Michał Zubelewicz
Michał Zbigniew Zubelewicz (ur. 2 marca 1923 w Grodzisku Mazowieckim[1], zm. ?) – polski działacz państwowy i inżynier budownictwa, w latach 1968–1981 podsekretarz stanu w resortach związanych z gospodarką terenową.
| Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1923 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, inżynier budownictwa |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister gospodarki komunalnej (1968–1972), wiceminister gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1972–1975), wiceminister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1975–1981) |
| Partia |
Życiorys
edytujSyn Aleksandra i Janiny. Jego ojciec był inżynierem drogownictwa i działaczem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego[2]. Od 1932 mieszkał w Wilnie, gdzie w 1942 ukończył Państwowe Liceum Techniczne. We wrześniu 1939 uczestniczył w obronie Wilna przed Sowietami[2]. Następnie podobnie jak ojciec pracował w przedsiębiorstwie budowlanym Bauhütte Litauen, a od kwietnia do lipca 1944 walczył pod pseudonimem „Mieszko” w Armii Krajowej. Ze względu na tę działalność został deportowany w głąb ZSRR. W 1945 przybył do Olsztyna, podejmując pracę jako technik drogowy. W 1953 ukończył studia z budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej[1]. W 1949 został pierwszym przewodniczącym olsztyńskiego oddziału Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa[3].
Należał kolejno do Polskiej Partii Socjalistycznej (1946–1947), Polskiej Partii Robotniczej (1947–1948) i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (od 1948); był sekretarzem i II sekretarzem POP PPR i następnie PZPR w Olsztynie. W 1951 został dyrektorem Zjednoczenia Budownictwa Przemysłowego w Olsztynie, w kolejnym roku szefem Centralnego Zarządu Północny Wschód w Ministerstwie Budownictwa Przemysłowego. Następnie w ramach Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego był wiceszefem Departamentu Budowlanego i dyrektorem Zespołu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych[1].
W kolejnych latach pełnił funkcję podsekretarza stanu kolejno w: Ministerstwie Gospodarki Komunalnej (styczeń 1968–kwiecień 1972), Ministerstwie Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (kwiecień 1972–maj 1975) oraz Ministerstwie Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (maj 1975–sierpień 1981)[1]. Od 1979 do 1980 był ponadto pełnomocnikiem rządu ds. remanentów obiektów wojsk radzieckich w Polsce[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-09-23].
- ↑ a b Piotr Bojarski. Inżynier, społecznik, krajoznawca. Przyczynek do biografii Aleksandra Zubelewicza (1890–1956). „Komunikaty Warmińsko-Mazurskie”. 2 (317)/2022. s. 211. ISSN 0023-3196.
- ↑ Robert Syrwid. Ze Lwowa na Warmię. Marian Krykiewicz (1891–1976) – inżynier-architekt, działacz społeczny, malarz i rysownik. „Komunikaty Warmińsko-Mazurskie”. 1 (324)/2024. s. 52. ISSN 0023-3196.
- ↑ Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022, s. 230. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-09-26].