Konstanty Łubieński
Konstanty Łubieński (ur. 21 marca 1910 w Zasowie, zm. 25 września 1977 w Warszawie) – polski działacz państwowy, ekonomista, prawnik, publicysta. Poseł na Sejmie PRL I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, członek Rady Państwa (1976–1977).
| Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Członek Rady Państwa | |
| Okres |
od 25 marca 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujW 1928 zdał maturę w Gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim (ukończył w 1934). W okresie studiów działał w Myśli Mocarstwowej. Uczestniczył w ruchu oporu (jako oficer Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej). W stopniu kapitana był dowódcą inspektoratu Mielec (od maja 1944); w latach 1944–1945 więziony był przez władze radzieckie.
Po wojnie działał w organizacjach katolickich, w Stowarzyszeniu „Pax”, następnie w Klubach Inteligencji Katolickiej oraz w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Społecznym. W latach 1969–1972 był prezesem warszawskiego KIK.
W latach 1945–1952 pełnił funkcję naczelnika wydziału planowania finansowego kolejno w Ministerstwie Skarbu i Ministerstwie Finansów.
Od 1952 zasiadał w Sejmie PRL I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, w trakcie VII kadencji (1976) został wybrany na przewodniczącego Koła Poselskiego „Znak”, a także na członka Rady Państwa; w trakcie tej kadencji zmarł. Od 1971 był także wiceprzewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Był przewodniczącym Rady Naczelnej Towarzystwa Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1969)[2] , Krzyżem Oficerskim (1954, za zasługi w pracy społecznej)[3] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych[4], Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego[5] oraz Medalem „20-lecia Światowej Rady Pokoju” (1969)[6].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 172-4-12)[7]. W pogrzebie udział wzięli m.in. zastępca przewodniczącego Rady Państwa Edward Babiuch, wicemarszałek Sejmu Halina Skibniewska oraz członkowie Rady Państwa Ludomir Stasiak, Michał Grendys, Halina Koźniewska i Henryk Szafrański[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Marek Jerzy Minakowski: Konstanty hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian, sejm-wielki.pl
- ↑ Wysokie odznaczenia dla księży i świeckich działaczy chrześcijańskich, „Trybuna Ludu”, nr 201, 22 lipca 1969, s. 8
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481
- ↑ „Trybuna Ludu”, nr 227 z 26 września 1977, s. 2 (nekrolog)
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1
- ↑ Medale 20-lecia ŚRP dla działaczy polskiego ruchu pokoju, „Trybuna Ludu”, nr 268, 27 września 1969, s. 1–4
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KONSTANTY ŁUBIEŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20].
- ↑ „Dziennik Popularny”, nr 221 z 29 września 1977, s. 1
Bibliografia
edytuj- Ryszard Tomczyk, Myśl Mocarstwowa. Z dziejów młodego pokolenia II Rzeczypospolitej, Szczecin 2008