Lucjan Frakowski
Lucjan Frakowski, ps. „Morkowski”, „Lucjan”[1] (ur. 21 stycznia 1896 w Łodzi, zm. 15 sierpnia 1969 w Anglii) – major artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 major artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 sierpnia 1969 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1969 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys
edytujUrodził się 21 stycznia 1896 w Łodzi, w rodzinie Walentego i Stanisławy z Szubertów[2]. Ukończył siedem klas w Polskim Gimnazjum Towarzystwa „Uczelnia”[3]. Przed 1914 stał na czele uczniowskiej organizacji skautowej o zabarwieniu narodowym w rodzinnym mieście. W 1913 kierowana przez niego organizacja połączyła się z organizacją skautową „Zarzewia” prowadzoną przez Konstantego Zacherta[4]. W czasie I wojny światowej służył w Oddziale Skautowym przy Komendzie Legionów Polskich, a następnie w 6 pułku piechoty Legionów Polskich. Awansował na kaprala, a później plutonowego[5].
9 grudnia 1919 został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 podporucznikiem artylerii, w grupie podoficerów byłych Legionów Polskich[6]. 12 czerwca 1920 został odkomenderowany z 1 pułku artylerii polowej Legionów do Szkoły Podoficerów Artylerii w Poznaniu[7]. 19 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[8]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu, a jego oddziałem macierzystym był 1 pap Leg.[9] 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 486. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10]. W latach 1923–1925 pełnił służbę w Szkole Młodszych Oficerów Artylerii, wchodzącej w skład Obozu Szkolnego Artylerii w Toruniu, pozostając oficerem nadetatowym 11 pułku artylerii polowej w Stanisławowie[11][12]. 1 grudnia 1924 awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 134. lokatą w korpusie oficerów artylerii[13]. Z dniem 1 marca 1925 został przeniesiony do 19 pułku artylerii polowej w Nowej Wilejce[14]. W listopadzie 1927 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przydziałem do Biura Ogólno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisko referenta[15][16][17]. Z dniem 1 sierpnia 1933 został przeniesiony do 23 pułku artylerii lekkiej w Będzinie[18]. 4 lutego 1934 został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 i 13. lokatą w korpusie oficerów artylerii[19]. 7 czerwca 1934 został wyznaczony na stanowisko II dywizjonu 23 pal detaszowanego w Żorach[20].
W marcu 1939 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy batalionu KOP „Małyńsk”[21]. W końcu sierpnia 1939 objął dowództwo tego oddziału i na jego czele walczył kampanii wrześniowej[22][23]. W czasie powstania warszawskiego 1944 walczył Obwodzie I Śródmieście AK[1]. Po kapitulacji powstania przebywał w niemieckiej niewoli[1]. Po uwolnieniu z niewoli pozostał na emigracji. Zmarł 15 sierpnia 1969 w Anglii[1][24].
Był żonaty z Ludwiką z Szymanków (ur. ok. 1912), z którą miał syna Włodzimierza (ur. ok. 1936)[24][25][26]. Oboje zginęli w czasie powstania warszawskiego[1][25][26].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6355[2]
- Krzyż Niepodległości – 17 marca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[27]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[28]
- Złoty Krzyż Zasługi – 11 listopada 1937 „za zasługi w służbie wojskowej”[29]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[30][31]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[28]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[28]
- Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowej[28]
- Odznaka za Rany i Kontuzje z jedną gwiazdką[32]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Lucjan Frakowski. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-12-17].
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ Tadeusz Kalusiński, Organizacja skautowa w Łodzi. Moje wspomnienia (1910–1914) [w:] Dla Polski. Łódź w Legionach, Oddział Związku Legionistów Polskich w Łodzi, Łódź 1931, s. 29, 31.
- ↑ Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, tom I Tradycja, Główna Drukarnia Wojskowa, Warszawa 1939, s. 154, 174, 237.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 98 z 28 grudnia 1919, poz. 4150.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 24 z 30 czerwca 1920, poz. 636.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 29 stycznia 1921, s. 150.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 278, 619.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 209.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 735, 825, 1524.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 657, 747, 1384.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 743.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 28 lutego 1925, s. 98.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 304.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 436, 466.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 189, 430.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 137.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934, s. 72.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 149.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 162, 927.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 230, 393.
- ↑ Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 13.
- ↑ a b Tadeusz Łaszczewski: Lubelszczyzna - 1939 r. Nazwiska osób na literę C–F. Janusz Stankiewicz. [dostęp 2022-12-17].
- ↑ a b Ludwika Frakowska. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-12-17].
- ↑ a b Włodzimierz Frakowski. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-12-17].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411.
- ↑ Monitor Polski nr 260, poz. 636. 1928-11-10. [dostęp 2022-11-16].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 411.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1 foto.
Bibliografia
edytuj- Frakowski Lucjan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7342 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-17].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148–160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.