Jezierce (województwo lubuskie)
Jezierce (niem. Seewitz[3]) – osada leśna w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Skwierzyna.
osada leśna | |
Dawna leśniczówka | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
95 |
Kod pocztowy |
66-440[2] |
Tablice rejestracyjne |
FMI |
SIMC |
0186884 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego | |
Położenie na mapie gminy Skwierzyna | |
52°41′18″N 15°33′36″E/52,688333 15,560000[1] |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Położenie
edytujNiegdyś wieś, obecnie samotna leśniczówka nad niewielkim jeziorkiem, położona ok. 7 km na północ od Świniar i 5 km na południe od Lipek Wielkich w sercu Puszczy Noteckiej. W Jeziercach krzyżują się gruntowe drogi ze Świniar, Lipek Wielkich, Goszczanowa i Murzynowa. Okoliczne lasy obfitują w grzyby i jagody, dla zmotoryzowanych wyznaczono parkingi leśne.
Historia
edytujJeziorko w Jeziercach było wzmiankowane w falsyfikacie z końca XV w. jako lacusculus Esseritz z datą 1251[4], jest to najstarszy znany zapis o terenach położonych w Puszczy Noteckiej.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[5]. Jezierce należały do okręgu starodworskiego tego powiatu i stanowiły część majątku Świniary, którego właścicielem był wówczas v. Brunn[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś składała się z dwóch folwarków i liczyła łącznie 89 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 13 dymów (domostw)[5]. Około 1850 upolowano tu ostatniego wilka. W 1936 Jezierce liczyły jeszcze 10 budynków, były tu szkoła i cmentarz. Po 1945 większość budynków rozebrano, pozostała jedynie leśniczówka i resztki cmentarza z XIX i XX wieku.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 46462
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 406 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Seewitz. [dostęp 2014-03-01]. (niem.).
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu (online)
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Księgarnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowicza, 1846, s. 260.
Bibliografia
edytuj- Paweł Anders, Władysław Kusiak: Puszcza Notecka. Przewodnik krajoznawczy. Poznań: Oficyna wydawnicza G&P, 2005. ISBN 83-7272-109-2.