Iwan Uchow

rosyjski lekkoatleta, skoczek wzwyż

Iwan Uchow (ros. Иван Сергеевич Ухов; ur. 4 kwietnia 1986 w Czelabińsku) – rosyjski lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż.

Iwan Uchow
Ilustracja
Iwan Uchow podczas mistrzostw świata w Moskwie (2013)
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1986
Czelabińsk

Wzrost

193 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Mistrzostwa Europy
srebro Barcelona 2010 skok wzwyż
brąz Zurych 2014 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto Doha 2010 skok wzwyż
srebro Sopot 2014 skok wzwyż
brąz Stambuł 2012 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Turyn 2009 skok wzwyż
złoto Paryż 2011 skok wzwyż
Odznaczenia
Order Przyjaźni

W młodości zawodnik uprawiał rzut dyskiem[1]. Ma na koncie złote medale igrzysk olimpijskich, halowych mistrzostw świata oraz halowych mistrzostw Starego Kontynentu. Uchow zdobył tytuły wicemistrza Europy oraz mistrza Europy juniorów. Na koniec 2010 został wybrany najlepszym rosyjskim lekkoatletą w sezonie[2]. Wiele razy stawał na podium mistrzostw Rosji.

Kariera

edytuj

Na początku kariery – w 2004 – odpadł w eliminacjach mistrzostw świata juniorów. Rok później zwyciężył w Kownie na mistrzostwach Europy juniorów. Tuż za podium – na czwartym miejscu – zakończył udział w uniwersjadzie w 2005. Niechlubną kartą w jego karierze był występ na mityngu Athletissima w Lozannie w roku 2008, kiedy to Uchow skakał pod wpływem alkoholu[3]. Na początku 2009 zdobył halowe mistrzostwo Europy, a kilka miesięcy później był dziesiąty podczas mistrzostw świata. W 2010 najpierw zdobył tytuł halowego mistrza świata, a później w Barcelonie został wicemistrzem Europy. Zwyciężył w łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w skoku wzwyż[4]. W ostatnim swoim starcie w 2010, w Opolu podczas festiwalu skoków, uzyskał najlepszy wynik na świecie skacząc 2,36[5]. Na początku sezonu halowego 2011 dwukrotnie wygrywał zawody z wynikiem 2,38 – 29 stycznia w Hustopečach[6] oraz 9 lutego w Bańskiej Bystrzycy[7][8]. W obu konkursach bezskutecznie usiłował ustanowić nowy halowy rekord świata – 2,44[7][8][9]. Na koniec sezonu halowego w 2011 wywalczył drugi z rzędu tytuł halowego mistrza Europy, kolejny raz atakując halowy rekord globu[10]. Latem 2011 zajął piątą lokatę podczas mistrzostw świata w Daegu. W 2012 roku zdobył brązowy medal podczas halowych mistrzostw świata w Stambule. 7 sierpnia 2012 roku zdobył złoty medal igrzysk olimpijskich w Londynie. Na koniec roku 2012 zajął czwarte miejsce w plebiscycie na europejskiego lekkoatletę roku organizowanym przez European Athletics[11]. W 2014 zdobył srebro halowych mistrzostw świata w Sopocie oraz brąz mistrzostw Europy w Zurychu.

Osiągnięcia

edytuj
 
Iwan Uchow podczas halowych mistrzostw Europy w Paryżu (2011)
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2004 Mistrzostwa świata juniorów   Grosseto el. – 13. miejsce 2,10[12]
2005 Mistrzostwa Europy juniorów   Kowno   1. miejsce 2,23
2005 Uniwersjada   Izmir 4. miejsce 2,23
2006 Halowy puchar Europy   Liévin 1. miejsce 2,26
2006 Mistrzostwa Europy   Göteborg 12. miejsce 2,20
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Stuttgart 5. miejsce 2,25
2009 Halowe mistrzostwa Europy   Turyn   1. miejsce 2,32
2009 Mistrzostwa świata   Berlin 10. miejsce 2,23
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Saloniki 5. miejsce 2,26
2010 Halowe mistrzostwa świata   Doha   1. miejsce 2,36
2010 Mistrzostwa Europy   Barcelona   2. miejsce 2,31
2011 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż   1. miejsce 2,38
2011 Mistrzostwa świata   Daegu 5. miejsce 2,32
2012 Halowe mistrzostwa świata   Stambuł   3. miejsce 2,31
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn   1. miejsce 2,38
2013 Mistrzostwa świata   Moskwa 4. miejsce 2,35
2014 Halowe mistrzostwa świata   Sopot   2. miejsce 2,38
2014 Mistrzostwa Europy   Zurych   3. miejsce 2,30
2014 Puchar interkontynentalny   Marrakesz 2. miejsce 2,34
2015 Mistrzostwa świata   Pekin el. – 24. miejsce 2,26

Rekordy życiowe

edytuj
Konkurencja Rezultat Data Miejsce Uwagi
Skok wzwyż (stadion) 2,41 9 maja 2014   Doha rekord Rosji, 4. rezultat w historii światowej lekkoatletyki
Skok wzwyż (hala) 2,42 25 lutego 2014   Praga halowy rekord Europy, 2. rezultat w historii światowej lekkoatletyki

Odznaczenia

edytuj
  • Order Przyjaźni (13 sierpnia 2012) – za wielki wkład w rozwój kultury fizycznej i sportu, wysokie osiągnięcia sportowe na zawodach XXX Olimpiady 2012 roku w mieście Londynie (Wielka Brytania)[13]

Przypisy

edytuj
  1. Maciej Petruczenko, Dyskobol nad poprzeczką [online], sports.pl [dostęp 2011-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-01] (pol.).
  2. Savinova, Ukhov named Russian athletes of the year [online], European Athletics [dostęp 2010-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-31] (ang.).
  3. Rosyjski skoczek pijany [online], wp.pl [dostęp 2011-01-04] (ang.).
  4. Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03]. (pol.).
  5. Lekkoatletyka. Uchow w Opolu uzyskał najlepszy w tym roku wynik na świecie [online], opole.gazeta.pl [dostęp 2011-02-10] (pol.).
  6. Hustopeče CZE 29 January Indoor / Moravian High Jump Tour [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-12] (ang.).
  7. a b Europa SC Banská Bystrica SVK 9 February Indoor [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-12] (ang.).
  8. a b Ukhov attempts world record again, Di Martino clears 2.04 [online], European Athletics [dostęp 2011-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11] (ang.).
  9. 2.20 Owczarek, 1.84 Stepaniuk [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-02-10] (pol.).
  10. 2011 European Indoor Championships – High Jump Men [online], sportresult.com [dostęp 2011-03-04] (ang.).
  11. Great Britain’s Mo Farah voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
  12. Results - High Jump - M Qualification. iaaf.org - World Junior Championships in Athletics 2004. [dostęp 2010-04-26]. (ang.).
  13. Указ Президента Российской Федерации от 13.08.2012 № 1165 "О награждении государственными наградами Российской Федерации" . pravo.gov.ru. [dostęp 2013-08-31]. (ros.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj