Ministerstwo Budownictwa Przemysłowego

ministerstwo PRL

Ministerstwo Budownictwa Przemysłowego – urząd ministra, centralny organ administracji rządowej, członek Rady Ministrów, powołany w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z budownictwem wielkogabarytowym.

Powołanie urzędu

edytuj

Na podstawie ustawy z 1950 r. o organizacji władz i instytucji w dziedzinie budownictwa powołano urząd Ministra Budownictwa Przemysłowego oraz urząd Ministra Budownictwa Miast i Osiedli w miejsce zniesionego urzędu Ministra Budownictwa[1].

Zakres działania

edytuj

Do zakresu działania urzędu należały sprawy:

  • realizacja budowy wielkich zakładów, urządzeń i instalacji przemysłowych,
  • wielkich budowli wodnych, jak również wielkich urządzeń komunikacyjnych, żeglugowych i innych,
  • realizacji budowli i obiektów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, z wyłączeniem budowy miast i osiedli,
  • prowadzenie zakładów usługowych i wytwórczych, związanych z produkcją budowlaną dla celów budownictwa przemysłowego,
  • projektowanie w zakresie budownictwa przemysłowego,
  • normowania technicznego i typizacji projektowania przemysłowego w przedmiocie budownictwa.

Zniesienie urzędu

edytuj

Na podstawie ustawy z 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa zniesiono urząd Ministra Budownictwa Przemysłowego[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1950 r. nr 58, poz. 523: Ustawa z dnia 30 grudnia 1950 r. o organizacji władz i instytucji w dziedzinie budownictwa.
  2. Dz.U. z 1956 r. nr 28, poz. 128: Dekret z dnia 5 lipca 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa.