigglerowi[87]. Ziggler i Swagger nie zdobyli od Air Boom (Kingstona i Evana Bourne’a) ich tytułów WWE Tag Team Championship na galach Hell in a Cell i Vengeance, gdzie na Vengeance Ziggler obronił US Championship w walce z Ryderem[88][89]. Ziggler ponownie obronił tytuł w walce z Morrisonem na gali Survivor Series[90], jednakże miesiąc później na TLC: Tables, Ladders & Chairs stracił pas na rzecz Rydera[91].

26 grudnia na odcinku Raw, Ziggler pokonał WWE Championa CM Punka po interwencji ze strony Johna Laurinaitisa i stał się pretendentem do jego tytułu[92]. Na gali Royal Rumble przegrał z Punkiem o mistrzostwo[93]. Miesiąc później na gali Elimination Chamber był częścią Elimination Chamber matchu o WWE Championship, jednakże został wyeliminowany jako drugi przez Chrisa Jericho[94]. Nemeth stwierdził w wywiadzie z Kylem Edwardsem dla The Score Television Network, że przez udział w tym typie walki odniósł kilka pomniejszych kontuzji i jest mało chętny do brania udziału w Elimination Chamber matchach[95].

19 marca na Raw Ziggler i Swagger zostali ogłoszeni członkami zwycięskiej drużyny Laurinaitisa w 12-osobowym tag team matchu na WrestleManii XXVIII, zaś dzień po WrestleManii na Raw zarówno Ziggler, jak i Swagger nie zdobyli United States Championship od Santino Marelli[96]. W kwietniu rywalizował z Brodusem Clayem, z którym przegrał na gali Extreme Rules[97]. W maju, Ziggler i Swagger przegrywali walki o tytuły tag team z Kofim Kingstonem i R-Truthem, przy czym Ziggler okazywał chęć odsunięcia się od Guerrero i Swaggera[98][99]. 11 czerwca na odcinku Raw, Ziggler pokonał The Great Khaliego, Swaggera i Christiana w fatal four-way elimination matchu stając się pretendentem do World Heavyweight Championship[100], jednakże na gali No Way Out przegrał z panującym mistrzem Sheamusem[101]. 24 godziny później na tygodniówce Raw, Guerrero zdecydowała się na walkę pomiędzy Zigglerem i Swaggerem; Ziggler wygrał pojedynek i Guerrero menedżerowała tylko niego[102]. Ziggler ponownie zawalczył o światowy tytuł na SmackDown z 29 czerwca, jednakże uległ w walce z Sheamusem i Alberto Del Rio[103].

World Heavyweight Champion (2012–2013)

edytuj
 
Ziggler z AJ Lee i jego walizką Money in the Bank w lutym 2013

3 lipca na SmackDown, Ziggler pokonał Alexa Rileya i zakwalifikował się o Money in the Bank ladder matchu o walizkę na tytuł World Heavyweight Championship[104]. 13 lipca wraz z Zackiem Ryderem i Justinem Robertsem byli uczestnikami wypadku samochodowego podczas powrotu z Comic-Conu, jednakże żaden z nich nie odniósł obrażeń[105]. Dwa dni później na gali Money in the Bank, Ziggler wygrał MitB ladder match i zdobył walizkę gwarantującą mu pojedynek o World Heavyweight Championship w dowolnym miejscu i czasie[106]. Po gali pay-per-view rozpoczął rywalizację z Chrisem Jericho, któremu zarzucił, że nie jest już tak dobry jak dawniej, wskutek czego ten dwukrotnie zaatakował Zigglera[107][108] i pokonał go na gali SummerSlam[109]. Dobę później na Raw, Ziggler pokonał Jericho w rewanżu i utrzymał walizkę Money in the Bank, a także poprzez zwycięstwo zawieszono kontrakt Jericho[110]. Ziggler rozpoczął rywalizację z Randym Ortonem, przez którego posiadacz walizki nie mógł użyć jej na Sheamusie[111]. Doprowadziło to do ich walki na gali Night of Champions, gdzie Orton wyszedł zwycięsko i zakończył rywalizację[112]. Na gali Survivor Series, Ziggler był kapitanem swojej drużyny w 5-on-5 elimination tag team matchu przeciwko drużynie Micka Foleya, gdzie wygrał walkę przypinając Ortona jako ostatniego i stając się jedynym niewyeliminowanym uczestnikiem starcia[113].

 
Ziggler jako World Heavyweight Champion podczas wejściówki do ringu z AJ Lee i Big E Langstonem

Ziggler rozpoczął feud z Johnem Ceną, gdzie pomagał dowieść z Vickie Guerrero, iż Cenę i AJ Lee łączy romans. 16 grudnia na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs pokonał Cenę w ladder matchu i obronił walizkę Money in the Bank po interwencji ze strony Lee, która zdradziłą Cenę i pomogła zwyciężyć Zigglerowi[114]. Następnej nocy na Raw podczas dyskusji pomiędzy Vickie i AJ, druga pocałowała Zigglera, po czym Guerrero zrezygnowała z menedżerowania Dolpha. Ziggler i Lee zmierzyli się z Ceną i Guerrero, jednakże pojedynek zakończył się dyskwalifikacją po tym jak Cenę zaatakował debiutujący Big E Langston, który rozpoczął współpracę z Dolphem i AJ Lee[115]. Ziggler zakończył rywalizację z Ceną poprzez przegraną z nim na odcinkach Raw z 7 i 14 stycznia 2013[116][117]. Wziął udział w Royal Rumble matchu jako pierwsza osoba wchodząca do ringu i przetrwał w nim pięćdziesiąt minut, po czym został wyeliminowany przez Sheamusa[118]. Dzień później na Raw, Ziggler i powracający Jericho zawalczyli z Team Hell No (Danielem Bryanem i Kanem) o WWE Tag Team Championship, lecz przegrali ów pojedynek[119]. Po tym jak Ziggler i Langston pokonali Bryana i Kane’a w singlowych walkach[120][121], duo otrzymało szansę na walkę o tytuły tag-team na WrestleManii 29[122], lecz przegrali starcie[123].

24 godziny po WrestleManii na tygodniówce Raw, Ziggler wykorzystał walizkę Money in the Bank na kontuzjowanym Alberto Del Rio i zdobył World Heavyweight Championship po raz drugi w karierze[124]. Ziggler zaczął rywalizację zarówno z Del Rio, jak i Jackiem Swaggerem[125][126][127], lecz mistrz odniósł kontuzję wyłączającą go z obrony tytułu na gali Extreme Rules[128][129][130][131][132]. Na gali odbyła się walka o miano pretendenta, którą wygrał Del Rio. 16 czerwca na gali Payback, Ziggler stracił tytuł na rzecz Del Rio. Podczas walki odbyła się podwójna zmiana charakterów postaci: Ziggler stał się protagonistą, zaś Del Rio antagonistą[133][134][135]. 14 lipca na gali Money in the Bank, AJ spowodowała przegraną Zigglera w rewanżu o tytuł, gdzie zaatakowała Del Rio pasem mistrzowskim powodując dyskwalifikację[136]. Następnej nocy na Raw, Ziggler zakończył współpracę z AJ Lee, po czym ona i Langston zaatakowali Zigglera[137]. Ziggler na krótko sprzymierzył się z Kaitlyn (rywalką Lee) i wspólnie pokonali AJ i Langstona w mixed tag team matchu na gali SummerSlam[138].

Intercontinental Champion (2013–2015)

edytuj
 
Ziggler pozujący w ringu podczas gali w 2013

Po gali SummerSlam, Ziggler i wiele innych gwiazd WWE opowiedziało się przeciwko Triple H i frakcji The Authority, przez którego Daniel Bryan stracił WWE Championship. We wrześniu na gali Night of Champions przegrał z Deanem Ambrosem o jego tytuł United States Championship[139]. Ziggler również nie zdołał zdobyć Intercontinental Championship od Curtisa Axela na tygodniówce Raw z 11 listopada[140]. 9 stycznia 2014 na odcinku Superstars odniósł kolejną kontuzję podczas walki z Rybackiem. Powrócił jako uczestnik Royal Rumble matchu, jednakże został wyeliminowany przez Romana Reignsa[141]. W lutym otrzymał możliwość walki o Intercontinental Championship należący do Big E, jednakże ponownie nie pokonał mistrza. Na WrestleManii XXX wziął udział w 31-osobowym Andre the Giant Memorial Battle Royalu, gdzie został wyeliminowany przez Alberto Del Rio[142]. 29 czerwca na gali Money in the Bank, Ziggler wziął udział w kolejnym Money in the Bank ladder matchu o walizkę na tytuł WWE World Heavyweight Championship, którą wygrał Seth Rollins[143].

