Wikipedia

Nelson Frazier Jr.

Nelson Frazier Jr. (ur. 14 lutego 1971 w Goldsboro, Karolina Północna, zm. 18 lutego 2014 Memphis, Tennessee) – amerykański wrestler. Bardziej znany ze swych ringowych pseudonimów: Mabel, Viscera, Big Daddy V, King V i występów w World Wrestling Federation / Entertainment (WWF / WWE) w latach dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych. WWF World Tag Team Champion, WWF Hardcore Champion oraz zwycięzca turnieju King of the Ring z 1995 roku.

Nelson Frazier Jr.
Ilustracja
Nelson Frazier Jr. jako Viscera
Imię i nazwisko

Nelson Frazier Jr.

Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1971
Goldsboro, Karolina Północna

Data i miejsce śmierci

18 lutego 2014
Memphis, Tennessee

Przyczyna śmierci

zawał mięśnia sercowego

Współmałżonek

Cassandra Frazier

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Big Daddy
Big Daddy V
Big Daddy Voodoo
King Mabel
King V
Mabel
Nelson Knight
Viscera

Wzrost

200 cm

Masa ciała

221 kg

Zapowiadany z

Harlem, Nowy Jork

Trenerzy

Gene Anderson
Mo

Debiut

1993

Emerytura

2013

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera

edytuj

Karierę wrestlera zaczynał w tag teamie The Harlem Knights wraz ze storyline’owym (kayfabe) bratem Bobbym jako Nelson Knight. W lipcu 1993 r. zadebiutował (ponownie w tag teamie z Bobbym) w federacji World Wrestling Federation (WWF). Drużyna otrzymała nową nazwę dla tag teamu Men on a Mission, a także nowe pseudonimy: Nelson otrzymał pseudonim Mabel, a Bobby pseudonim Mo. Pierwsze tytuły (WWF World Tag Team Championship) drużyna wywalczyła 29 marca 1993 r. podczas house show, który miał miejsce w Sheffield w Anglii, jednak utrzymali to mistrzostwo tylko przez dwa dni[1].

W połowie 1994 r. Mabel rozpoczął solowe występy, a jego jednym z ważniejszych osiągnięć było zwycięstwo w turnieju King of the Ring w 1995 roku, pokonując kolejno Adama Bomb, The Undertakera i Savio Vegę[2]. Po tym zwycięstwie przyjął nowy pseudonim – King Mabel, a jego menedżer Mo stał się Sir Mo. W styczniu 1996 r. po gali Royal Rumble opuścił federację WWF.

W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych występował w mniejszych federacjach takich jak portorykańska World Wrestling Council (WWC), United States Wrestling Association (USWA) czy Memphis Championship Wrestling (MCW). W lipcu 1998 powrócił do WWF, jednak regularne występy zaczął zaliczać dopiero od gali Royal Rumble (1999). Następnego dnia podczas tygodniowej gali Raw is War został przedstawiony w nowym gimmicku jako Viscera. Frazier stał się częścią stajni The Ministry of Darkness (później The Corporate Ministry) gdzie odgrywał rolę ochroniarza tej grupy, przyjmując jednocześnie mroczny, gotycki wygląd, a także zaczął nosić białe soczewki kontaktowe, fryzurę irokeza oraz czarny ubiór[3].

W lipcu 1999 r. opuścił stajnię The Corporate Ministry. W kwietniu 2000 r. podczas gali WrestleMania 2000 zdobył kolejny tytuł mistrzowski – WWF Hardcore Championship, jednak utrzymał go zaledwie kilka minut w 15-minutowym Battle Royal matchu złożonym z 13 wrestlerów, gdzie zmiana mistrza mogła następować co chwilę w tym czasie[4]. W sierpniu 2000 r. ponownie opuścił WWF, występując na scenie niezależnej.

We wrześniu 2004 r. ponownie powrócił do federacji WWF, która ówcześnie funkcjonowała już pod nazwą World Wrestling Entertainment (WWE). Otrzymał wtedy kolejny duży feud u boku Trish Stratus przeciwko Kane’owi i Licie – tym samym zmieniono mu również gimmick na World's Largest Love Machine (pol. Największa na świecie maszyna miłości). W nowym gimmicku Frazier zaczął walczyć w ringu w piżamach oraz wykonywał seksualne gesty, stając się po raz pierwszy w swojej karierze protagonistą. Na WrestleManii 22 w kwietniu 2006 r. został zwycięzcą 18-osobowego Battle Royal matchu. Później walczył w tag teamach z Valem Venisem oraz Charliem Haasem jednak nie zdobywał żadnych mistrzostw.

W czerwcu 2007 r. w wyniku draftu uzupełniającego został przeniesiony z Raw do ECW. W lipcu 2007 r. zadebiutował pod zmienionym gimmickiem jako Big Daddy V, gdzie odgrywał rolę ochroniarza Matta Strikera. Następnie występował w tag teamie z Markiem Henrym oraz uczestniczył w feudzie z Kane’em. Po raz ostatni dla WWE zawalczył w marcu 2008 roku, później podczas draftu uzupełniającego w 2008 r. został przeniesiony do brandu SmackDown! jednak nie zawalczył w nim ani jednego starcia. W sierpniu 2008 r. wygasł jego kontrakt z federacją WWE – tym samym wrestler opuścił po raz ostatni tą promocję.

Od jesieni 2008 r. rozpoczął po raz kolejny występy w federacjach niezależnych. Walczył kolejno dla National Wrestling Alliance (NWA), Juggalo Championship Wrestling (JCW) oraz japońskiej promocji Inoki Genome Federation (IGF). Krótko (2010-2011) występował w All Japan Pro Wrestling (AJPW), gdzie występował w stajni Voodoo Murders i gdzie udało mu się sięgnąć po mistrzostwo tag teamowe All Asia Tag Team Championship z japońskim wrestlerem Taru. Ostatni raz w swojej karierze zawalczył w październiku 2013 r. jako Big Daddy V przeciwko René Duprée podczas touru Qatar Pro Wrestling[5].

Frazier okazjonalnie był również aktorem – wystąpił w filmie akcji pt. Wrong Side of Town (polski tytuł: Niebezpieczna dzielnica) u boku dwóch innych wrestlerów: Dave’a Bautisty i Roba Van Dama[6].

Zmarł 18 lutego 2014 r. na zawał mięśnia sercowego kilka dni po swoich 43. urodzinach[7].

Tytuły i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ WWF World Tag Team Title, wrestling-titles.com, [dostęp: 2019-08-14].
  2. ↑ WWF King Of The Ring 1995, cagematch.net, [dostęp: 2019-08-14].
  3. ↑ King V, accelerator3359.com, [dostęp: 2019-08-14].
  4. ↑ World Wrestling Federation Hardcore Title, wrestling-titles.com, [dostęp: 2019-08-14].
  5. ↑ COMPLETE RESULTS OF QATAR PRO WRESTLING’S BREAKTHROUGH TOUR, 1wrestling.com, [dostęp: 2019-08-15].
  6. ↑ Nelson Frazier Jr. (1971–2014) w bazie IMDb (ang.), [dostęp: 2019-08-15].
  7. ↑ Nelson Frazier, Jr. Dead: WWE Star Dies At 43, huffpost.com, [dostęp: 2019-08-15].
  8. ↑ Titles – Viscera, cagematch.com, [dostęp: 2019-08-15].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Nelson_Frazier_Jr.&oldid=73591389”