Ignacy Sobolewski

polski polityk

Ignacy Sobolewski (ur. 1770, zm. 8 października 1846 w Quarto kolo Genui) – polski hrabia[1], polityk, wolnomularz, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku[2], radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku[3].

Ignacy Sobolewski
Ilustracja
Herb
Ślepowron
Rodzina

Sobolewscy herbu Ślepowron

Data urodzenia

1770

Data i miejsce śmierci

8 października 1846
Quarto

Ojciec

Walenty Sobolewski

Matka

Kunegunda Nowicka

Żona

Józefata z Zabiełłów

Dzieci

Jerzy
Aleksander
Józef

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Księstwo Warszawskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Komandor Honoru i Dewocji (ius patronatus) – Zakon Maltański (SMOM)

Życiorys

edytuj

W 1791 sekretarz poselstwa polskiego w Paryżu. Członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku[4]. W latach 1807–1811 sekretarz Rady Stanu Księstwa Warszawskiego, a od 24 listopada 1811 do maja 1813 r. minister policji. W 1812 roku jako członek Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[5]. W Królestwie Polskim minister-sekretarz stanu (1815–1824), minister sprawiedliwości (1825–1830).

Był komandorem maltańskim odznaczonym Orderu Świętego Stanisława i Orderem Orła Białego (oba w 1812), a także rosyjskim Orderem św. Aleksandra Newskiego z brylantami[6][7][8].

Był Wielkim Jałmużnikiem Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w latach 1811–1812[9]. Członek loży wolnomularskiej Bouclier du Nord w 1818 roku[10]. Tytuł hrabiowski otrzymał od dworu rosyjskiego w 1824. W 1830 wyjechał na kurację i nie było go w kraju podczas powstania listopadowego. Po upadku powstania powrócił do Warszawy, ale wkrótce znów wyjechał za granicę i osiadł we Włoszech[6].

Przypisy

edytuj
  1. Przewodnik heraldyczny. Monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin..., s. 215.
  2. Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 23.
  3. Kalendarzyk Polityczny Piiarski Na Rok Przestępny 1812, Warszawa 1812, s. 77.
  4. Barbara Grochulska, Księstwo Warszawskie, Warszawa 1966, s. 52.
  5. Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 20, s. 185.
  6. a b Ewa Danowska Sobolewski Ignacy h. Ślepowron (1770–1846) w Polski Słownik Biograficzny tom XXXIX wyd. 1999–2000.
  7. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 282.
  8. Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 217.
  9. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 306.
  10. Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 5. Rkps 5707/I. Żegota Pauli: Materiały do historii wolnomularstwa polskiego, k. 17.