Kupiatycze
wieś w województwie podkarpackim
Kupiatycze – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol[4][5].
wieś | |
Kościół w Kupiatyczach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
342[2] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
37-734[3] |
Tablice rejestracyjne |
RPR |
SIMC |
0602390[4] |
Położenie na mapie gminy Fredropol | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego | |
49°42′24″N 22°47′37″E/49,706667 22,793611[1] |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
W 1930 zbudowano murowaną cerkiew greckokatolicką pod wezwaniem św. Dymitra. Została zniszczona po wojnie,jedynie zachowała się drewniana dzwonnica z XIX w. Na terenie podworskim znajdują się resztki parku z alejami grabowymi.
Wieś Kupiatycze, w której osiedlili się górale podhalańscy z wiosek : Maruszyny Bańskiej i Skrzypnego, położona jest w dolinie między dwoma łagodnie opadającymi wzgórzami o wysokości ok. 120 m n.p.m. Doliną płynie strumyk Glinnik.
Demografia
edytuj- 1785 – 125 grekokatolików, 9 rzymskich katolików, 10 żydów
- 1840 – 178 grekokatolików
- 1859 – 196 grekokatolików
- 1879 – 160 grekokatolików
- 1899 – 180 grekokatolików
- 1926 – 290 grekokatolików
- 1938 – 283 grekokatolików
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65306
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5 [dostęp 2022-01-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 634 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
edytuj- Kupiatycze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 196 .