Jerzy Buczma
Jerzy Buczma (ur. 25 lipca 1944 w Brzozowej, zm. 26 sierpnia 2004 w Gdyni) – polski kontradmirał i magister inżynier mechanik okrętowy. W okresie od 1963 do 1999 służył w Siłach Zbrojnych. Był m.in. szefem Logistyki – zastępcą dowódcy Marynarce Wojennej oraz dyrektorem Departamentu Dostaw Uzbrojenia i Sprzętu Wojskowego w Ministerstwie Obrony Narodowej.
 kontradmirał
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 lipca 1944 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 sierpnia 2004 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1963–1999 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dyrektor Departamentu Dostaw Uzbrojenia i Sprzętu Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wykształcenie
edytujJerzy Buczma urodził się 25 lipca 1944 w Brzozowej. W 1963 został przyjęty na Wydział Techniczny w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. Po ukończeniu nauki w 1968 otrzymał promocję oficerską i tytuł inżyniera mechanika okrętowego. Był również absolwentem studiów magisterskich (1978) na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. Na tej uczelni ukończył także w 1981 studia podyplomowe z zakresu remontów jednostek pływających. W 1985 odbył kurs w Wojskowej Akademii Tyłów i Transportu Sił Zbrojnych ZSRR.
Służba wojskowa
edytujPo promocji oficerskiej został skierowany do Oddziału Zabezpieczenia Hydrograficznego w Gdyni na stanowisko II oficera mechanika okrętu hydrograficznego ORP „Bałtyk”. Od 1970 był I oficerem mechanikiem na tej jednostce. W 1971 przeszedł na ORP „Gryf”, okręt szkolny Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, gdzie w dziale VI – elektromechanicznym początkowo pełnił funkcję dowódcy grupy kotłów i drenażu, a następnie dowódcy działu. W 1976 został dowódcą działu VI – elektromechanicznego w pierwszej załodze okrętu szkolnego ORP „Wodnik”, wchodzącego w skład grupy okrętów szkolnych Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Od 1978 do 1986 pracował w Szefostwie Służb Technicznych i Uzbrojenia Marynarki Wojennej w Gdyni. Był kolejno specjalistą i starszym specjalistą w Oddziale Eksploatacji Okrętów oraz szefem Oddziału Eksploatacji i Remontów. Następnie został szefem Służby Techniczno-Okrętowej.
W 1986 przeniesiono go do Warszawy na stanowisko zastępcy szefa Techniki Morskiej w Głównym Inspektoracie Techniki Wojska Polskiego. Od 1990 kierował Stocznią Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1991 powrócił do Dowództwa Marynarki Wojennej i objął funkcję szefa Służb Technicznych i Zaopatrzenia – zastępcy dowódcy ds. techniki i zaopatrzenia. Po reorganizacji w 1994 temu stanowisku zmieniono nazwę na: szef Logistyki - zastępca dowódcy Marynarki Wojennej. Od 1998 był dyrektorem Departamentu Dostaw Uzbrojenia i Sprzętu Wojskowego w Ministerstwie Obrony Narodowej w Warszawie. W 1999 został przeniesiony do rezerwy z przyczyn zdrowotnych.
Zginął tragicznie w wypadku samochodowym 26 sierpnia 2004 w Gdyni. Został pochowany 30 sierpnia 2004 na Cmentarzu Marynarki Wojennej w Gdyni-Oksywiu.
Awansował kolejno na stopnie oficerskie:
- podporucznika marynarki - 1968
- porucznika marynarki - 1970
- kapitana marynarki - 1975
- komandora podporucznika - 1979
- komandora porucznika - 1983
- komandora - 1987
- kontradmirała - 1992.
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”.
Bibliografia
edytuj- Kmdr ppor. mgr Piotr Andrzejewski, kmdr ppor. mgr inż. Zygmunt Białogłowski, kpt. mar. mgr inż. Tomasz Dolny, kmdr por. dr Henryk Karwan, kpt. mar. inż. Janusz Królikowski, kadm. Michał Michalski, kmdr por. dypl. Andrzej Walor. "Przegląd Morski." Wyd. kwiecień 2005. Nr 4/2005. Redakcja Czasopism Marynarki Wojennej. Gdynia 2005. (ISSN 0137-7205)