 
Dolph Ziggler jako Intercontinental Champion przy jego trzecim panowaniu

Ziggler wziął udział w battle royalu o zwakowany Intercontinental Championship na gali Battleground z 20 lipca, aczkolwiek został jako ostatni wyeliminowany przez The Miza[144]. Po tym jak Ziggler pokonał Miza w non-title matchu dobę później na odcinku Raw, otrzymał szansę na rewanż na gali SummerSlam, na której pokonał Miza i stał się dwukrotnym posiadaczem tytułu[145]. 24 godziny później na Raw obronił pas przeciwko Mizowi[146]. We wrześniu na gali Night of Champions stracił pas na rzecz Miza, lecz dzień później na Raw odzyskał mistrzostwo[147][148]. Ziggler obronił tytuł w walce z Cesaro 26 września na SmackDown[149], trzy dni później w walce z Mizem i Cesaro na Raw[150] oraz na gali Hell in a Cell w two-out-of-three falls matchu.

28 października 2014 na odcinku Raw, Ziggler sprzymierzył się z dawnym rywalem Johnem Ceną i dołączył do jego drużyny w 5-on-5 elimination tag team matchu na galę Survivor Series[151]. 10 listopada został zaatakowany przez powracającego Luke’a Harpera[152], któremu tydzień później Authority przyznało walkę z Zigglerem o tytuł Intercontinental. Harper zdobył tytuł, tym samym kończąc trzecie panowanie Zigglera przy 56 dniach[153].

Na gali Survivor Series, Ziggler ponownie stał się jedyną niewyeliminowaną osobą w walce i dał zwycięstwo drużynie Johna Ceny po interwencji ze strony Stinga. Dodatkową stypulacją walki było to, iż jeśli drużyna Ceny wygra, to Authority zostanie rozwiązane[154]. W grudniu na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs pokonał Harpera w ladder matchu i czwarty raz zdobył Intercontinental Championship[155]. 5 stycznia 2015 na odcinku Raw, przywrócone Authority zmusiło Zigglera do obrony jego tytułu w walce z Bad News Barrettem w zwykłej walce oraz później w two-out-of-three falls matchu, który wygrał pretendent i zabrał tytuł Zigglerowi. Pod koniec show, Ziggler, Ryback i Erick Rowan zostali (według scenariusza) zwolnieni z WWE[156].

Dwa tygodnie później na Raw, trójka została przywrócona do pracy po tym jak Cena pokonał Setha Rollinsa[157]. Ziggler wystąpił w 2015 Royal Rumble matchu jako trzydziesty uczestnik, lecz został szybko wyeliminowany przez Big Showa i Kane’a[158]. Na gali Fastlane, Ziggler, Rowan i Ryback przegrali z Rollinsem, Showem i Kanem w sześcioosobowym tag team matchu[159]. Na WrestleManii 31 był członkiem siedmioosobowego ladder matchu o Intercontinental Championship, który wygrał Daniel Bryan[160].

Różne rywalizacje (2015–2016)

edytuj

Po przegraniu walki o Intercontinental Championship z Danielem Bryanem na Raw po WrestleManii 31[161], Ziggler i Bryan zostali zaatakowani przez powracającego Sheamusa[162][163]. Sheamus wyzwał Zigglera do Kiss My Arse matchu na gali Extreme Rules, który Ziggler wygrał[164], jednakże to Sheamus zmusił Zigglera do pocałowania jego pośladków[165]. Ziggler przegrał w rewanżu z Sheamusem na gali Payback[166]. Ziggler wziął udział w Elimination Chamber matchu o zwakowany Intercontinental Championship na gali Elimination Chamber, który wygrał Ryback[167]. W czerwcu wziął udział w walce o walizkę Money in the Bank, którą wygrał Sheamus[168]. 4 lipca na gali The Beast in the East w Japonii, Ziggler i John Cena pokonali Kinga Barretta i Kane’a w walce wieczoru[169].

Ziggler został dołączony do scenariusza związanego z romansem z Laną, byłą menedżerką Ruseva, kiedy to pocałowała go na tygodniówce Raw z 25 maja i serwowała jako jego valet[170][171]. W czerwcu rozpoczęli rywalizację z Rusevem oraz Summer Rae, która stała się jego menedżerką[172][173]. Ziggler odniósł kontuzję (według scenariusza)[174][175], dzięki czemu wrestler mógł zrobić przerwę od występów i uczestniczyć na planie filmu 6:42[176]. Ziggler zawalczył z Rusevem na gali SummerSlam, co zakończyło się podwójnym wyliczeniem pozaringowym po interwencji ze strony Lany i Rae[177][178]. Ziggler pokonał Ruseva w rewanżu we wrześniu na gali Night of Champions[179][180][181]. Scenariusz zakończono 11 października, kiedy to portal TMZ podał informację o prawdziwych zaręczynach Ruseva i Lany, wskutek czego ta powróciła do menedżerowania przyszłego męża[182][183]. Następnej nocy na Raw, Ziggler nie zdołał pokonać Johna Cenę o jego United States Championship[177].

22 października na odcinku SmackDown zaczął krótką rywalizację z debiutującym w głównym rosterze Tylerem Breezem, który sprzymierzył się z Summer Rae i zaatakował Zigglera po jednej z jego walk[184]. W międzyczasie wziął udział w turnieju o zawieszony WWE World Heavyweight Championship, gdzie pokonał The Miza w pierwszej rundzie[185], lecz w ćwierćfinale został przegrał z Deanem Ambrosem[186]. Ziggler przegrał z Breezem na gali Survivor Series[187]. Dołączył do 2016 Royal Rumble matchu jako 28. uczestnik, lecz wyeliminował go ostateczny zwycięzca Triple H[188]. 15 lutego na Raw wziął udział w fatal five-way matchu o Intercontinental Championship, w którym Kevin Owens zdobył tytuł po przypięciu Breeze’a[189]. Na gali Fastlane przegrał walkę z Owensem o tytuł[190]. W kolejnych tygodniach zaostrzył konflikt z grupą The Authority, gdzie 14 marca na odcinku Raw zawalczył z Triple H’em o możliwość wyboru dowolnego rywala (prócz Triple H’a) na WrestleManii 32; Ziggler przegrał pojedynek[191]. Na WrestleManii wziął udział w siedmioosobowym ladder matchu o Intercontinental Championship, który wygrał Zack Ryder[192][193].

Po WrestleManii rozpoczął kwartalną rywalizację z Baronem Corbinem, którego pokonał podczas pre-show gali Payback[194]. Duo zawalczyło ze sobą w no disqualification matchu na gali Extreme Rules, gdzie tym razem Corbin wyszedł zwycięsko[195]. 23 maja na Raw wyzwał Corbina do klasycznej zapaśniczej walki na przyszłotygodniowy odcinek[196], jednakże w pierwszej minucie walki został zdyskwalifikowany po kopnięciu w krocze rywala[197]. Rywalizacja zakończyła się trzecim pojedynkiem na gali Money in the Bank, który wygrał Corbin[198].

SmackDown (od 2016)

edytuj

19 lipca podczas WWE draftu, Ziggler został przeniesiony do brandu SmackDown[199]. 26 lipca na odcinku SmackDown wygrał six-pack challenge z Johnem Ceną, Brayem Wyattem, Baronem Corbinem, AJ Stylesem i Apollo Crewsem o miano pretendenta do tytułu WWE World Championship dzierżonego przez Deana Ambrose’a[200]. 2 sierpnia na SmackDown obronił miano pretendenta w walce z Wyattem[201]. 21 sierpnia na gali SummerSlam przegrał z Ambrosem o tytuł[202]. Dwa dni później na SmackDown zawalczył ze Stylesem w dodatkowym warunkiem, iż jeśli Ziggler wygra, zostanie dołączony do walki wieczoru gali Backlash o tytuł, lecz ostatecznie przegrał pojedynek[203]. Na gali Backlash przegrał z The Mizem o jego Intercontinental Championship po tym jak żona Miza Maryse spryskała twarz Zigglera nieznaną cieczą i spowodowała jego przegraną[204]. Po kolejnych przegranych z Mizem[205], Ziggler wyzwał Miza do ostatecznej walki o tytuł na gali No Mercy, gdzie postawił swoją karierę na szali w razie przegranej[206]. 4 października na SmackDown podczas segmentu MizTV, gospodarz przedstawił byłych członków grupy The Spirit Squad Kenny’ego i Mikeya, którzy ostatecznie zaatakowali Zigglera[207]. Na gali No Mercy, Ziggler pokonał Miza i zdobył po raz piąty tytuł IC pomimo interwencji ze strony Maryse i Spirit Squad[208].

1 listopada na SmackDown po pokonaniu Curta Hawkinsa, Ziggler wyzwał dowolnego członka rosteru Raw do walki o jego tytuł na gali Survivor Series, którym okazał się Sami Zayn. Przed Survivor Series, Ziggler stracił tytuł na rzecz Miza podczas 900. odcinka SmackDown[209]. Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs przegrał z Mizem o tytuł w ladder matchu, tym samym kończąc ich rywalizację[210]. 13 grudnia na SmackDown przypiął Deana Ambrose’a w fatal four-way elimination matchu stając się pretendentem do WWE Championship należącego do Stylesa[211]. 27 grudnia na SmackDown odbył się triple threat match o tytuł pomiędzy Zigglerem, Baronem Corbinem i Stylesem, w którym mistrz obronił tytuł. 3 stycznia 2017 na odcinku SmackDown po przegranej z Corbinem w singlowym meczu, Ziggler stał się antagonistą po raz pierwszy od 2013, gdzie zaatakował Kalisto w ringu oraz pobił się z Apollo Crewsem na zapleczu[212]. Dwa tygodnie później gościł w segmencie „King’s Court” prowadzonym przez Jerry’ego „The King” Lawlera, w którym przypomniał mu o zawale serca po walce z Zigglerem, po czym na koniec segmentu kopnął gospodarza w klatkę piersiową[213]. Na gali Royal Rumble wziął udział w Royal Rumble matchu jako 24. uczestnik, lecz został wyeliminowany przez Brocka Lesnara[214]. Dwa tygodnie później na gali Elimination Chamber przegrał z Crewsem i Kalisto w 2-on-1 handicap matchu[215].

Inne media

edytuj

Nemeth wraz z Marią Kanellis i Eve Torres pojawili się na odcinku teleturnieju Grasz czy nie grasz z 3 listopada 2009[216]. Wystąpił również w talk-show Lopez Tonight w dniu 9 sierpnia 2010[217]. Nemeth regularnie występował w internetowym show wrestlera WWE Zacka Rydera pt. Z! True Long Island Story, gdzie prowadził swoją część show o nazwie „Ask Z Heel”. Show zakończono produkować 11 stycznia 2013.

Ziggler był częścią ośmiu gier video federacji WWE. Jego postać zadebiutowała w grze WWE SmackDown vs Raw 2010, po czym wystąpił w każdej kolejnej corocznej części aż do najnowszego WWE 2K17[218].

Filmografia

edytuj
Film
Rok Tytuł Rola Notka
2015 Dlaczego mi nie powiedziałeś? (Me Him Her) N/A Debiut filmowy[219]
2016 Śmiertelne odliczanie (Countdown) Ray Fitzpatrick [220]
Telewizja
Lata Tytuł Rola Notki
2009 Grasz czy nie grasz Gościnny bankier Specjalna edycja z wrestlerami WWE[216]
2010 Lopez Tonight On sam Odcinek 121[217]
2011 Silent Library Sezon 4, odcinek 62[221]
2014–2017 Total Divas Gość (Sezony 2–3, 6)
Powracająca postać (Sezony 4–5): 14 odcinków
Internetowe show
Lata Tytuł Rola Notki
2011–2013 Z! True Long Island Story On sam Segmenty ‘Ask the Heel’[222][223]
2012–2013; 2014 WWE Download Prowadzący
2013–2015 The JBL and Cole Show On sam Gość (Sezon 1), powracająca postać (Sezony 2–5)

Życie prywatne

edytuj

Nemeth stał się fanem profesjonalnego wrestling już w wieku pięciu lat, po czym zdecydował się dołączyć do tego biznesu w wieku 12 lat[8][10]. Jego młodszy brat Ryan był również profesjonalnym wrestlerem, który pracował w WWE i był przydzielony do rozwojówki NXT pod pseudonimem Briley Pierce[224]. Mają też młodszego brata o imieniu Donald (przydomek „Donny”[225]), który jest podejrzany o morderstwo popełnione w 2016[226].

Ziggler spotykał się z komediantką Amy Schumer. W 2013 i 2014 zmienił partnerkę na Nikki Bellę, zaś od 2015 jest w związku z wrestlerką WWE Daną Brooke[227][228]. Nemeth jest absolwentem Kent State University[229]. Przed dołączeniem do WWE żył w Phoenix w Arizonie, gdzie studiował prawo w Arizona State University[8][229].

Nemeth jest bliskim przyjacielem z obecnym wrestlerem WWE Michaelem Brendlim, z którym mieszkał na Florydzie do 2008[230].

Wyjawił podczas wywiadu z Coltem Cabaną, iż przyjął imię „Dolph” po pradziadku, zaś nazwisko „Ziggler” wymyślił jego przyjaciel.

Styl walki

edytuj
 
Ziggler wykonujący jumping DDT na Albercie Del Rio
 
Ziggler aplikujący chwyt sleeper hold na Rybacku
 
Ziggler wykonujący famouser na The Mizie
  • Motywy muzyczne
    • „Never Thought My Life Could Be This Good” ~ Jim Johnston[280] (19 września 2005 – listopad 2005; używany podczas menedżerowania Kerwina White’a)
    • „Team Spirit” ~ Jim Johnston (23 stycznia 2006 – 27 listopada 2006; używany jako część grupy The Spirit Squad)
    • „Big Style” ~ Freebie & The Bean (FCW; 17 stycznia 2007 – 18 sierpnia 2008)
    • „Time to Shout” ~ William Kingswood (18 września 2008 – 22 czerwca 2009)
    • „I Am Perfection” ~ Cage 9 i Jim Johnston[281][282] (26 lipca 2009 – 18 lipca 2011)
    • „I Am Perfection (V2)” ~ Downstait i Jim Johnston[283] (25 lipca 2011 – 20 listopada 2011)
    • „Here to Show the World” ~ Downstait i Jim Johnston[284] (od 21 listopada 2011)

