Mieczysław Weryha Darowski (powstaniec styczniowy)
Mieczysław Weryha Darowski[1] herbu Ślepowron (ur. 1843 w Sufczynie, zm. ?) – polski właściciel dóbr, powstaniec styczniowy, działacz samorządowy i gospodarczy.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Rodzice |
Mieczysław, Aniela |
Małżeństwo |
Jadwiga z d. Załęska |
Dzieci |
Gabriela, Rozalia |
Krewni i powinowaci |
Ludwik, Janusz, Kazimierz, Klaudia Wanda, Rozalia (rodzeństwo) |
Życiorys
edytujUrodził się w 1843 w Sufczynie[2][3]. Wywodził się z rodu senatorskiego Weryha Darowskich herbu Ślepowron[4], pierwotnie pochodzącego z ziemi sanockiej, a potem rozrzuconej po różnych miejscach[5]. Był prawnukiem Szymona (zm. 1785), wnukiem Aleksandra Darowskiego (porucznik dragonów austriackich), synem Mieczysława (1810-1889, powstaniec listopadowy) i Anieli z domu Gozdowicz herbu Gozdawa rodem z Rakszawy[6][5][7]. Miał pięcioro rodzeństwa: braci Ludwika, Janusza (ur. 1841, absolwent Politechniki Lwowskiej z 1866[2], inżynier cywilny[8], zm. w 1885 w Pizie[9][10]), Kazimierza (ur. 1844, kształcił się na Politechnice Lwowskiej 1863-1865[2][9]) oraz siostry Klaudię Wandę (zm. 1874, żona Zdzisława Onyszkiewicza) i Rozalię (zm. 1879)[6][7][5]. Był też bratankiem Szymona Juliana (1824-1899)[7]. Po rabacji chłopskiej z 1846 i zrabowaniu majątku Darowskich w Jurowcach pod Sanokiem przeniósł się z rodziną do Lwowa[5][11]. Tam w 1848 zniszczeniu uległ należący do jego ojca gmach mieszczący Szkołę Politechniczną[5][12]. W insurekcji 1863 uczestniczyli także jego bracia Janusz, Kazimierz i Ludwik z których dwóch poniosło śmierć wskutek tychże walk: Ludwik w konsekwencji postrzału zmarł w 1863 w Krakowie, a ranny w bitwie pod Grochowiskami Kazimierz zakończył życie na skutek następczej choroby w 1870 we Lwowie[7][13][14][9].
Ukończył szkołę realną z egzaminem dojrzałości[2]. W 1860 podjął studia na Akademii Technicznej we Lwowie[2]. Będąc na pierwszym roku studiów w 1861 był współzałożycielem koła Bratniej Pomocy, a w jego domu odbywały się posiedzenia komisji statutowej[15]. W chwili wybuchu powstania styczniowego 1863 przebywał w Krakowie[3][16]. Przystąpił do tamtejszej organizacji miejskiej zrywu niepodległościowego[3]. Zajmował się pobieraniem podatków i wypłacaniem żołdu[3]. Później służył w oddziałach Zygmunt Jordana i Jana Popiela ps. Chościakiewicza[3]. W bitwie pod Komorowem został wzięty do niewoli i był więziony w Radomiu[3].
Potem kontynuował studia we Lwowie, które ukończył w 1866[2]. W tym czasie nadal był działaczem BP przy politechnice lwowskiej, w roku akademickim 1864/1865 członkiem wydziału[17], w roku akademickim 1866/1867 zastępcą przewodniczącego[17] i w roku akademickim 1866/1867 zastępując Mariana Kuczyńskiego był przewodniczącym do lipca 1867[18]. Podczas Słuchaczów Politechniki we Lwowie (wydana z powodu Zjazdu byłych słuchaczów Akademii technicznej, następnie Szkoły politechnicznej we Lwowie, w dniu 12 lipca 1894 został wybrany wiceprezesem prezydium zjazdu, a podczas wieczornego komersu wybrany jednogłośnie prezesem tegoż[19].
Po studiach pracował przy budowie kolei[2]. Sprawował stanowisko dyrektora Towarzystwa Przemysłowego we Lwowie[2]. W drugiej połowie XX wieku był właścicielem ziemskim[20][3]. Posiadał Iskań[2], w połowie lat 80. figurował jako wyłączny właściciel dóbr tabularnych w Rakszawie[21], a około 1890 wspólnie z hr. Antonim Gozdowiczem[22].
Od około 1874 do około 1881 zasiadał w Radzie c. k. powiatu łańcuckiego, wybrany z grupy większych posiadłości i pełnił w tym okresie funkcję członka wydziału[23][24][25][26][27][28][29]. Z ramienia Rady powiatowej od około 1877 do około 1880 był delegatem do C. K. Rady Szkolnej Okręgowej w Rzeszowie[30][31][32]. Działał w C. K. Powiatowej Komisji Szacunkowej w Łańcucie, w której od około 1877 do około 1879 był zastępcą członka[33][34][35], a od około 1879 do około 1883 członkiem[36][37][38][39]. Od około 1880 do około 1882 był detaksatorem wydziału okręgowego Kolbuszowa-Łańcut C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego[40][41]. Jako właściciel ziemski z Rakszawy od około 1884 do około 1895 pełnił funkcję taksatora dóbr przy C. K. Sądzie Obwodowym w Rzeszowie[42][43][44][45][46][47][48][49][50][51][52]. Od około 1896 do około 1905 był członkiem oddziału przemysko-mościsko-bireckiego C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego[53][54][55][56][57][58][59][60][61].
Został pochowany na cmentarzu w Iskaniu[62]. Był żonaty z Jadwigą z domu Załęską herbu Prus III[6][7] (na przełomie XIX/XX wieku właścicielka Iskania[63][64]). Miał córki Gabrielę i Rozalię[7].
Przypisy
edytuj- ↑ W austro-węgierskich Szematyzmach celem odróżnienia od swojego ojca był określony jako „Mieczysław Darowski młodszy”.
- ↑ a b c d e f g h i Bratnia Pomoc 1897 ↓, s. 207.
- ↑ a b c d e f g Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904.
- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 448.
- ↑ a b c d e L.D.. Mieczysław Weryha Darowski. „Czas”. Nr 52, s. 3, 3 marca 1889.
- ↑ a b c Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 449.
- ↑ a b c d e f Herbarz polski (4) 1901 ↓, s. 107.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 474.
- ↑ a b c Marian Hubert Terlecki: Udział Podkarpacia w powstaniu styczniowym. Krosno: 1997, s. 95. ISBN 83-87282-47-2.
- ↑ Tu jeszcze figurował. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 196.
- ↑ Dębicki 1903 ↓, s. 97.
- ↑ Dębicki 1903 ↓, s. 97, 99.
- ↑ Kronika. † Mieczysław Darowski. „Kurjer Lwowski”. Nr 61, s. 2, 2 marca 1889.
- ↑ Mowa Tadeusza Romanowicza nad zwłokami Mieczysława Darowskiego. „Kurjer Lwowski”. Nr 65, s. 2-3, 6 marca 1889.
- ↑ Bratnia Pomoc 1897 ↓, s. 9.
- ↑ Józef Białynia Chołodecki podał, że Mieczysław Darowski był wtedy studentem akademii technicznej w Wiedniu.
- ↑ a b Bratnia Pomoc 1897 ↓, s. 147.
- ↑ Bratnia Pomoc 1897 ↓, s. 18, 129, 147.
- ↑ Bratnia Pomoc 1897 ↓, s. 189, 190, 192.
- ↑ Bratnia Pomoc 1897 ↓, s. 190, 207.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 162.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 170.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 279.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876, Lwów 1876, s. 285 [zarchiwizowane z adresu 2016-11-11] .
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 263, 264.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 251.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 240, 241.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 246, 247.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 246.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 381.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 374.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 377.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 194.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 182.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 179.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 185.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 183.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 185.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 188.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 512.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 513.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 127.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 127.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 127.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 127.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 646.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 745.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 745.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 745.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 745.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 829.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 829.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 829.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 829.
- ↑ Józef Białynia Chołodecki: Cmentarzyska i groby naszych bohaterów z lat 1794-1864 na terenie wschodniej Małopolski. Lwów: 1928, s. 11.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 69.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 62.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
- Księga pamiątkowa Towarzystwa „Bratniej Pomocy” Słuchaczów Politechniki we Lwowie (wydana z powodu Zjazdu z dnia 12. lipca 1894 byłych słuchaczów Akademii technicznej, następnie Szkoły politechnicznej we Lwowie). Lwów: 1897, s. 1-285.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 4: Czetwertyńscy – Dowiakowscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1901, s. 1-400.
- Ludwik Dębicki: Z dawnych wspomnień 1846-1848. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska, 1903, s. 1-101, seria: Nowa Biblioteka Uniwersalna.