Jerzy Biechoński (policjant)
Jerzy Biechoński (ur. 17 marca 1892 w Mławie, zm. 1940 w Kalininie) – polski policjant, nadkomisarz Policji Państwowej, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.
 nadkomisarz Policji Państwowej
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Formacja |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys
edytujSyn Adama i Janiny z Czaplickich. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) i żołnierz Legionów Polskich, plutonowy. W latach 1918–1919 w służbie cywilnej. Od 1 października 1919 roku w Policji Państwowej, pełnił służbę m.in. w Będzinie, Kielcach i Warszawie, w tym w Komendzie Głównej i jako oficer inspekcyjny Komendy m.st. Warszawy (1931–1935). Od 2 czerwca 1936 roku do września 1939 roku Komendant Powiatowy Policji w Białej Podlaskiej.
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.
Awans pośmiertny i upamiętnienie
edytuj4 października 2007 roku Jerzy Biechoński został pośmiertnie awansowany na stopień podinspektora Policji Państwowej[1][2][3]. 25 stycznia 2012 roku jego imieniem nazwano jedną ulic w Katowicach-Szopienicach (teren dawnej gminy Roździeń)[4]. 13 kwietnia 2010 roku przy Szkole Podstawowej nr 1 przy ul. Warszawskiej 52 w Mławie posadzono Dąb Pamięci poświęcony Jerzemu Biechońskiemu[5].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Krzyż Polskiej Organizacji Wojskowej
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari – 11 listopada 1976 (pośmiertnie)[6]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. – 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)[7]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-03-31]
- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 70. [dostęp 2012-12-12]. (pol.).
- ↑ Ul. Zygfryda Wende. katowice.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)]. www.katowice.eu [dostęp 2012-03-28]
- ↑ Rocznica zbrodni katyńskiej w Szkole Podstawowej nr 1 w Mławie. kuriermlawski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-09)]. kuriermlawski.pl, 15 kwietnia 2010 [dostęp 2012-03-31]
- ↑ Ostatnia droga, Cecylia Grygo (red.), Białystok: SRK, 1998, s. 9, ISBN 83-909948-0-1, OCLC 751408170.
- ↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.
Bibliografia
edytuj- Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, str. 40–41. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].. ISBN 83-89474-06-9