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj
 
Ziggler jako dwukrotny posiadacz World Heavyweight Championship

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Dolph Ziggler Profile. Online World of Wrestling. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p John M. Milner: Nick Nemeth. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 19 grudnia 2006. [dostęp 2012-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 kwietnia 2015)].
  3. ↑ a b Adam Martin: Dark match from Raw in Memphis, identity of wrestler, The Condemned. WrestleView, 16 września 2008. [dostęp 2008-09-16].
  4. ↑ a b Dolph Ziggler. WWE. (ang.).
  5. ↑ Lance Storm: Q and A. Storm Wrestling. (ang.).
  6. ↑ wwe in salzburg, austria! as close to the hungarian motherland as we get! but grammas from the south side of hollywood! quiet, russ!. (ang.).
  7. ↑ St. Ed’s Wrestling State Placers. St. Edward High School. [dostęp 2011-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 października 2011)].
  8. ↑ a b c d Gary Herron: WWE’s Dolph Ziggler once planned on law career. [w:] Rio Rancho Observer [on-line]. 26 maja 2010. [dostęp 2010-05-29].
  9. ↑ a b c 2009–2010 Kent State University Wrestling Media Guide. Kent State University, 2009, s. 26.
  10. ↑ a b c d e f David Walsh: Dolph Ziggler among WWE superstars scheduled for Sunday show. [w:] The Herald-Dispatch [on-line]. 7 października 2008. [dostęp 2010-01-06].
  11. ↑ The 20 most impressive physiques in WWE history. [w:] WWE [on-line].
  12. ↑ Jim Varsallone: WWE superstar Dolph Ziggler prepares for TV life on Syfy. [w:] The Miami Herald [on-line]. September 2010. s. 2. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 maja 2011)].
  13. ↑ Ready to Rumble. WWE, 23 stycznia 2006. [dostęp 2007-12-26].
  14. ↑ Dale Plummer: Raw: Gee, Triple H wins, surprise, surprise. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 21 lutego 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2014)].
  15. ↑ Dale Plummer: Raw: Testing the HBK-McMahons feud. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 14 marca 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  16. ↑ a b History of the World Tag Team Championship – Spirit Squad. WWE, 3 kwietnia 2006. [dostęp 2008-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2008)].
  17. ↑ Chris Sokol: Raw: Debuts, new tag champs, staredowns. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 4 kwietnia 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  18. ↑ Dale Plummer: Raw: HHH helps out HBK. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 22 maja 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  19. ↑ Dale Plummer: Raw: DX pranks – butts, boobs, slime. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 20 czerwca 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 października 2014)].
  20. ↑ a b Louie Dee: It happens. WWE, 26 czerwca 2006. [dostęp 2008-08-08].
  21. ↑ a b Ed Williams III: Stolen Championship. WWE, 3 lipca 2006. [dostęp 2008-08-08].
  22. ↑ Dale Plummer, Tylwalk, Nick: DX returns with a Vengeance. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 21 czerwca 2006. [dostęp 2010-01-06].
  23. ↑ Zack Zeigler: DX dismantles the Spirit Squad. WWE, 15 lipca 2006. [dostęp 2008-08-08].
  24. ↑ Dale Plummer: Raw: Baby, Flair’s still a main eventer. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 25 lipca 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  25. ↑ Brian Elliott: Unforgiven just averages out. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 18 września 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  26. ↑ Yves LeRoux: Raw: Montreal crowd hot for super show. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 19 września 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  27. ↑ Dale Plummer: Raw: The King’s court invades. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 27 września 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 kwietnia 2015)].
  28. ↑ Dale Plummer: Raw: Brands mix at Family Reunion. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 10 października 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  29. ↑ Dale Plummer: Raw: Bring out the „celebrities”. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 17 października 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  30. ↑ a b Zack Zeigler: On the same page?. WWE, 23 października 2006. [dostęp 2008-08-08].
  31. ↑ Brian Elliott: K-Fed costs Cena at Cyber Sunday. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 11 czerwca 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2015)].
  32. ↑ Dale Plummer: Raw: The return of the Hardys. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 28 listopada 2006. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2014)].
  33. ↑ January 17, 2007–OVW TV Tapings in Louisville, Kentucky. Online World of Wrestling, 17 stycznia 2007. [dostęp 2008-08-09].
  34. ↑ Valley Wrestling in Elizabethtown, Kentucky before 270 fans. Online World of Wrestling, 24 marca 2007. [dostęp 2008-08-09].
  35. ↑ August 10, 2007–OVW Six Flags in Louisville, Kentucky at Six Flags Kentucky Kingdom. Online World of Wrestling, 10 sierpnia 2007. [dostęp 2008-08-09].
  36. ↑ September 15, 2007–Florida Championship Wrestling in New Port Richey, Florida at the Jewish Community Center. Online World of Wrestling, 15 września 2007. [dostęp 2008-08-09].
  37. ↑ November 10, 2007–Florida Championship Wrestling – Dave Williams Celebrity Tribute to Jesse’s Place in Crystal River, Florida at the Lecanto High School. Online World of Wrestling, 10 listopada 2007. [dostęp 2010-01-06]. Cytat: Nick Nemeth (w/Big Rob)
  38. ↑ April 15, 2008–Florida Championship Wrestling in New Port Richey, Florida at the Bourbon Street Night Club. Online World of Wrestling, 15 kwietnia 2008. [dostęp 2010-01-06].
  39. ↑ a b August 16, 2008–Florida Championship Wrestling in Florida. Online World of Wrestling, 16 sierpnia 2008. [dostęp 2010-01-06].
  40. ↑ Dolph Ziggler suspended for 30 days. WWE, 10 października 2008. [dostęp 2008-10-10].
  41. ↑ Wade Keller: Keller’s WWE Raw Report 11/17: Ongoing coverage of live show including Santino raps for Akon, Orton-Punk. Pro Wrestling Torch, 17 listopada 2008. [dostęp 2010-01-07].
  42. ↑ Nick Tylwalk: Raw: Enemies of Jericho’s enemies become his friends. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2 grudnia 2008. [dostęp 2009-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 stycznia 2015)].
  43. ↑ Matt Bishop: Raw: A night of Slammys, solid matches. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 8 grudnia 2008. [dostęp 2009-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 stycznia 2015)].
  44. ↑ 2009 WWE Supplemental Draft results. WWE, 15 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-15].
  45. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Batista takes a bite out of Legacy. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 18 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 lutego 2015)].
  46. ↑ Michael Burdick: Bedlam beckons Backlash. WWE, 24 kwietnia 2009. [dostęp 2009-05-02].
  47. ↑ Andy McNamara: Punk wins, but Hardy stands tall. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 1 maja 2009. [dostęp 2009-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2014)].
  48. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Hardy’s hot, Edge is not. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 8 maja 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2014)].
  49. ↑ Jon Waldman: Smackdown: re-writing a good show. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 16 maja 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 grudnia 2014)].
  50. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Edge talks tough, but Hardy delivers. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 22 maja 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 grudnia 2014)].
  51. ↑ Brian Elliott: Mysterio & Jericho save The Bash from wash-out. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 29 czerwca 2009. [dostęp 2009-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2015)].
  52. ↑ Brian Elliott: Night of Champions: Punk loses title, but keeps star performer tag. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 26 lipca 2009. [dostęp 2009-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2015)].
  53. ↑ Chris Sokol, Sokol, Bryan: Title changes highlight Hell in a Cell. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 5 października 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2015)].
  54. ↑ Jon Waldman: Smackdown: Building to Bragging Rights. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 10 października 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2014)].
  55. ↑ Matt Bishop: Smackdown: Spear, spear, spear. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 27 lutego 2010. [dostęp 2010-04-07].
  56. ↑ Dale Plummer, Nick Tylwalk: Undertaker ends Shawn Michaels’ career in thrilling rematch to cap off Wrestlemania XXVI. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 29 marca 2010. [dostęp 2010-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2014)].
  57. ↑ Mike Tedesco: Smackdown Recap – 6/18/10. WrestleView, 19 czerwca 2010. [dostęp 2010-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 czerwca 2010)].
  58. ↑ Adam Martin: Smackdown Recap – 7/9/10. WrestleView, 10 lipca 2010. [dostęp 2010-07-29].
  59. ↑ Adam Martin: Money in the Bank PPV Results – 7/18/10. WrestleView, 18 lipca 2010. [dostęp 2010-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lipca 2010)].
  60. ↑ Steve Gerweck: Spoilers: WWE Smackdown for August 6. WrestleView, 29 lipca 2010. [dostęp 2010-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 września 2010)].
  61. ↑ a b Dolph Ziggler’s First Intercontinental Championship Reign. WWE, 6 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2010)].
  62. ↑ Adam Martin: SummerSlam: Ziggler vs. Kingston – IC Title. WrestleView, 15 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2010)].
