Leon Hertz
Leon Hertz, właśc. Ignacy Leon Hertz (ur. 12 lutego 1911 w Łodzi[1], zm. 9 sierpnia 1944 pod Falaise[2]) – przedsiębiorca i kapitan 1 Pułk Pancernego[3] I Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka[2], odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtutti Militari[3].
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1944 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
oficer |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujHertz z wykształcenia był inżynierem. W latach 30. XX w. był głównym akcjonariuszem Towarzystwa Akcyjnego Przemysłu Cementowego „Wiek”. Fabryka zatrudniała po 1920 roku – 410 pracowników. W latach 1920–1927 cementownia wyprodukowała około 560 tys. ton cementu[2]. Ponadto Hertz był założycielem i prezesem Związku Strzeleckiego. W sierpniu 1939 został zmobilizowany. Został porucznikiem wojsk zmotoryzowanych. Po 1939 został żołnierzem 1 Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka, w której uzyskał stopień kapitana. Poległ w bitwie pod Falaise, w walce o wzgórze nr 111. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Grainville-Langannerie (gr. III–F–2)[2].
Życie prywatne
edytujBył synem przemysłowca Maurycego Hertza i prawnukiem przemysłowca Izraela Poznańskiego[4]. Jego żoną była Beata z d. Hirszberg. Para mieszkała w Ogrodzieńcu przy ul. Kościuszki 109[2].
Odznaczenia
edytuj- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (pośmiertnie)[2]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtutti Militari za kampanię 1944-1945 (pośmiertnie)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Archiwum Państwowe w Łodzi, [Spis ludności Łodzi] Henkel – Herc, Sygnatura 39/221/0/4.12/24657, 1921, s. 287 .
- ↑ a b c d e f Cezary Tokarski , Historia Cementowni. Wiek I 1912-1939, „Gazeta Ogrodzieniecka” (1–2), RMiG, luty 2005, ISSN 1232-5031, OCLC 233434955 [dostęp 2023-03-06] .
- ↑ a b c 1 pułk pancerny w walce. Od Caen po Wilhelmshaven. Wydane w dniu święta pułkowego – 19-go sierpnia 1945. Bruges: The Saint Catherine Press Ltd, 1945, s. 35.
- ↑ Andrzej Machejek , Jews of Lodz, Wydawnictwo Hamal Andrej Machejek, 2004, ISBN 978-83-919329-2-6 [dostęp 2023-03-06] (pol.).