Kotokształtne
Kotokształtne[13] (Feliformia) – podrząd ssaków z rzędu drapieżnych (Carnivora), dawniej nadrodzina Feloidea w ramach podrzędu palconogie (Fissipedia).
| Feliformia | |||||
| Kretzoi, 1945[1] | |||||
 Przedstawiciel podrzędu – krokuta cętkowana (Crocuta crocuta) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Magnordo | |||||
| Nadrząd | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd |
kotokształtne | ||||
| |||||
| Infrarzędy | |||||
| |||||
Podział systematyczny
edytujDo podrzędu zaliczane są następujące występujące współcześnie infrarzędy wraz z rodzinami[14][15][16][13]:
- Infrarząd: Nandinioidea Pocock, 1929
- Rodzina: Nandiniidae Pocock, 1929 – nandiniowate
- Infrarząd: Feloidea G. Fischer, 1817
- Infrarząd: Viverroidea J.E. Gray, 1821
- Rodzina: Viverridae J.E. Gray, 1821 – wiwerowate
- Rodzina: Herpestidae Bonaparte, 1845 – mangustowate
- Rodzina: Eupleridae Chenu, 1850 – falanrukowate
- Rodzina: Hyaenidae J.E. Gray, 1821 – hienowate
Opisano również rodziny wymarłe[17]:
- Barbourofelidae C.B. Schultz, M.R. Schultz & L.D. Martin, 1970
- Lophocyonidae Fejfar & Schmidt-Kittler, 1987
- Nimravidae Cope, 1880 – nimrawidy
- Palaeogalidae L.D. Martin & J.-D. Lim, 2001
- Percrocutidae Werdelin & Solounias, 1991
Rodzaje o niepewnej pozycji systematycznej i nie zgrupowane w żadnej z powyższych rodzin:
- Africanictis Morales, Pickford, Soria & Fraile, 1998[18]
- Alagtsavbaatar Egi, Tsubamoto, Saneyoshi, Tsogtbaatar, Watabe, Mainbayar, Chinzorig & Khatanbaatar, 2016[19] – jedynym przedstawicielem był Alagtsavbaatar indigenus (Dashzeveg, 1996)
- Anictis Kretzoi, 1945[20] – jedynym przedstawicielem był Anictis simplicidens (Schlosser, 1890)
- Asiavorator Spassov & Lange-Badré, 1995[21] – jedynym przedstawicielem był Asiavorator gracilis (Matthew & Granger, 1924)
- Haplogale Schlosser, 1887[22]
- Mellivorodon Lydekker, 1884[23] – jedynym przedstawicielem był Mellivorodon palaeindicus Lydekker, 1884
- Mioprionodon Schmidt-Kittler, 1987[24]
- Moghradictis Morlo, E.R. Miller & El-Barkooky, 2007[25] – jedynym przedstawicielem był Moghradictis nedjema Morlo, E.R. Miller & El-Barkooky, 2007
- Palaeoprionodon Filhol, 1880[26]
- Pseudictis Schlosser, 1887[27] – jedynym przedstawicielem był Pseudictis guntiana Schlosser, 1887
- Shandgolictis Hunt, 1998[28]
- Stenogale Schlosser, 1887[22]
- Stenoplesictis Filhol, 1880[29]
- Viretictis Bonis, Peigné & Hugueney, 1999[30]
Przypisy
edytuj- ↑ Kretzoi 1945 ↓, s. 62.
- ↑ J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 29. (niem.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: The Trustees, 1869, s. 5. (ang.).
- ↑ W.H. Flower. On the Value of the Characters of the Base of the Cranium in the Classification of the Order Carnivora, and on the Systematic Position of Bassaris and other disputed Forms. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1869, s. 22, 1869. (ang.).
- ↑ E.D. Cope. On the Systematic Relations of the Carnivora Fissipedia. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 20, s. 473, 1882. (ang.).
- ↑ H. Winge: Jordfundne og nulevende rovdyr (Carnivora) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over pungdyrenes slægtskab. Copenhagen: Bianco Lunos Kgl Hof-Bogtrykkeri, 1895, s. 46. (duń.).
- ↑ P. Teilhard de Chardin. Les carnassiers des phosphorites du Quercy. „Annales de Paléontologie”. 9, s. 188, 1915. (fr.).