  63. ↑ Nick Tylwalk: Few gimmicks, more title changes at Night of Champions. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 20 września 2010. [dostęp 2010-09-21].
  64. ↑ Dale Plummer, Nick Tylwalk: The fate of Cena is finally decided at so-so Survivor Series. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 22 listopada 2010. [dostęp 2010-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2015)].
  65. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: Season 3 mercifully ends with new breakout diva crowned. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 30 listopada 2010. [dostęp 2010-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lipca 2012)].
  66. ↑ James Caldwell: WWE News: NXT Season 4 cast – full list of Pros & Rookies for the new season of NXT, plus noticeable absences. Pro Wrestling Torch, 30 listopada 2010. [dostęp 2010-12-01].
  67. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: First rookie sent packing. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 5 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-07].
  68. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: Another one bites the dust. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 9 lutego 2011. [dostęp 2011-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 października 2014)].
  69. ↑ Bryan Sokol: TLC delivers highs, lows and a new champ. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 20 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2015)].
  70. ↑ James Caldwell: WWE News: Smackdown Spoilers – four big developments at Tuesday’s TV taping for Friday’s first episode of 2011. Pro Wrestling, 5 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-05].
  71. ↑ Dale Plummer, Nick Tylwalk: Super-size Royal Rumble saves biggest surprise for last. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 30 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lipca 2012)].
  72. ↑ Dave Hillhouse: Smackdown: Edge and Del Rio avoiding collision course. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 5 lutego 2011. [dostęp 2011-02-10].
  73. ↑ Matt Bishop: Smackdown: Green Bay Packers LB helps even odds for Edge. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 12 lutego 2011. [dostęp 2011-02-20].
  74. ↑ Matt Bishop: Raw: Finally, The Rock has returned to WWE. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 15 lutego 2011. [dostęp 2011-02-20].
  75. ↑ Dave Hillhouse: Smackdown: 600 birthday smacks. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 19 lutego 2011. [dostęp 2011-02-20].
  76. ↑ James Caldwell: WWE News: Smackdown results – two new World Hvt. champions on the same night, Ziggler „fired,” open slot at Chamber PPV. Pro Wrestling Torch, 18 lutego 2011. [dostęp 2011-02-20].
  77. ↑ Dale Plummer: Raw: Stone Cold stuns Cole’s Wrestlemania plans. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 7 marca 2011. [dostęp 2011-03-08].
  78. ↑ Dale Plummer: Raw: Cena wrecked on the Road to Wrestlemania. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 14 marca 2011. [dostęp 2011-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lipca 2014)].
  79. ↑ Matt Bishop: The Rock costs Cena as The Miz retains at WrestleMania XXVII. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 7 marca 2011. [dostęp 2011-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2015)].
  80. ↑ a b Dolph Ziggler’s First United States Championship. WWE, 19 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 czerwca 2012)].
  81. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 5/30: Complete „virtual time” coverage of live Raw – Cena vs. Truth main event, Kharma speaks. Pro Wrestling Torch, 30 maja 2011. [dostęp 2011-06-20].
  82. ↑ Mitch Passero: Dolph Ziggler def. Kofi Kingston (New United States Champion). WWE, 19 czerwca 2011. [dostęp 2012-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 września 2011)].
  83. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 8/15: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Triple H addresses Summerslam, Punk-Nash, missing segment, WWE Title match. Pro Wrestling Torch, 15 sierpnia 2011. [dostęp 2011-10-26].
  84. ↑ Xander Assaad: Xander’s WWE Raw Report 8/29: Alt. perspective review of Raw Supershow, why was it a „wildly uneven” show?. Pro Wrestling Torch, 29 sierpnia 2011. [dostęp 2011-10-26].
  85. ↑ Kevin Powers: U.S. Champion Dolph Ziggler won the Fatal 4-Way Match. WWE, 18 września 2011. [dostęp 2012-01-07].
  86. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 9/19: Complete „virtual-time” coverage of live Raw Supershow following Night of Champions. Pro Wrestling Torch, 19 września 2011. [dostęp 2011-09-22].
  87. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 9/26: Complete „virtual-time” coverage of live Raw Supershow leading to Hell in a Cell. Pro Wrestling Torch, 26 września 2011. [dostęp 2011-10-26].
  88. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Hell In A Cell PPV Results 10/2: Complete „virtual time” coverage of live PPV. Pro Wrestling Torch, 2 października 2011. [dostęp 2011-10-12].
  89. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Vengeance PPV Results 10/23: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Triple H & Punk, Cena vs. Del Rio, Henry vs. Show. Pro Wrestling Torch, 24 października 2011. [dostęp 2011-10-24].
  90. ↑ Nick Tylwalk: No swerves but plenty of Rock and Punk at Survivor Series. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 21 listopada 2011. [dostęp 2011-12-08].
  91. ↑ Dave Hillhouse: TLC: The trouble with tables. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 18 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2014)].
  92. ↑ Matt Bishop: Raw: CM Punk returns home, runs the gauntlet. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 27 grudnia 2012. [dostęp 2012-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 stycznia 2012)].
  93. ↑ Dale Plummer, Nick Tylwalk: The Great White takes a big bite out out of the 25th Royal Rumble. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 30 stycznia 2012. [dostęp 2012-02-17].
  94. ↑ Raw Elimination Chamber Match. WWE, 30 stycznia 2012. [dostęp 2012-01-30].
  95. ↑ Dolph Ziggler with Arda Ocal. The Score Television Network, 9 marca 2012. [dostęp 2012-03-09].
  96. ↑ Caldwell’s WWE Raw Results 4/2: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – WM28 fall-out, how will Cena respond to Rock loss?, two big title matches.
  97. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Extreme Rules PPV Report 4/29: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Brock-Cena, Punk-Jericho in Chicago. Pro Wrestling Torch, 29 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-30].
  98. ↑ WWE Tag Team Champions Kofi Kingston & R-Truth vs. Jack Swagger & Dolph Ziggler. WWE. [dostęp 2012-05-10].
  99. ↑ Caldwell’s WWE Raw results 5/28: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw #991 – Show vs. Brodus teased main event, Punk-Bryan, no Cena.
  100. ↑ Nick Tylwalk: Raw: Vince McMahon stops by for a John Laurinaitis performance review. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. 11 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-12].
  101. ↑ a b c James Caldwell: Caldwell’s WWE No Way Out report 6/17: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Cena vs. Show, potential „firings,” who will A.J. choose?. Pro Wrestling Torch, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-23].
  102. ↑ Nick Tylwalk: Raw: People Power goes out with a whimper in Long Island. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. 18 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-23].
  103. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 6/29: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Triple Threat match for the World Title.
  104. ↑ Greg Parks: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 7/3: Ongoing „virtual time” coverage of the live Great American Bash special, including 20-man Battle Royal; winner acts as GM for Smackdown next week. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-07-07].
  105. ↑ Patrick Michael: Zack Ryder, Dolph Ziggler Car Accident Shows How Far Wrestling Has Come – Yahoo! Sports. Sports.yahoo.com, 14 lipca 2012. [dostęp 2012-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 grudnia 2013)].
  106. ↑ a b James Caldwell: CALDWELL’S WWE MITB PPV REPORT 7/15: Complete „virtual time” coverage of live PPV – Punk vs. Bryan, Sheamus vs. Del Rio, two MITB matches. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-08-04].
  107. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 7/16: Complete „virtual-time” coverage of live Raw #998 – MITB PPV fall-out, Cena’s announcement.
  108. ↑ WWE News: Smackdown SPOILERS 7/27 – complete results for Friday’s show featuring #1 contender match.
  109. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE SUMMERSLAM PPV REPORT 8/19: Complete „virtual time” coverage of live PPV – Lesnar vs. Triple H, Punk vs. Cena vs. Show. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-08-20].
  110. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 8/20: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Punk-Cena, Lesnar opens show, Triple H „speculation,” Jericho farewell.
  111. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 8/24: Ongoing „virtual time” coverage of Friday night show, including Orton vs. Del Rio in a #1 Contender match.
  112. ↑ Randy Orton def. Dolph Ziggler. WWE, 16 września 2012. [dostęp 2012-09-23].
  113. ↑ WWE.com: Team Ziggler (Dolph Ziggler, Alberto Del Rio, Wade Barrett, Damien Sandow & David Otunga) def. Team Foley (Randy Orton, WWE Tag Team Champions Team Hell No, The Miz & Intercontinental Champion Kofi Kingston). [dostęp 2012-11-19].
  114. ↑ Irfan Nasir Styles: WWE.com: Dolph Ziggler def. John Cena (Ladder Match for the World Heavyweight Championship Money in the Bank contract). WWE, 16 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-16]. Cytat: Dolph Ziggler def. John Cena (Ladder Match for the World Heavyweight Championship Money in the Bank contract)
