Konopie dzikie (Cannabis ruderalis Janisch.) – w zależności od ujęcia systematycznego – gatunek lub podgatunek (C. sativa ssp. spontanea Serebr.) rośliny z rodziny konopiowatych (Cannabaceae). Takson opisany został z centralnej Azji[3]. Jest rozpowszechniony w Europie środkowo-wschodniej, w Polsce jest lokalnie dość częsty[4].

Konopie dzikie
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

konopiowate

Rodzaj

konopie

Gatunek

konopie dzikie

Nazwa systematyczna
Cannabis ruderalis Janisch.
Porównanie wzrostów gatunków konopi

Nazwa gatunkowa ruderalis oznacza z łaciny roślinę rosnącą na gruzowiskach, siedliskach ruderalnych[5].

Morfologia

edytuj
Pokrój
Roślina osiąga od 40 do 150 cm wysokości (niższa od konopi siewnych)[4].
Liście
Dłoniasto sieczne[4].
Kwiaty
Zebrane w luźnym, wzniesionym i silnie rozgałęzionym kwiatostanie. Kwiaty w odróżnieniu od konopi siewnych wyróżniają się obecnością okwiatu[4].
Owoce
Mniejsze niż u konopi siewnych – osiągają wymiary 2,5–3,5 × 1,8–2,5 mm. Powierzchnię mają brązową i marmurkową[4].

Działanie farmakologiczne konopi

edytuj
Osobny artykuł: Kanabinoidy.

Konopie dzikie mają niższą ilość THC niż konopie siewne lub konopie indyjskie[6], przez co ma małe zastosowanie jako lek. Jednak konopie indyjskie są często krzyżowane z konopiami dzikimi do produkcji roślin w celu uzyskania większej ilości THC, przy bardzo dobrej odporności na trudne warunki.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-20] (ang.).
  3. Christian Rätsch: The Encyclopedia of Psychoactive Plants. Inner Traditions / Bear & Co, 2005, s. 944. ISBN 978-1-59477-662-5.
  4. a b c d e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 105. ISBN 83-01-12218-8.
  5. Marian Rejewski: Pochodzenie łacińskich nazw roślin polskich. Warszawa: 1996, s. 137. ISBN 83-05-12868-7.
  6. Samuel Obembe: Practical Skills and Clinical Management of Alcoholism & Drug Addiction. Elsevier, 2012, s. 120. ISBN 978-0-12-401661-3.