- ↑ M. Schlosser: Klasse. Mammalia. Säugetiere. W: K.A. von Zittel: Grundzüge der Paläontologie (Paläzoologie). Cz. 2: Vertebrata. München: Druck und verlag von R. Oldenbourg, 1911, s. 473. (niem.).
- ↑ Kretzoi 1945 ↓, s. 61.
- ↑ Kretzoi 1945 ↓, s. 81.
- ↑ G. de Beaumont. Remarques sur la classification des Felidae. „Eclogae Geologicae Helvetiae”. 57 (2), s. 840, 1964. (fr.).
- ↑ І.В. Загороднюк. Наукові назви рядів ссавців: від описових до уніфікованих. „Вісник Львів. Ун-ту”. Серія біологічна. 48, s. 38, 2008. (ukr.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134–146. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-11]. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Feliformia Kretzoi, 1945, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-11] (ang.).
- ↑ J. Morales, M. Pickford, M.D. Mayor Soria & S. Fraile. New carnivores from the basal Middle Miocene of Arrisdrift, Namibia. „Eclogae geologicae Helvetiae”. 91 (1), s. 34, 1998. DOI: 10.5169/seals-168406. (ang.).
- ↑ N. Egi, T. Tsubamoto, M. Saneyoshi, K. Tsogtbaatar, M. Watabe, B. Mainbayar, T. Chinzorig & P. Khatanbaatar. Taxonomic revisions on nimravids and small feliforms (Mammalia, Carnivora) from the Upper Eocene of Mongolia. „Historical Biology”. 28 (1), s. 112, 2016. DOI: 10.1080/08912963.2015.1012508. (ang.).
- ↑ Kretzoi 1945 ↓, s. 79, 81.
- ↑ N. Spassov & B. Lange-Badré. Asiavorator altidens gen. et sp. nov., un mammifere carnivore nouveau de l’Oligocene supe ́rieur de Mongolie. „Annales de Paléontologie”. 81, s. 110, 1995. (fr.).
- ↑ a b Schlosser 1887 ↓, s. 135.
- ↑ R. Lydekker. Siwalik and Narbada Carnivora. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. Ser. X. 2 (6), s. 185, 1884. (ang.).
- ↑ N. Schmidt-Kittler. The Carnivora (Fissipeda) from the lower Miocene of East Africa. „Palaeontographica”. Abteilung A, Paläozoologie, Stratigraphie. 197, s. 111, 1987. (ang.).
- ↑ M. Morlo, E.R. Miller & A.N. El-Barkooky. Creodonta and Carnivora from Wadi Moghra, Egypt. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 27 (1), s. 153, 2007. DOI: 10.1671/0272-4634(2007)27[145:CACFWM]2.0.CO;2. (ang.).
- ↑ H. Filhol. Découverte de Mammifères nouveaux dans les dépôts de phosphate de chaux du Quercy. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 90, s. 1579, 1880. (fr.).
- ↑ Schlosser 1887 ↓, s. 136.
- ↑ R.M. Hunt Jr.. Evolution of the aeluroid Carnivora: Diversity of the earliest aeluroids from Eurasia (Quercy, Hsanda-Gol) and the origin of felids. „American Museum Novitates”. 3252, s. 49, 1998. (ang.).
- ↑ H. Filhol. Découverte de Mammifères nouveaux dans les dépôts de phosphate de chaux du Quercy (éocène supérieur). „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 91, s. 345, 1880. (fr.).
- ↑ L. de Bonis, S. Peigné & M. Hugueney. Carnivores féloïdes de l’Oligocène supérieur de Coderet-Bransat (Allier, France). „Bulletin de la Société Géologique de France”. 170 (6), s. 943, 1999. (fr.).
Bibliografia
edytuj- O. Roger. Verzeichniss der bisher bekannten fossilen Säugethiere. „Bericht des Naturwissenschaftlichen Vereins für Schwaben und Neuburg (a.V.) in Augsburg”. 29, s. 1–162, 1887. (niem.).
- M. Kretzoi. Bemerkungen über das Raubtiersystem. „Annales Historico-Naturales Musei Nationalis Hungarici”. 38, s. 59–83, 1945. (niem.).