Lubniewice

Lubniewice
	miasto w gminie miejsko-wiejskiej
	; Lubniewice oraz za nim jezioro Krajnik
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	sulęciński
Gmina	Lubniewice
Data założenia	1287
Prawa miejskie	1367-ok. 1500, 1808–1945, 1995
Burmistrz	Radosław Sosnowski
Powierzchnia	12,11 km²
Populacja (31.12.2019); • liczba ludności; • gęstość	; 2082; 171,9 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 95
Kod pocztowy	69-210
Tablice rejestracyjne	FSU
	Położenie na mapie gminy Lubniewice Lubniewice
	Położenie na mapie Polski Lubniewice
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Lubniewice
	Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego Lubniewice
	52°30′59″N 15°14′59″E/52,516389 15,249722
TERC (TERYT)	0807024
SIMC	0182969
	Urząd miejskiul. Jana Pawła II 51; 69-210 Lubniewice
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Lubniewice (niem. Königswalde^[2]^[3]) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób^[4]^[5]^[4], co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.

Położenie

Miasto znajduje się w środkowej części województwa lubuskiego w powiecie sulęcińskim na terenach o dużej lesistości; rozłożone jest w wąskim pasie pomiędzy dwoma jeziorami Lubiąż i Krajnik. Dodatkowo w pobliżu granic miasta znajduje się szereg innych jezior np. Lubniewsko, Krzywe i Karpnik. Miasto położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 136. Odchodzi też stąd droga lokalna do Bledzewa i Skwierzyny.

Lubniewice leżą w historycznej Wielkopolsce^[6], a dokładnie na pograniczu Wielkopolski i ziemi lubuskiej^[7].

Według danych z 31 grudnia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,11 km²^[8].

Historia

„Stary zamek” na rys. z XIX wieku

Pierwsza wzmianka o Lubniewicach datowana jest na 1287 rok, kiedy to nazwa miasta znalazła się w dokumentach księcia Przemysła II. Pierwsze zapiski o osadzie miejskiej pochodzą z 1322 roku. Sięgało tu księstwo głogowskie, w mieście gościł wówczas piastowski książę Henryk IV Wierny^[9]. Lubniewiczanie zajmowali się wówczas łowiectwem i szeroko pojętym rzemiosłem.

Po uchwale sejmowej z 1658 nakazującej braciom polskim opuszczenie granic Rzeczypospolitej ich grupa osiedliła się m.in. w Lubniewicach.

Kaznodzieją i ministrem zboru w Lubieniewicach w pierwszych latach XVIII w. był Samuel Crell-Spinowski. W 1751 roku, w związku z odkryciem złóż ałunu otworzono kopalnię. Nastąpił szybki rozwój miasta. Wkrótce jednak wojska rosyjskie idące na Brandenburgię dokonały zniszczeń i kradzieży w owej kopalni, co doprowadziło do jej zamknięcia, a miasto popadło w stagnację. Sytuacja ta uległa zmianie w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy to zaczęło się rozwijać włókiennictwo i handel suknem. Zaczęto zakładać hodowle jedwabników, a w efekcie uruchomiono przędzalnię jedwabiu. Był także okres w dziejach Lubniewic, kiedy w miejskich ogrodach i na działkach uprawiano chmiel.

W 1808 roku Lubniewice otrzymały prawa miejskie. W 1945 roku miejscowość znalazła się w granicach Polski i zakwalifikowano ją do wsi. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.

W 1994 roku gmina Lubniewice uzyskała tytuł „Najbardziej Ekologicznej Gminy w Polsce”. 30 grudnia 1994 roku staraniem samorządu i mieszkańców miasta Lubniewice odzyskały prawa miejskie^[10].

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Lubniewic w 2014 roku^[4], na podstawie danych GUS.

Według danych z 2015 roku miasto miało 2069 mieszkańców^[4] i 2019 mieszkańców w roku 2018^[4]^[5].