  115. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 12/17: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – The strangest show of the year concludes with the debut of a new monster heel; Ric Flair returns.
  116. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 1/7: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score).
  117. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 1/14: Live, in-person results from 20th Anniv. show – Rock Concert, off-air happenings, more (updated w/Box Score).
  118. ↑ Full list of Royal Rumble Match participants and eliminations. WWE, 28 stycznia 2012. [dostęp 2012-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 stycznia 2013)].
  119. ↑ Nick Tylwalk: Raw: It’s The Rock, Brock, the wheel and The Shield in Vegas. SLAM! Wrestling, 29 stycznia 2013. [dostęp 2013-02-06].
  120. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 3/11: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – WWE recognizes Bearer by incorporating him into Taker-Punk, Lesnar challenges Hunter, no Cena, more.
  121. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 3/15: Ongoing „virtual time” coverage of the Friday night show, including Henry vs. Ryback.
  122. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 3/18: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Hunter signs WM29 contract, IC Title match, more WM29 developments.
  123. ↑ CALDWELL’S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete „virtual-time” coverage of live PPV from MetLife Stadium – Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more.
  124. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 4/8: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over.
  125. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 4/15: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Lesnar returns, Punk walks away, WM29 fallout, new U.S. champion, more.
  126. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 4/19: Complete coverage of Friday night show, including Sheamus & Orton vs. Mark Henry & Big Show tag main event.
  127. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 4/26: Complete coverage of the loaded Friday night show, including Undertaker vs. Ambrose, Henry vs. Orton.
  128. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 4/29 (Hour 1): Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – Orton vs. Rhodes PPV-quality match, bizarre opening, more.
  129. ↑ WWE NEWS: Major updates on Ziggler’s concussion & health.
  130. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 5/10: Ongoing „virtual time” coverage of Friday show, including Daniel Bryan vs. Dean Ambrose, Jack Swagger vs. Big E. Langston.
  131. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 5/13 (Hour 1): Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – Jericho vs. Fandango Dance-off starts the show, World Title announcement.
  132. ↑ RAW NEWS: Next week’s top match, Where was Punk during Raw?, Ziggler returns, Henry’s return date, Kaitlyn’s „secret admirer”, Bryan vs. Rollins, Fandango, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-06-18].
  133. ↑ James Caldwell: PAYBACK NEWS: RVD returning, WWE attempts memorable end to Cena vs. Ryback, Punk returns vs. Jericho, new World champ. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-06-18].
  134. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE PAYBACK PPV RESULTS 6/16 (Hour 2): Punk vs. Jericho, New World Hvt. champion & double-turn. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-06-18].
  135. ↑ RAW NEWS: Lesnar returns to set up big feud, Henry retirement tease, Christian returns, Bryan injured?, Bryan & Hunter get heated, Stephanie-A.J., Smackdown match, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-06-18]. Cytat: WWE confirmed multiple heel and face turns during Raw. New World Hvt. champion Alberto Del Rio opened the show in full heel mode, Dolph Ziggler was presented as a face, and C.M. Punk is officially returning as a face.
  136. ↑ CALDWELL’S WWE MITB PPV RESULTS 7/14 (Hour 2): Ziggler vs. Del Rio for the World Title, Ryback vs. Jericho.
  137. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 7/15 (Hour 1): Immediate MITB fall-out, Ziggler vs. Del Rio re-match, Orton vs. Fandango.
  138. ↑ CALDWELL’S WWE SSLAM PPV RESULTS 8/18 (Hour 3): Cena vs. Bryan WWE Title main event, did Orton cash in?.
  139. ↑ a b United States Champion Dean Ambrose def. Dolph Ziggler.
  140. ↑ Mike Tedesco: WWE Raw Results – 11/11/13 (2-on-3 Handicap match). WrestleView. [dostęp 2013-12-21].
  141. ↑ Dolop Ziggler Injury update.
  142. ↑ James Caldwell: WRESTLEMANIA 30 PPV RESULTS (Hour 2): Complete „virtual-time” coverage of Cena vs. Bray, big moment for Cesaro in the Andre Battle Royal, Shield vs. Outlaws. Pro Wrestling Torch, 6 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-06].
  143. ↑ Caldwell, James: CALDWELL’S WWE MITB PPV RESULTS 6/29: Ongoing „virtual-time” coverage of WWE Title ladder match, MITB match, more. Pro Wrestling Torch, 29 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-30].
  144. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Battleground PPV report 7/20: Complete „virtual-time” coverage of live PPV – Cena defends WWE Title, IC Title battle royal, Usos vs. Wyatts Tag Title match, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-21].
  145. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE SummerSlam PPV Results 8/17. Pro Wrestling Torch, 17 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-17].
  146. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 8/18: Complete „virtual-time” coverage of Summerslam fall-out, Brock gets new WWE World Title belt, Ambrose & Rollins tear it up, more. Pro Wrestling Torch, 18 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-18].
  147. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE NoC PPV Report 9/21: Complete „virtual-time” coverage of live PPV – Lesnar vs. Cena. 21 września 2014. [dostęp 2014-09-21].
  148. ↑ Dolph Ziggler vs. The Miz – Intercontinental Championship Match: Raw, Sept 22, 2014. 21 września 2014. [dostęp 2014-09-23].
  149. ↑ Michael Burdick: SmackDown Results – Sept. 26, 2014: Big Show knocked out Rusev; Ambrose stole Rollins’ Money in the Bank briefcase. WWE, 26 września 2014.
  150. ↑ Anthony Benigno: WWE Raw results, September 29, 2014: Dean Ambrose pranks Seth Rollins and suffers The Authority’s wrath. WWE, 29 września 2014.
  151. ↑ John Cena and Dolph Ziggler form an unlikely alliance as the Survivor Series 10man tag begins to take shape.
  152. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw results 11/10: Complete „virtual-time” coverage of U.K. Raw – Cena vs. Ryback, Survivor Series teams formed, U.S. Title re-match, more. Pro Wrestling Torch, 10 listopada 2014. [dostęp 2014-11-11].
  153. ↑ Benigno, Anthony: WWE Raw live results: November 17, 2014. 17 listopada 2014. s. WWE.com. [dostęp 2014-11-17].
  154. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE S. Series PPV results 11/23: Complete „virtual-time” coverage of Team Cena vs. Team Authority, more. Pro Wrestling Torch, 23 listopada 2014. [dostęp 2014-11-23].
  155. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE TLC PPV report 12/14: Complete „virtual-time” coverage of Cena vs. Rollins, Roman Reigns involved, Ambrose vs. Wyatt, set-up for the Royal Rumble, more. Pro Wrestling Torch, 14 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-15].
  156. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results – 1/5/15 (The Authority resumes power). s. wrestleview.com. [dostęp 2015-01-06].
  157. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 1/19: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – final Rumble hype, big „Legends Reunion” theme, Brock Lesnar, Bryan’s Raw in-ring return, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 19 stycznia 2015. [dostęp 2016-07-31].
  158. ↑ James Caldwell: Royal Rumble PPV Report 1/25: Complete „virtual-time” coverage of Lesnar vs. Cena vs. Rollins for WWE Title, Royal Rumble, post-PPV Network show. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-01-26].
  159. ↑ Bobby Melok: Seth Rollins, Kane & Big Show def. Dolph Ziggler, Erick Rowan & Ryback. s. wwe.com. [dostęp 2015-02-22].
  160. ↑ James Wortman: Daniel Bryan won the Intercontinental Championship Ladder Match. WWE. [dostęp 2015-03-29].
  161. ↑ Nick Tylwalk: Raw: Lesnar runs wild, as does the crowd. s. Canoe.ca. [dostęp 2015-04-25].
  162. ↑ Nick Tylwalk: Raw: Lesnar runs wild, as does the crowd. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 20 marca 2015. [dostęp 2015-03-31].
  163. ↑ Mike Tedesco: WWE Raw Results – 3/30/15 (Night after WrestleMania 31). WrestleView, 30 marca 2015. [dostęp 2015-03-31].
  164. ↑ Michael Burdick: Dolph Ziggler def. Sheamus (Kiss Me Arse Match). WWE. [dostęp 2015-04-26].
  165. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S EXTREME RULES PPV REPORT 4/26: Complete „virtual-time” coverage of live PPV – Rollins vs. Orton steel cage, Cena vs. Rusev, Last Man Standing, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-04-27].
  166. ↑ We’re Sorry!.
  167. ↑ WWE Elimination Chamber 2015 results. [w:] WWE [on-line].
  168. ↑ Sheamus wins the Money in the Bank Contract Ladder Match. [w:] WWE [on-line].
  169. ↑ Brock Lesnar: The Beast in the East Live from Tokyo Results. [w:] WWE [on-line].
  170. ↑ Caldwell, James: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 5/18: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – Payback PPV fall-out, three title matches advertised, more. 18 maja 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-05-18].
  171. ↑ Caldwell, James: Caldwell’s WWE Raw Results 5/25. Pro Wrestling Torch, 24 maja 2015. [dostęp 2015-05-26].
  172. ↑ WWE Raw results, June 29, 2015: Bray Wyatt stalks Roman Reigns and Dolph and Lana go public. [w:] WWE [on-line].
