Mattia Galiani

włoski skoczek narciarski

Mattia Galiani (ur. 5 maja 2002 w Vipiteno[1]) – włoski skoczek narciarski. Brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 w sztafecie mieszanej. Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2018–2022).

Mattia Galiani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 2002
Vipiteno

Klub

Ski Club Val Gardena Raiffeisen Gherdëina

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie młodzieży
brąz Lozanna 2020 sztaf. miesz.

Przebieg kariery

edytuj

W styczniu 2017 w Schonach zadebiutował w Alpen Cupie, zajmując lokaty na przełomie siódmej i ósmej dziesiątki. W lutym 2018 w Kanderstegu wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 54[a][2]. W tym samym miesiącu w Planicy zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym OPA Games (zawodnicy urodzeni w roku 2001 i młodsi)[3].

W lipcu 2018 w Szczyrku, w swoim debiucie w tym cyklu, zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, zajmując 25. pozycję[2]. We wrześniu 2018 w Einsiedeln, w jednoseryjnym konkursie, po raz pierwszy punktował w Alpen Cupie (był 29.)[3]. W styczniu 2019 w Lahti ponownie wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 50., a w rywalizacji drużynowej, w barwach reprezentacji Włoch, zajął 12. lokatę[2].

W sierpniu 2019 we Frenštácie pod Radhoštěm, w ramach letniej edycji cyklu, zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie plasując się w piątej dziesiątce. W styczniu 2020 wystartował w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020 – w konkursie indywidualnym był 14[2], a w sztafecie mieszanej[b] z włoskim zespołem sięgnął po brązowy medal[4]. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 39., w konkursie drużynowym 11., a w rywalizacji drużyn mieszanych 8. Rok później w imprezie tej rangi zajął 33. pozycję w konkursie indywidualnym oraz 7. w drużynowym, a w 2022 był 29. indywidualnie i 8. w rywalizacji zespołów mieszanych[2].

Po sezonie 2021/2022 zakończył karierę sportową[5].

Galiani w rywalizacji dziecięcej startował także w kombinacji norweskiej[6].

Indywidualnie

edytuj
2018   Kandersteg 54. miejsce
2019   Lahti 49. miejsce
2020   Oberwiesenthal 39. miejsce
2021   Lahti 33. miejsce
2022   Zakopane 29. miejsce

Drużynowo

edytuj
2019   Lahti 12. miejsce[c]
2020   Oberwiesenthal 11. miejsce[d], 8. miejsce (drużyna mieszana)[e]
2021   Lahti 7. miejsce[f]
2022   Zakopane 8. miejsce (drużyna mieszana)[g]

Starty M. Galianiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
54. 1 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 74,5 m 72,7 pkt 218,7 pkt Marius Lindvik
49. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 79,5 m 87,7 pkt 164,4 pkt Thomas Aasen Markeng
12. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 83,5 m 403,1 pkt (104,9 pkt) 576,6 pkt Niemcy
39. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 92,0 m 84,6 pkt 153,7 pkt Peter Resinger
11. 7 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[d] 80,0 m 281,1 pkt (74,5 pkt) 619,2 pkt Słowenia
8. 8 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz.[e] 89,0 m 85,0 m 829,7 pkt (204,2 pkt) 193,6 pkt Austria
33. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 82,0 m 102,9 pkt 161,0 pkt Niklas Bachlinger
7. 12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 79,5 m 79,5 m 824,9 pkt (176,0 pkt) 161,3 pkt Austria
29. 3 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 90,5 m 90,0 m 234,5 pkt 77,0 pkt Daniel Tschofenig
8. 6 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[g] 91,0 m 90,0 m 606,5 pkt (176,7 pkt) 277,9 pkt Austria

Indywidualnie

edytuj
2020   Lozanna/  Prémanon[h] 14. miejsce

Drużynowo

edytuj
2020   Lozanna/  Prémanon[h] brązowy medal (sztafeta mieszana[b][i])

Starty M. Galianiego na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 19 stycznia 2020   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 79,0 m 83,0 m 211,5 pkt 46,2 pkt Marco Wörgötter
3.  22 stycznia 2020   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 sztaf. miesz.[i] 82,0 m 453,4 pkt (123,0 pkt) 31,8 pkt (+1:30,8) Norwegia

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[3]
Sezon 2019/2020
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 51 44 - - - 0
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - 46 38 - - - - 0
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 50 40 56 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[3]
2019
                                punkty
- - - - - - 46 48 - - - - - - - - 0
2021
                        punkty
- - 61 53 49 40 52 64 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[7]
2018/2019 72.
2020/2021 131.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[3]
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - 25 48 13 22 - - - - - - 48 20 - - - - 46
Sezon 2019/2020
                                            punkty
68 60 - - 74 56 - - - - - - - - 42 35 - - 40 39 57 63 0
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - 43 31 63 45 29 33 54 46 - - 53 47 2
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - 36 35 44 49 53 59 - - 35 36 41 35 - - 42 33 43 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. Baza danych FIS podaje również, że Galiani na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 zajął 14. pozycję w konkursie drużynowym, jednak żaden z Włochów nie stanął na starcie tych zmagań i w protokole z oficjalnymi wynikami konkursu reprezentacja Włoch nie została w ogóle sklasyfikowana w końcowych wynikach zawodów.
  2. a b Drużyna składała się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatorki i kombinatora norweskiego. Zawody składały się z czterech skoków (kombinatorka norweska, kombinator norweski, skoczkini narciarska i skoczek narciarski) na skoczni HS90, a następnie biegu sztafetowego 4×3,3 km stylem dowolnym (kombinatorka norweska, kombinator norweski, biegaczka narciarska i biegacz narciarski).
  3. a b Skład zespołu: Francesco Cecon, Mattia Galiani, Daniel Moroder i Giovanni Bresadola
  4. a b Skład zespołu: Mattia Galiani, Domenico Mariotti, Francesco Cecon i Daniel Moroder
  5. a b Skład zespołu: Jessica Malsiner, Mattia Galiani, Lara Malsiner i Daniel Moroder
  6. a b Skład zespołu: Mattia Galiani, Daniel Moroder, Francesco Cecon i Giovanni Bresadola
  7. a b Skład zespołu: Jessica Malsiner, Daniel Moroder, Noelia Vuerich i Mattia Galiani
  8. a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
  9. a b Skład drużyny: Annika Sieff, Stefano Radovan, Jessica Malsiner, Mattia Galiani, Silvia Campione i Elia Barp

Przypisy

edytuj
  1. Lausanne/ Les Tuffes (SUI) Men's HS90 Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-22]. (ang.).
  2. a b c d e GALIANI Mattia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-26]. (ang.).
  3. a b c d e Adam Kwieciński: GALIANI Mattia 2002.05.05 ITA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-11-26].
  4. YOG 2020, stupendo bronzo azzurro nella nordic mixed team!. fondoitalia.it, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-22]. (wł.).
  5. Adrian Dworakowski: Skocznia na wysokości 2500 m n.p.m. Niesamowite zawody w Dolomitach!. skijumping.pl, 2022-04-12. [dostęp 2022-04-13].
  6. GALIANI Mattia - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2020-01-22]. (ang.).
  7. GALIANI Mattia - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-26]. (ang.).

Bibliografia

edytuj