Ludzie związani z Lubniewicami

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Lubniewicach.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[11]:

rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej, gotycki z połowy XV wieku-XV wieku, z wieżą z 1882 roku; wyposażenie kościoła pochodzi z XVII i XVIII w.
zespół pałacowy, z XVIII-XX wieku:

• pałac, wybudowany w 1793 roku, w stylu neoklasycznym; przebudowany w 1846 roku, zwany „starym zamkiem”

• pałac, monumentalny, neorenesansowy z 1909 roku, z neogotycką wieżą widokową, zwany „nowym zamkiem”

• park z XIX wieku

dom, ul. Jana Pawła II (dawnej ul. Bohaterów Stalingradu 35), szachulcowo-murowany, z 1781 roku

inne zabytki:

zabytkowe kamieniczki.

pomniki:

kamień pamiątkowy dedykowany Osadnikom Wojskowym I i II Armii Wojska Polskiego na Placu Kasztanowym

Kościół Matki Bożej Różańcowej
„Stary zamek” z 1793 roku
„Nowy zamek” z 1909 roku
Ratusz
Dom przy ul. Jana Pawła II 35

Kultura

Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej

Fontanna z rusałką

W mieście organizowane są cykliczne imprezy kulturalne, m.in.:

Dni Lubniewic,
Gminne Zawody Sportowo-Pożarnicze,
Warsztaty Artystyczne,
Święto Sandacza
Zawody Wędkarskie o Puchar Burmistrza.

Gospodarka

Miasto jest lokalnym ośrodkiem usługowo-handlowym i przemysłowym. Brak tutaj uciążliwego przemysłu, co dodatnio wpływa na walory turystyczne miasteczka. Do największych przedsiębiorstw należy Zakład Przetwórstwa Drzewnego „Lubdrew”, nadleśnictwo Lubniewice. Ze względu na znakomite walory rekreacyjne i turystyczne powstały tutaj liczne ośrodki wypoczynkowe i ośrodki czynnej rekreacji. W mieście rozwija się handel i usługi. Istnieją tutaj: ośrodek zdrowia, liczne sklepy, restauracje i hotele.

Sport

W mieście funkcjonuje piłkarski Klub Sportowy „Lubniewiczanka” Lubniewice, który został założony w 1948 roku i występuje gorzowskiej klasie okręgowej. Obiektem domowym zespołu jest Stadion Miejski w Lubniewicach o pojemności 500 widzów^[12].

Współpraca międzynarodowa

Gminy partnerskie:

Zobacz też

Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej
stacja kolejowa Lubniewice
Uroczysko Lubniewsko
Wilczy szlak – Lubniewice są punktem końcowym tego szlaku konnego
Parafia Matki Bożej Różańcowej w Lubniewicach

Przypisy

↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - [[Główny Urząd Statystyczny]] [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
↑ Königswalde (Oststernberg). [dostęp 2021-09-09]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lubniewice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ ^a ^b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
↑ Mitteilungsblatt des Vereins für Heimatgeschichte der Stadt Müncheberg e. V.
↑ Jerzy Walachowicz, Geneza i ustrój polityczny Nowej Marchii do początków XIV wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Poznań 1980, ISBN 83-01-01941-7, s. 81.
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
↑ Edward Rymar, Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką, w: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, nr 4/1979, s. 489
↑ Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 672.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
↑ Lubniewiczanka Lubniewice, 90minut.pl, 21 lipca 2016 .
↑ ^a ^b Współpraca zagraniczna, Lubniewice: Urząd Miasta i Gminy Lubniewice, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-31] .

Linki zewnętrzne

Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków – zespół pałacowy Lubniewice

[populacja2019-1] Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - [[Główny Urząd Statystyczny]] [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .

[MP-2] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).

[Königswalde-3] Königswalde (Oststernberg). [dostęp 2021-09-09]. (niem.).

[LUB-4] Lubniewice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[stat2018-5] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.

[6] Mitteilungsblatt des Vereins für Heimatgeschichte der Stadt Müncheberg e. V.

[Jerzy_Walachowicz_Geneza-7] Jerzy Walachowicz, Geneza i ustrój polityczny Nowej Marchii do początków XIV wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Poznań 1980, ISBN 83-01-01941-7, s. 81.

[stat2013-8] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.

[Edward_Rymar_Rywalizacja-9] Edward Rymar, Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką, w: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, nr 4/1979, s. 489

[DzU-10] Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 672.

[Rejestr_zabytków_nieruchomych-s66-11] Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].

[90minut-12] Lubniewiczanka Lubniewice, 90minut.pl, 21 lipca 2016 .

[WSP-13] Współpraca zagraniczna, Lubniewice: Urząd Miasta i Gminy Lubniewice, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-31] .

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]