Jan Baranowski (sędzia grodzki)
Jan Baranowski herbu Ostoja (zm. po 1641) – posesor miasta Łabiszyna z przyległościami, pisarz grodzki bydgoski i inowrocławski, sędzia grodzki bydgoski, pełnomocnik Jerzego Ossolińskiego, podkanclerzego koronnego.
 Herb Ostoja | |
| pisarz grodzki bydgoski i inowrocławski, sędzia grodzki bydgoski | |
| Data śmierci |
po 1641 |
|---|---|
| Ojciec |
Stanisław Baranowski |
| Matka |
Zofia Gnińska |
| Żona |
Katarzyna Ślesińska |
| Dzieci |
Stanisław, Franciszek i Marianna |
| Rodzeństwo |
Krystyna Pławińska |
Życiorys
edytujJan z Jerzykowa Baranowski należał do rodu Ostojów. Pochodził z rodziny wywodzącej się z Jerzykowa koło Pobiedzisk. Nazwisko Baranowski, przedstawiciele tej rodziny, utworzyli od Branowa (obecnie w gminie Mosina)[1]. Był synem Stanisława Baranowsiego, dziedzica części Stanomina i Zofii z Gnińskich. Jego pradziadkiem był Wojciech Jerzykowski, pierwszy z Jerzykowskich, który zaczął używać nazwisko Baranowski, dziedzic dóbr ziemskich w Kozarzewie, Gorazdowie, Borkowie i Psarskich.[2]. Jan Baranowski ożenił się z Katarzyną Ślesińską, córką Tomasza, której w roku 1632 oprawił posag 3000 zł. Miał z nią troje dzieci - Mariannę, Stanisława i Franciszka[2]. Ten ostatni według Bonieckiego osiadł w ziemi czerskiej i tam zostawił liczne potomstwo[3].
Jan z Jerzykowa Baranowski w roku 1624 zapisał dług 160 zł Stanislawowi Mężeńskiemu, pisarzowi grodzkiemu kaliskiemu. Dwa lata później pełnił rolę plenipotenta Anny z Glińskich wdowy po Marcinie Racięckim[2]. W podobnej roli występował w roku 1629, kiedy został ustanowiony pełnomocnikiem Zofii z Krzyszkowa, wdowy po Janie Słupskim[4]. W roku 1637 pełnił rolę pełnomocnika Jana Wioteskiego[5].
Jan Baranowski był pisarzem grodzkim bydgoskim i inowrocławskim a następnie sędzią grodzkim bydgoskim. W roku 1635 dzierżawił miasto Łabiszyn z przyległościami od Jana Opalińskiego, wojewody poznańskiego. Wówczas występował jako pisarz grodzki inowrocławski[2]. W lipcu 1639 roku, tym razem jako pisarz grodzki bydgoski, został ustanowiony plenipotentem Jerzego Ossolińskiego, podkanclerzego koronnego, do sprawy odzyskania 24 ton saletry składowanej w Toruniu, oraz uznania królewskiego przywileju na saletrę wywożoną z Królestwa przez Żydów lubelskich[6]. W maju roku następnego Ossoliński zeznał w kancelarii mniejszej koronnej, że przepisał na rzecz Jana Baranowskiego sumę 2000 zł, jaka pierwotnie była zapisana przez Jakuba Śmigoleckiego, starostę nakielskiego, Mikołajowi z Żurowa Daniłowiczowi i następnie przeniesiona przez Daniłowicza na osobę Ossolińskiego[7]. W roku 1641 Baranowski sprawował urząd sędziego grodzkiego bydgoskiego. W październiku tego roku pełnił ponownie funkcję pełnomocnika Jerzego Ossolińskiego[8].
Stryjem Jana z Jerzykowa Baranowskiego był Marcin Baranowski, pisarz ziemski inowrocławski[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13.
- ↑ a b c d e Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Baranowscy h. Ostoja.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. 1, s. 103, 106.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Kcynia - 4413 (Nr. 19) (Iud.) 1629.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Wałcz - 1016 (Nr. 36) 1637.
- ↑ J. Dąbrowski, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga Wpisów MK 184 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2014-2018, nr 75/2231
- ↑ W. Krawczuk, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga Wpisów MK 185 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2014-2018, nr 747/3019
- ↑ W. Krawczuk, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga Wpisów MK 185 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2014-2018, nr 795/3067
Bibliografia
edytuj- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839–1845, t. II, s.62.
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
- Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka, PAN, Kórnik-Poznań 1995–2019 - Teki Dworzaczka.
- J. Dąbrowski, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga Wpisów MK 184 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2014–2018, nr 75/2231.
- W. Krawczuk, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga Wpisów MK 185 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2014–2018, nr 747/3019, nr 795/3067.