Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach (nieistniejący)

kościół w Katowicach

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Pannykościół, który znajdował się w Katowicach, pierwotnie przy placu Wolności, następnie jako obiekt szachulcowy został przemieszczony na ulicę Sokolską, gdzie był kilkakrotnie przebudowywany. Jego pierwotna bryła została całkowicie zmieniona. Był to chronologicznie drugi kościół w Śródmieściu.

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Ilustracja
Kościół w 1865 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Przemienienia Pańskiego w Katowicach

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia NMP

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia50°15′44,2267″N 19°00′54,4409″E/50,262285 19,015122

Historia

edytuj
 
Fragment planu Katowic z 1872 roku. Widoczna projektowana zabudowa i parcelacja wokół późn. placu Wolności (na planie jako Marktplatz) oraz oznaczenie miejsca kościoła przy wylocie ul. Sokolskiej

W drugiej połowie XIX wieku teren dzisiejszego Śródmieścia Katowic należał do okolicznych powstałych już w średniowieczu parafii w Bogucicach, Chorzowie i Mikołowie. Pierwszą parafię utworzono na terenie centrum miasta w 1873 roku. Kilkanaście lat wcześniej 11 listopada 1860 roku poświęcono w Katowicach, na późniejszej ulicy Sokolskiej w okolicy placu Wolności[1][2], pierwszą świątynię katolicką z muru pruskiego oraz znajdujący się w niewielkiej od niej odległości cmentarz. Duszpasterstwo w nim objął ks. Teodor Kremski. Kościół miał służyć jako budynek tymczasowy, gdyż planowano już w tym okresie wybudowanie kościoła Mariackiego[3]. W 1871 roku świątynię nabyli starokatolicy. W 1874 roku kościół rozebrano i przeniesiono w kierunku północnym ulicy Sokolskiej. W 1925 roku został odebrany przez władze państwowe parafii starokatolickiej.

W 1938 roku powrócił w ręce Kościoła rzymskokatolickiego jako kościół filialny Przemienienia Pańskiego[4].

W 1945 roku uległ zniszczeniu od bomby lotniczej. W 1960 roku został wyremontowany. W latach 1975–1978 został przebudowany i rozbudowany. W 1985 bp Herbert Bednorz wydał dekret potwierdzający fakt istnienia przy nim rzymskokatolickiej parafii Przemienienia Pańskiego[5].

Architektura

edytuj

Pierwotnie była to świątynia jednonawowa, niewielkich rozmiarów. Jednorazowo mogła pomieścić do 150 osób. Po przebudowie przez starokatolików w 1872 roku utrzymana w stylu neogotyckim, z wysmukłą wieżą, przez którą prowadziło portalowe wejście do środka. Kościół posiadał drewniany sufit. Dach początkowo składał się z gontów, które stopniowo zamieniono na papę, a następnie na dachówkę.

Przypisy

edytuj
  1. Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 228, 229. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
  2. Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 28. ISBN 83-85831-35-5.
  3. Historia parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, w: www.piotripawel.katowice.opoka.org.pl, dn. 2 maja 2007
  4. Albert Karkosz: Refleksja historyczna dotycząca Parafii Przemienienia Pańskiego w Katowicach. Parafia Przemienienia Pańskiego - Katowice. [dostęp 2009-03-23]. (pol.).
  5. Henryk Olszar, Parafie Kościoła rzymskokatolickiego w Katowicach, „Wieki Stare i Nowe”, 2 (7), Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2010, s. 217 [dostęp 2024-08-17] (pol.).

Bibliografia

edytuj