Innica
Innica (biał. Ініца, Inica; ros. Иница, Inica) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Świerżeń Stary.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 53°31′31″N 26°32′08″E/53,525278 26,535556
| |
Warunki naturalne
edytujW pobliżu wsi leży Rezerwat Hydrologiczny Miranka oraz przepływa Niemen.
Historia
edytujPod zaborami i w II Rzeczypospolitej zaścianek. W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Mir. Wchodziła w skład klucza mirskiego własności m.in. Radziwiłłów. Zamieszkała przez drobną szlachtę.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[1]. W 1921 miejscowość liczyła 164 mieszkańców, zamieszkałych w 30 budynkach, w tym 163 Polaków i 1 Białorusina. 148 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 16 prawosławnego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
edytuj- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia
edytuj- Innica, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 291.
- Mapa WIG Jeremicze. [dostęp 2024-07-11]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-07-11]. (ros. • biał.).