  173. ↑ Caldwell, James: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 6/29: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – The Shield trio in big tag match, Cena’s U.S. Title Open Challenge, Dolph/Lana, more. 29 czerwca 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-06-29].
  174. ↑ WWE Raw results, July 6, 2015: Lesnar tears J&J to pieces, Randy Orton makes his return and Cesaro challenges Cena again. [w:] WWE [on-line].
  175. ↑ Dolph Ziggler suffers throat injury on Raw. [w:] WWE [on-line].
  176. ↑ Dolph Ziggler Out Of Action Due To Filming WWE Movie. [w:] WhatCulture.com [on-line].
  177. ↑ a b Caldwell, James: CALDWELL’S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Ongoing „virtual-time” coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more big matches. 23 sierpnia 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-08-23].
  178. ↑ Anthony Benigno: Dolph Ziggler vs. Rusev. WWE. [dostęp 2015-08-17].
  179. ↑ Caldwell, James: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 8/31: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – Sting opening Raw, Night of Champions hype, Beat the Clock, SSlam re-match, more. 31 sierpnia 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-08-31].
  180. ↑ Namako, Jason: WWE SMACKDOWN RESULTS – 9/3/15 (TAG TEAM MAIN EVENT). 3 września 2015. s. WrestleView. [dostęp 2015-09-07].
  181. ↑ John Clapp: Dolph Ziggler vs. Rusev. WWE. [dostęp 2015-09-07].
  182. ↑ WWE Stars Lana and Rusev Are Getting Married!!. 11 października 2015. s. TMZ. [dostęp 2015-10-14].
  183. ↑ WWE.com Exclusive: Lana confirms engagement to Rusev. 12 października 2015. s. WWE. [dostęp 2015-10-14].
  184. ↑ Parks, Greg: 10/22 WWE Smackdown Report by Greg Parks. 22 października 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-10-22].
  185. ↑ Caldwell, James: 11/9 WWE Raw Results – CALDWELL’s Complete Live Report. 9 listopada 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-11-09].
  186. ↑ Caldwell, James: 11/16 WWE Raw Results: CALDWELL’s Complete Live Report. 16 listopada 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-11-16].
  187. ↑ Clapp, John: Dolph Ziggler vs. Tyler Breeze. 19 listopada 2015. s. WWE.com. [dostęp 2015-11-19].
  188. ↑ James Caldwell: 1/24 WWE Royal Rumble PPV Results – CALDWELL’s Complete Live PPV Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-01-24].
  189. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results – 2/15/16 (Big Show vs. Braun Strowman). s. wrestleview.com. [dostęp 2016-02-16].
  190. ↑ James Caldwell: 2/21 WWE Fast Lane Results – CALDWELL’s Complete Live PPV Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 21 lutego 2016. [dostęp 2016-02-21].
  191. ↑ James Caldwell: 3/14 WWE Raw Results – CALDWELL’s Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 14 marca 2016. [dostęp 2016-06-03].
  192. ↑ James Caldwell: 3/21 WWE Raw Results – Caldwell’s Complete Live Report. s. PWTorch.com. [dostęp 2016-03-25].
  193. ↑ James Caldwell: 4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL’s Complete Live Report on Main PPV. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-03].
  194. ↑ James Caldwell: 5/1 WWE Payback Results – CALDWELL’s Complete Live Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-05-01].
  195. ↑ James Caldwell: 5/22 WWE Extreme Rules PPV Results – Caldwell’s Complete Live Report. Pro Wrestling Torch, 22 maja 2016. [dostęp 2016-05-22].
  196. ↑ James Caldwell: 5/23 WWE Raw TV Results – CALDWELL’s Complete Live Report. Pro Wrestling Torch, 23 maja 2016. [dostęp 2016-05-23].
  197. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW RESULTS – 5/30/16 (LIVE RESULTS FROM GREEN BAY, AJ STYLES AND THE CLUB ATTACK JOHN CENA, SIX MAN TAG MAIN EVENT). Wrestleview. [dostęp 2016-05-30].
  198. ↑ James Caldwell: 6/19 WWE MITB PPV Results – CALDWELL’S Complete Live Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-06-19].
  199. ↑ 2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era. WWE. [dostęp 2016-07-19].
  200. ↑ SmackDown Live results: July 26, 2016. WWE. [dostęp 2016-07-27].
  201. ↑ Greg Parks: 8/2 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-08-02].
  202. ↑ WWE SummerSlam Result: Dolph Ziggler vs Dean Ambrose For The WWE Title [online], wrestlezone.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  203. ↑ Greg Parks: 8/23 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-08-23].
  204. ↑ Caldwell, James: 9/11 WWE Backlash Results – CALDWELL’S Ongoing PPV Report. 11 września 2016. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-09-11].
  205. ↑ Greg Parks: 9/20 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-09-20].
  206. ↑ Greg Parks: 9/27 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-09-27].
  207. ↑ Greg Parks: 10/4 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-10-04].
  208. ↑ Adam Silverstein: WWE No Mercy 2016 results: Ziggler wins intercontinental title, Styles retains. CBS Sports, 10 października 2016. [dostęp 2016-10-13].
  209. ↑ SmackDown Live: Nov. 15 2016 | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  210. ↑ WWE TLC 2016 results: Styles retains title in epic TLC match, two new champions – CBSSports.com [online], cbssports.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  211. ↑ WWE SmackDown: Live Results, Reaction and Analysis for December 13 | Bleacher Report [online], bleacherreport.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  212. ↑ Adam Martin: WWE Smackdown Results – 1/3/17 (Live from Jacksonville, Royal Rumble contract signing, Miz vs. Dean Ambrose). [w:] Wrestleview [on-line]. 3 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-03].
  213. ↑ Greg Parks: 1/17 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report, including Alexa Bliss vs. Becky Lynch for the Smackdown Women’s Title in a Steel Cage. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 17 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-17].
  214. ↑ Jason Powell: 1/29 Powell’s WWE Royal Rumble 2017 live review: AJ Styles vs. John Cena for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns in a No DQ match for the WWE Universal Championship with Chris Jericho in a shark cage. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-01-29].
  215. ↑ Wade Keller: Keller’s WWE Elimination Chamber report 2/12: Ongoing coverage including Chamber, Bliss vs. Naomi, Tag Team Turmoil, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 12 lutego 2017. [dostęp 2017-02-12].
  216. ↑ a b James Caldwell: WWE News: WWE Week begins tonight on „Are You Smarter Than a Fifth Grader?” with The Miz, Big Show, Divas. Pro Wrestling Torch, 2 listopada 2009. [dostęp 2009-11-05].
  217. ↑ a b Steve Gerweck: WWE star Dolph Ziggler on „Lopez Tonight”. WrestleView, 9 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-10].
  218. ↑ 36 Superstars join WWE 2K17 roster in third Suplex City Census update | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  219. ↑ Dolph Ziggler Joins The Cast Of The Movie „Me Him Her”. [w:] SEScoops [on-line]. [dostęp 2013-08-15].
  220. ↑ Nick Paglino: Artwork Revealed for New Dolph Ziggler & Kane Movie, Kane Reaches WWE TV Milestone, Stephanie McMahon on Good Morning America. s. Wrestle Zone. [dostęp 2016-04-26].
  221. ↑ Steve Gerweck: Raw note, WWE stars on MTV, cuts in developmental. WrestleView, 22 lutego 2011. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2011)].
  222. ↑ WWE VIDEO: Ryder’s YouTube show returns, then ends again with Ryder teasing character change. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-07-28].
  223. ↑ VIDEO: Zack Ryder’s latest re-start after Ambulance Ride on Raw. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-07-28].
  224. ↑ Adam Martin: Younger brother of WWE star wins deal with OVW. WrestleView, 2 października 2010. [dostęp 2010-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 października 2010)].
  225. ↑ Meet Donny Nemeth, one of the stars featured in my new book .. My younger brother was a very talented amateur wrestler.
  226. ↑ Ryllie Danylko: Brother of WWE wrestler Dolph Ziggler is suspect in Cleveland deadly shooting, records show. 28 kwietnia 2016. s. Cleveland.com. Cytat: Police issued a warrant Tuesday for the arrest of 29-year-old Donald Nemeth, who is reportedly the brother of the professional wrestler whose real name is Nick Nemeth. Public records show the two men lived at the same West Side Cleveland address in the past. Ryan Nemeth, also a professional wrestler, posted a tweet on Jan. 10 that refers to both Ziggler and Donald Nemeth as his brothers.
  227. ↑ Amy Schumer Said She Broke Up With WWE Superstar Dolph Ziggler Because Their Sex Was Too Athletic [VIDEO] [online], ibtimes.com [dostęp 2017-11-22].
  228. ↑ Show | Howard Stern [online], howardstern.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  229. ↑ a b Lana Sweeten-Shults: Excitement lured Ziggler; Wrestler, teammates ready to put on show at Yeager. [w:] Times Record News [on-line]. 15 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-15].
  230. ↑ Kenai Andrews: Dolph Ziggler chases perfection. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 22 października 2009. [dostęp 2009-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 listopada 2014)].
  231. ↑ James Shannon: WWE Smackdown TV report. Wrestling Observer/Figure Four Online. [dostęp 2011-07-05]. Cytat: He apparently uses a ‘leaping reverse STO’ in FCW
  232. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 7/25: Live blog covering WWE Title Tournament Finale, Triple H takeover storyline. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-10-25]. Cytat: Ziggler applied a sleeper at 4:00. Bourne faded and the ref called for the bell.
  233. ↑ James Caldwell: WWE Superstars TV report 3/11: Complete coverage of Christian & MVP, Ziggler vs. Shelton, Hulk Hogan everywhere. Pro Wrestling Torch, 11 marca 2010. [dostęp 2011-01-12].
  234. ↑ a b Mike Tedesco: Smackdown Results – 11/5/10. Wrestleview. [dostęp 2012-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 listopada 2010)]. Cytat: Ziggler then applies the Sleeper Hold and the referee calls the match!
  235. ↑ Dave Plummer: Punk makes it through Survivor Series with some help from the NXT wave of talent. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-12-21].
  236. ↑ WWE Smackdown Live Results – 7/26/16 (Live from Buffalo, new No. 1 Contender for the WWE Championship). s. WrestleView. [dostęp 2016-08-20].
  237. ↑ 8/9 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete Live TV Report. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-20].
  238. ↑ WWE NEWS: Smackdown TV Taping Report – Caldwell’s Live results from Tuesday. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-20].
  239. ↑ a b c d e Mike Tedesco: Superstars Results – 9/17/09. Wrestleview. [dostęp 2012-10-25]. Cytat: Ziggler then hits his Zigzag (Reverse Bulldog) for the win!
  240. ↑ Jon Waldman: Smackdown: re-writing a good show. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-10-25]. Cytat: Ziggler wins after what can best be described as a reverse bulldog
  241. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 8/14: Results, thoughts, observations, nitpicks, star ratings, quotebook. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-10-25]. Cytat: ... leading to Ziggler striking with his finisher, a jumping reverse bulldog for the win.
  242. ↑ a b Adam Martin: Night of Champions PPV Results – 7/26. WrestleView, 26 lipca 2009. [dostęp 2011-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 października 2012)].
  243. ↑ Richard Trionfo: WWE MAIN EVENT REPORT: US TITLE MATCH; SIX MAN TAG MATCH; TRUTH VERSUS SANDOW; AND KHALI VERSUS FANDANGO. PWInsider. [dostęp 2013-10-18].
  244. ↑ WHO IS THE NEW WWE CHAMPION? COMPLETE WWE BATTLEGROUND PPV COVERAGE. [dostęp 2015-04-28].
  245. ↑ Main Event: Del Rio and Ziggler fight for momentum. [dostęp 2015-04-28].
  246. ↑ COMPLETE WWE VENGEANCE PPV COVERAGE: CENA VS. DEL RIO, THE WWE RING ENTERS THE HALL OF PAIN, HHH TEAMS WITH PUNK, NASH RETURNS AND MORE. [dostęp 2015-04-28].
  247. ↑ Wade Keller: Keller’s WWE Hell In A Cell PPV Report 10/2: Cena vs. Del Rio vs. Punk, Orton vs. Henry, Phoenix vs. Kelly, Sheamus vs. Christian. Pro Wrestling Torch, 2 października 2011. [dostęp 2011-12-26].
  248. ↑ Michael Cupach: Cupach’s WWE SmackDown Report 10/28: Alt. perspective review of Friday’s Smackdown, Mike’s Reax to matches & overall show. Pro Wrestling Torch, 30 października 2011. [dostęp 2011-12-26].
  249. ↑ Wade Keller: Keller’s WWE SmackDown Report 7/17: Results, star ratings, thoughts, observations, nitpicks, quotebook. Pro Wrestling Torch, 19 lipca 2011. [dostęp 2011-12-26].
  250. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 1/9: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Jericho Week 2, Kane-Cena/Ryder dominates, Hall of Fame. Pro Wrestling Torch, 9 stycznia 2012. [dostęp 2012-01-10].
  251. ↑ Dolph Ziggler’s Cagematch profile. Cagematch. [dostęp 2016-01-10].
  252. ↑ a b Should WWE ban Ziggler’s ten elbow drop move? Shouldn’t Heyman be managing Kings of Wrestling right now? Shouldn’t Cody return as a heel? Isn’t Today’s WWE example of why monopolies are bad?. Pro Wrestling Torch, 23 września 2013. [dostęp 2013-09-28].
  253. ↑ a b c d Wade Keller: WWE Hell in a Cell Results: Keller’s ongoing „virtual time” coverage of John Cena vs. Randy Orton, DX vs. Legacy, Undertaker vs. C.M. Punk. Pro Wrestling Torch, 4 października 2009. [dostęp 2009-11-02]. Cytat: Ziggler ducked and dropped Morrison’s chin over his shoulder for another near fall
  254. ↑ a b c Greg Parks: Parks’ WWE SmackDown Report 8/27: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including the return of The Undertaker. Pro Wrestling Torch, 27 sierpnia 2010. [dostęp 2011-07-02].
  255. ↑ Matt Bishop: WWE Main Event: Ziggler, Miz steal the show. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp 2013-01-13].
  256. ↑ Mike Tedesco: Smackdown Results – 10/5/12. Wrestleview. [dostęp 2012-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 listopada 2012)]. Cytat: Ziggler hits a leaping DDT for a close nearfall
  257. ↑ Greg Parks: Parks’ WWE SmackDown report 4/12: Ongoing „virtual time” coverage of Friday night show, including Dolph Ziggler’s first Smackdown as champion and Triple H addresses Lesnar match. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-12-21].
  258. ↑ Greg Parks: Parks’ WWE SmackDown Report 10/29: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Kane’s funeral for The Undertaker. Pro Wrestling Torch, 29 października 2010. [dostęp 2011-07-02].
  259. ↑ Adam Martin: Superstars Results – 6/3/10. WrestleView, 4 czerwca 2010. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 czerwca 2010)].
  260. ↑ Greg Parks: Parks’ WWE SmackDown Report 12/10: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Kane & Del Rio vs. Edge & Mysterio. Pro Wrestling Torch, 10 grudnia 2010. [dostęp 2011-07-02].
  261. ↑ Adam Martin: Vengeance PPV Results – 10/23/11. WrestleView, 23 października 2011. [dostęp 2011-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 grudnia 2011)].
  262. ↑ Mike Tedesco: Smackdown Results – 4/16/10. WrestleView, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2010-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 kwietnia 2010)].
  263. ↑ Adam Martin: Smackdown Results – 5/7/10. WrestleView, 7 maja 2010. [dostęp 2010-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 lipca 2010)].
  264. ↑ Richard Trionfo: COMPLETE WWE RAW 1009 REPORT: CM PUNK TALKS A LOT; BECOME A RHODES SCHOLAR; KANE AND DANIEL BRYAN SHARE A MEAL AND GET A TEAM NAME; AN INTERESTING TWIST AT THE END. PWInsider. [dostęp 2012-09-29].
  265. ↑ David Stephens: Raw Results – 12/20/10. Wrestleview. [dostęp 2012-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2010)].
  266. ↑ James Tait: TAIT’S WWE SMACKDOWN REPORT 2/11: Alt. perspective review of World Title match, Chamber hype, Del Rio vs. Kofi feud continues, Best/Worst Moments. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-10-27].
  267. ↑ Greg Parks: Parks’ WWE SmackDown Report 11/20: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Jericho & Show vs. Undertaker & Kane. Pro Wrestling Torch, 20 listopada 2009. [dostęp 2009-11-20].
  268. ↑ Greg McNeish: Raw Results – 12/20/10. WrestleView, 20 grudnia 2010. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2010)].
  269. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE SmackDown Report 7/31: Ongoing „virtual time” coverage of title match. Pro Wrestling Torch, 31 lipca 2009. [dostęp 2011-07-02].
  270. ↑ Greg Parks: Parks’ WWE SmackDown Report 10/15: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Undertaker’s „return” (again). Pro Wrestling Torch, 15 października 2010. [dostęp 2011-07-13].
  271. ↑ a b c d e f g Dolph Ziggler General Information. [w:] Wrestling Data [on-line]. [dostęp 2014-01-18].
  272. ↑ AJ Lee’s WWE profile.
  273. ↑ Big E Langston’s WWE profile.
  274. ↑ Caldwell, James: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 6/1: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – Elimination Chamber fall-out, Ambrose’s deadline, IC Title match, MITB hype, more. 1 czerwca 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-06-01].
  275. ↑ Ryan Murphy: WWE Raw SuperShow results: Kane rises to hate. WWE, 26 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-30].
  276. ↑ In the title of the Jim Johnston song, both Cage 9 and Downstait variations.
  277. ↑ Clash of the Toy-tans: Mr. Perfect vs. Dolph Ziggler: The claim to perfection would be the lofty title at stake in a match between Dolph Ziggler and Mr. Perfect
    Ziggler’s personal entrance music, in which the lyrics proclaim, „I am perfectionnn!” as the key refrain.
  278. ↑ WWE Body Shop: Fitness Tips with Dolph Ziggler. wwe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-01)]. a model of perfection with this Dolph Ziggler.
  279. ↑ David Stephens: Raw Results – 3/12/12. Wrestleview. [dostęp 2012-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 marca 2012)].
  280. ↑ WWE: Never Thought My Life Could Be This Good (Michael Cole) – Single.
  281. ↑ I Am Perfection (Legal Title). Broadcast Music, Inc.. [dostęp 2010-01-15].
  282. ↑ WWE The Music – A New Day, Volume 10 (Amazon MP3 Exclusive). Amazon.com. [dostęp 2010-01-29].
  283. ↑ WWE: I Am Perfection (Dolph Ziggler) [feat. Downstait – Single]. Apple Inc.. [dostęp 2011-12-19].
  284. ↑ WWE: Here to Show the World (Dolph Ziggler) [feat. Downstait – Single]. Apple Inc.. [dostęp 2011-12-19].
  285. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2013. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. The Internet Wrestling Database. [dostęp 2013-08-22].
  286. ↑ WWE Wrestler(s) of the Year. Rolling Stone. [dostęp 2015-12-14].
  287. ↑ Kenny Herzog: WWE Wrestler of the Year: Dolph Ziggler. [w:] Rolling Stone [on-line]. 17 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-17].
  288. ↑ Dolph’s first World Heavyweight Championship Reign. =WWE. [dostęp 2011-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 maja 2012)].
  289. ↑ Dolph’s second World Heavyweight Championship Reign. WWE. [dostęp 2013-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 kwietnia 2013)].
  290. ↑ Dolph Ziggler’s Second Intercontinental Championship Reign. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2014)].
  291. ↑ Dolph Ziggler’s Third Intercontinental Championship Reign. [dostęp 2014-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-16)].
  292. ↑ Dolph Ziggler’s Fifth Intercontinental Championship Reign. [dostęp 2014-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 grudnia 2014)].
  293. ↑ a b WWE Slammy winners photos 2014. WWE. [dostęp 2014-12-08].
  294. ↑ a b Dave Meltzer, Jan 30 Wrestling Observer Newsletter: Gigantic year-end awards issue, best and worst in all categories plus UFC on FX 1, death of Savannah Jack, ratings, tons and tons of news, Campbell, Kalifornia: Wrestling Observer Newsletter, 2012, ISSN 1083-9593.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Dolph_Ziggler&oldid=73591387”